ماه: آوریل 2018

جهادتان را در راه صحیح مصرف کنید…عمرتان را در کسب علوم بی‌ارزش به هدر ندهید…از عمامه به سر‌های کوته‌فکر دوری کنید

بسم الله الرحمن الرحیم

به قلم : ابوحفص

در غیاب مبارزان تشکیلاتی و هدف گرا از جریانات جهادی ما شاهد گسترش عاملان خطرناکی در پسرفت جهاد و دعوت در قالب عده‌ای ماموستا هستیم که جز علمشان به صرف و نحو و مسائلی پیرامون عقیده اسلامی چیز دیگری برای مطرح شدن در جامعه ندارند

تنها سرمایه‌ی این ماموستایان کتابخآنه ای،جوانان متعصب و مقلد اطرافشان هستند و اگر اینها را نیز از دست بدهند عملاً خانه ‌نشین می‌شوند زیرا علم و آگاهی‌های پوسیده و قدیمی اینهانسبت به مبارزه و روش‌های انبیاء در حاکم کردن شریعت و هدایت مردمان، برای جامعه‌ی امروزی هیچ سودی ندارد و فقط به درد حجره‌ها و کتابخانه‌هایشان می‌خورد.

همین امر سبب شده تا هرکس از جوانان مخلص و شریعت‌گرا خود را از بند و چهارچوب فهم و علم تنگ‌نظرانه‌ی اینها خارج کند او را به مخالفت با علم و اهل علم متهم کنند و در آخر چهره‌ی آنان را با القابی چون تندرو، بی‌علم، حماسی و… در جامعه خدشه‌دار کنند.

می‌بینیم که چگونه در فقدان مجاهدان هدف‌گرا و مبارز،این ماموستایان ـ که تفکراتشان به عصر دایناسور‌ها بازمی‌گرددـ در جایگاه‌های سرنوشت‌ساز و حساسی قرار گرفته‌اند که بخاطر جهلشان به عوامل و اهداف مبارزه و طرح برنامه‌های هدفمند و به‌روز، برای جامعه فجایعی باورنکردنی را در جوامع اهل سنت به بار آورده‌اند نظیر:

1. حاکم کردن روحیه‌ی ناامیدی در میان جوانان مخلص
2. مشغول کردن قشر جوان و با استعداد به علومی بی‌فایده که اصلاً نیاز جامعه محسوب نمی‌شود.
3. هدر دادن انرژی و عمر جوانانی که قصد دارند در مسیر مبارزاتی انبیاء و طائفه منصوره قدم بردارند.

علاوه بر ضررهای معنوی و انسانی، ضربه‌های مهلک عقیدتی و سیاسی حاصل از مطالعات کور این کوته‌فکران خارج از حد تصور است.وقتی که جوانان مسلمان با چنین جریانات آشفته‌ی فکری برخورد می‌کنند که در عرصه سیاسی اقتصادی فرهنگی و مدیریت صحیح فاقد صلاحیت کافی هستند یا در دام تبلیغات سکولار‌های ملی‌گرا قرار می‌گیرند یا منزوی و به ترک عملی تعالیم اسلامی دچار می‌شوند. ادامه خواندن جهادتان را در راه صحیح مصرف کنید…عمرتان را در کسب علوم بی‌ارزش به هدر ندهید…از عمامه به سر‌های کوته‌فکر دوری کنید

عذر به تأویل از موانع تکفیر (۹ و پایان)

به قلم : مجاهد دین

حیات پیامبران در قبرهایشان

همچنین ابن حجر درباره‌ی این حدیث:

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ المَكِّيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ إِبْرَاهِيمَ بْنَ سَعْدٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي الزُّهْرِيُّ، عَنْ سَالِمٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: لاَ وَاللَّهِ مَا قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِعِيسَى أَحْمَرُ، وَلَكِنْ قَالَ: ” بَيْنَمَا أَنَا نَائِمٌ أَطُوفُ بِالكَعْبَةِ، فَإِذَا رَجُلٌ آدَمُ، سَبْطُ الشَّعَرِ، يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ، يَنْطِفُ رَأْسُهُ مَاءً، أَوْ يُهَرَاقُ رَأْسُهُ مَاءً، فَقُلْتُ: مَنْ هَذَا؟ قَالُوا: ابْنُ مَرْيَمَ، فَذَهَبْتُ أَلْتَفِتُ، فَإِذَا رَجُلٌ أَحْمَرُ جَسِيمٌ، جَعْدُ الرَّأْسِ، أَعْوَرُ عَيْنِهِ اليُمْنَى، كَأَنَّ عَيْنَهُ عِنَبَةٌ طَافِيَةٌ، قُلْتُ: مَنْ هَذَا؟ قَالُوا: هَذَا الدَّجَّالُ، وَأَقْرَبُ النَّاسِ بِهِ، شَبَهًا ابْنُ قَطَنٍ ” قَالَ الزُّهْرِيُّ: رَجُلٌ مِنْ خُزَاعَةَ، هَلَكَ فِي الجَاهِلِيَّةِ.

