تاریخ مصرف مبارزات مسلحانه مرتدین مزدور کردستان ایران
کاتب : ابوسلیمان هورامی
چنان که فهمیدیم مرتدین محلی ابزاری اند در دست قدرتمندان و حکومت هایی که هدفمند آن ها را به کار می گیرند این گونه مرتدین یک تاریخ تولید و یک تاریخ انقضاء دارند. در زمان قاضی مرتد که دیدیم چگونه تاریخ انقضاء این مرتد اعلام گردید. در انقلاب ۵۷ ایران هم، با پایان جنگ بعث سوسیالیست عراق با حکومت شیعه مذهب ایران عملاً فعالیت مسلحانه مرتدین هم به پایان رسید که کیخسروی در این باره می گوید:
« با پایان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران عملاً فعالیت مسلحانه حزب هم در عراق به پایان رسید و به اعتراف آقای حسن زاده غیر از ۸ سال اول از دوران ۲۰ ساله ی اقامت آن ها در عراق (که همزمان با ۸ سال جنگ تحمیلی است) بقیه ۱۲ سال را در مناطق کردنشین و به صورت پناهنده احزاب سیاسی کردستان عراق زندگی کرده اند و حتی اجازه حضور در مناطق کردنشین ایران را هم نداشتند. لذا کل فعالیت رهبری فعلی حزب به فعالیت مسلحانه هشت ساله آنان دوشادوش نیروهای رژیم بعثی عراق تحت رهبری آقای صدام حسین محدود می شود».[۱]
حزب بعث سوسیالیست عراق تا مدتی تعیین شده به آن ها نیاز داشت و هنگامی که نیازش بر طرف شد تفاله ی آن ها را نیز به آشغالی تاریخ ریخت و آن ها هم چون سگ های بی عرضه تنها از دور شروع به واق واق کردن کردند. و به همه دنیا فهماندند که نه کرد برایشان هدف بوده ، نه ظلمی که بر کرد می رود و نه هیچ چیز دیگری بلکه مهم آنی است که اربابان شان از آن ها طلب کرده اند.
ولله الحمد والمنه
و الله اكبر
ابوسلیمان هورامی
[۱] . چشم انداز ایران ، کردستان ۲ ، صفحه ۱۳۳