حکم بی گناهانی که در عملیات استشهادی در سرزمین کفار کشته می شوند؟
سؤال:
در عملیات ۱۱ سپتامبر خیلی از بی گناهان کشته شدند، آیا اینطور نیست؟ و زمانی که در سرزمین دشمنان اسلام عملیات استشهادی انجام می دهید خیلی از ساکنین و عابرین و کسانی که در حال گذشتن از راه هستند کشته شده و می میرند. چه کسی جواب خون اینان را به الله تعالی خواهد داد؟
بسم الله، والحمد لله، والصلاة والسلام على رسول الله، وعلى آله وصحبه ومن اتبع هداه؛ وبعد…
در ابتدا بهتر است بگویم که شریعت ما به هیچ وجه اجازه قتل بی گناهان مسالم و صلح طلب را نمی دهد، چه مسلمان باشند یا از کفار اصلی، کسانی که دشمن را بر علیه ما یاری نمی کنند، نه با جنگ و نه با نظر و نه با مشورت…
وهمچنین باید گفت که هر عمل جهادی گاهی اوقات شامل بعضی از اشتباهات و خطاها می شود، اما وجود چنین اشتباهاتی به این معنی نیست که به خاطر آن باید جهاد را متوقف نموده یا آنرا تعطیل نموده یا به تاخیر انداخت!
سپس می گویم: شاید منظورت از بی گناهان همان شهروندان سکولار، بودائی ، یهودی و نصرانی در آن سرزمینها باشد؛ اگر اینطور باشد، باید بدانی که اصل در آنها اینست که آنها بی گناه نیستند، بلکه محارب معتدی بوده و با رهبرانشان بوسیله ی جان و مال و رای و نظر و مشورت مشارکت می نمایند.
حتی اگر برخی از آنها بی گناه بوده اما قابل تشخیص و تمییز از متجاوزان نباشند، و مجاهدان بخواهند که این متجاوزان را هدف قرار دهند؛ اهل علم کشتن همه شان را در حالی که در خانه های خود خوابیده باشند را اجازه داده اند – یعنی اینکه مجاهدین شب هنگام ، زمانی که آنان آماده برای جنگ نیستند، آنان را مورد هدف قرار دهند- از صعب بن جثامه روایت است که گفت: پیامبر صلی الله علیه و سلم در مورد خانواده (زنان و فرزندان) مشرکین که در خوابند و زنان و فرزندانشان کشته می شوند، سؤال شدند. ایشان فرمودند: “ایشان از آنانند(مشرکین)” أخرجه البخاری و مسلم.
وهمچنین برای مسلمانان جایز است که تمامی کفار را در صورتی که تمییزشان از یکدیگر مشکل باشد، هدف قرار دهند، همانطور که از پیامبر صلی الله علیه و سلم روایت شده است که ایشان بر اهل طائف منجنیق نصب نموده و شلیک می نمودند، ودر بین اهل طائف کودکان و زنان و پیرانی بود، و همچنین فعل عمرو بن عاص با اهل اسکندریة؛ و معلوم است که منجنیق و موشک و خمپاره فرقی بین متجاوز و صلح طلب بی گناه قائل نمی شود.
اما اگر منظورت از بی گناهان مسلمانان موجود در آن سرزمین بوده، یا کسانی که در هنگام عملیات نظامی مورد اصابت قرار می گیرند، مخصوصا در عملیات یازده سپتامبر؛ که این ادعایست که نیاز به دلیل دارد، بلکه اگر ثابت می شد این مورد منتشر شده و دشمنان دین از آن برای بد جلوه دادن و تحریف جهاد مسلمانان از آن استفاده می نمودند.
وحتی با فرض اینکه ثابت شود، پس منع جنگ و جهاد علیه کفار به این دلیل که احتمال کشته شدن بعضی از مسلمانان بی گناهی که از کفار تمییز داده نمی شوند، برود، عقلا و شرعا روا نبوده و جایز نمی باشد؛ چرا که این امر باعث متوقف شدن جهاد میگردد، به خاطر اینکه غالبا مسلمانان در سرزمینهای کفر محارب اسلام وجود دارند، و این غیر مقبول است مخصوصا در حالتی که جهاد، جهاد دفع باشد، که ما در بسیاری از سرزمین های مسلمانان در این حالت قرار داریم.
و همچنین بحث در این مورد بسیاری از اهل علم چه قدیمی و چه معاصر را تحت عنوان احکام تترس به خود جذب نموده است