ترجمه: «از زهری از سالم از پدرش روایت است که گفت: نه به خدا سوگند که پیامبر ص نگفته است که عیسی علیه السلام سرخ‌گون است و لیکن گفته است در حالی که خوابیده بودم کعبه را طواف می‌کردم، ناگاه مردی گندم گون و فروهشته موی را دیدم که میان دو نفر روانه بود و آب از سر وی می‌چکید. من گفتم: او کیست؟ گفتند: پسر مریم است. در این حال که می‌نگریستم ناگاه مردی تناور سرخ گون را دیدم که زنگوله موی بود (موی مجعد داشت) و چشم راست وی کور بود، گویی چشم وی دانه‌ای انگور بود که برآمده بود. گفتم: او کیست؟ گفتند: او دجال است و نزدیک‌ترین مردم در مشابهت به او ابن قطن بود. زهری گفته است ابن قطن مردی از قبیله‌ی خزاعه است که در دوران جاهلیت مرده است».

در شرح این حدیث و چند حدیث پیش از آن که درباره‌ی ملاقات پیامبر ص با دیگر پیامبران در حادثه‌ی إسرا و معراج است، درباره‌ی تعارض این حدیث که ابن عمر گفته است عیسی سرخ‌گون نیست، با احادیث پیشین که در آن آمده است که عیسی سرخ‌گون است، توضیحاتی می‌دهد و می‌گوید که حدیثی که در آن سرخ‌گون بودن عیسی آمده است مربوط به زمان اسراء و معراج است، اما این حدیث ابن عمر مربوط به زمانی دیگر است یعنی زمانی که پیامبر در کنار کعبه و در حالت خواب بوده است و در آن خواب عیسی را سرخ‌گون دیده است.

سپس توضیحاتی درباره‌ی اینکه پیامبر ص چگونه آنان را دیده است و حالت آنان را توضیح می‌داده است و اینکه آن پیامبران چگونه در حالی که وفات کرده بودند اما در زمان اسراء و معراج پیامبر درباره‌ی آنان می‌گویند که مثلا موسی را در قبرش دیدم که نماز می‌خواند و … توضیحاتی می‌دهد به این شکل:

«أَحَدُهَا أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ أَفْضَلُ مِنَ الشُّهَدَاءِ وَالشُّهَدَاءُ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ فَكَذَلِكَ الْأَنْبِيَاءُ فَلَا يَبْعُدُ أَنْ يُصَلُّوا وَيَحُجُّوا وَيَتَقَرَّبُوا إِلَى اللَّهِ بِمَا اسْتَطَاعُوا مَا دَامَتِ الدُّنْيَا وَهِيَ دَارُ تَكْلِيفٍ بَاقِيَةٌ ثَانِيهَا أَنَّهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أُرِيَ حَالَهُمُ الَّتِي كَانُوا فِي حِيَاتِهِمْ عَلَيْهَا فَمَثَلُوا لَهُ كَيْفَ كَانُوا وَكَيْفَ كَانَ حَجُّهُمْ وَتَلْبِيَتُهُمْ وَلِهَذَا قَالَ أَيْضا فِي رِوَايَة أبي الْعَالِيَة عَن بن عَبَّاسٍ عِنْدَ مُسْلِمٍ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى مُوسَى وَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى يُونُسَ ثَالِثُهَا أَنْ يَكُونَ أَخْبَرَ عَمَّا أُوحِيَ إِلَيْهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَا كَانَ مِنْهُمْ فَلِهَذَا أَدْخَلَ حَرْفَ التَّشْبِيهِ فِي الرِّوَايَةِ وَحَيْثُ أَطْلَقَهَا فَهِيَ مَحْمُولَةٌ عَلَى ذَلِكَ وَاللَّهُ أَعْلَمُ وَقَدْ جَمَعَ الْبَيْهَقِيُّ كِتَابًا لَطِيفًا فِي حَيَاةِ الْأَنْبِيَاءِ فِي قُبُورِهِمْ أَوْرَدَ فِيهِ حَدِيثَ أَنَسٍ الْأَنْبِيَاءُ أَحْيَاءٌ فِي قُبُورِهِمْ».

