بعضی از آرای شیخ آلبانی به عنوان یک منتقد اصلاح طلب
به قلم : سیروان مریوانی
آلبانی نکاتی را برزبان رانده که جالب توجه است که می توان به نکات زیر اشاره کرد:
- وی می گوید در امام بربهاری و دارمی و ابن بطه و محمد بن عبدالوهاب غلو و افراط بوده است
- و در جایی دیگر می گوید که من با وهابیت ربطی ندارم و حتی تلاش در خاموش کردن آن می کنم و نزدیکانم بدین امر آگاه هستند
- و باز می گوید: محمد بن عبدالوهاب حنبلی بوده و از وی آثاری وجود ندارد که دلالت کند که وی منهجش سلفی باشد،وی نه محدث بوده و نه فقیه.
- می گوید هر کس عمل را شرط صحت ایمان بداند وی خارجی است . یعنی اهل سنت همه خوارج هستند.
- آلبانی فتوا به جواز رای دادن می دهد و می گوید تا اخف الضررین حاصل شود
- حکام عرب مسلمان هستند و باید در تدمین امنیت به انها کمک کرد
- تا زمانی که اسباب خروج بر علیه حاکم فاسد و کافر فراهم نشده است نباید اقدام به خروج کرد .
با آنکه عده ای از مخالفین او بر این باورند که : وی نه در فقه و نه در حدیث و نه در عقیده درس نخوانده است اما با این وجود در همه ی این زمینه ها فتوا داده است و بسیار نیز غرور داشته است فکر می کرده محدث قرن است در حالی که در جایی حدیث را ضعیف و در جایی دیگر با همان سند آنرا صحیح می داند. کاش همان موقع که زنده بود کسی به وی می گفت که تو برو تذبذبات خویش را جمع کن بعد بیا از دیگران خرده بگیر “.
با این وجود طرفداران او آلبانی را یکی از محدثین بزرگ این قرن به شمار می آروند که ممکن است مانند تمام انسانها دارای اشتباهاتی نیز باشد .