ترجمه: «جواب اول اینکه انبیا افضل‌تر از شهدا هستند و شهدا هم نزد پروردگارشان زنده هستند، پس به همان شکل انبیا نیز. پس بعید نیست که نماز بخوانند و حج کنند و به الله تعالی تقرب بجویند با آنچه که در استطاعتشان است تا زمانی که دنیا که دار تکلیف است باقی است.

دوم اینکه پیامبر ص آن حالتی از آنان را دیده است که آنان در زمان حیاتشان بر آن حالت بودند، و آنان برایش به تمثیل کشیده شده‌اند که چگونه بودند و حجشان و تلبیهشان چگونه بوده است، برای همین در روایت ابی العالیه از ابن عباس که نزد مسلم[۱] است فرموده است که: انگار من دارم به موسی نگاه می‌کنم، و انگار دارم به یونس نگاه می‌کنم. ادامه خواندن عذر به تأویل از موانع تکفیر (۹ و پایان )

عذر به تأویل از موانع تکفیر (۸)

به قلم : مجاهد دین

ابن حجر عسقلانی

ابو الفضل شهاب ‌الدین احمد بن علی بن محمد الکنانیّ العسقلانی (تولد ۷۷۳ وفات ۸۵۲ هجری) معروف به ابن حجر عسقلانی، از علمای بزرگ حدیث و فقه شافعی و تاریخ‌دان بود و از او به‌ «حافظ العصر» و «شیخ‌ الاسلام‌» و «امیر المؤمنین‌ در حدیث‌» یاد کرده‌اند.

در قاهره به دنیا آمد و در دوازده سالگی قرآن را حفظ کرد، در ۸۱۱ هجری وظیفه‌ی افتاء در دارالعدل به او داده شد و در ۸۲۷ منصب قاضی ‌القضاتی یافت.

تألیفات او درباره‌ی حدیث، مصطلح ‌الحدیث، تفسیر، رجال و فقه و تاریخ می‌باشد. و بیش از یکصد و پنجاه عدد است از جمله: الاصابة فی تمییز الصحابه، فتح الباری فی شرح البخاری، لسان المیزان، الدرر الکامنه، إنباء الغُمر و بلوغ المرام من أدلة الأحكام.

در ادامه بعضی از ایراداتی که به ابن حجر گرفته شده است را بیان می‌کنیم.

تبرک

ابن حجر عسقلانی نیز مانند ابن قدامه و نووی، علاوه بر تبرک به آثار پیامبر ص که مورد اجماع می‌باشد، تبرک به آثار صالحین را هم جایز می‌داند. او در فتح الباری که شرح صحیح بخاری است، در شرح این حدیث:

عَنْ مَحْمُودِ بْنِ الرَّبِيعِ الأنْصَارِيِّ رضي الله عنه: أَنَّ عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ وَهُوَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ الله صلى الله عليه وسلم مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا مِنَ الأنْصَارِ: أَتَى رَسُولَ الله صلى الله عليه وسلم فَقَالَ: يَا رَسُولَ الله، قَدْ أَنْكَرْتُ بَصَرِي، وَأَنَا أُصَلِّي لِقَوْمِي، فَإِذَا كَانَتِ الأمْطَارُ، سَالَ الْوَادِي الَّذِي بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ، لَمْ أَسْتَطِعْ أَنْ آتِيَ مَسْجِدَهُمْ فَأُصَلِّيَ بِهِمْ، وَوَدِدْتُ يَا رَسُولَ الله أَنَّكَ تَأْتِينِي فَتُصَلِّيَ فِي بَيْتِي، فَأَتَّخِذَهُ مُصَلًّى، قَالَ: فَقَالَ لَهُ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم: «سَأَفْعَلُ إِنْ شَاءَ الله». قَالَ عِتْبَانُ: فَغَدَا رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ حِينَ ارْتَفَعَ النَّهَارُ، فَاسْتَأْذَنَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم،فَأَذِنْتُ لَهُ، فَلَمْ يَجْلِسْ حَتَّى دَخَلَ الْبَيْتَ، ثُمَّ قَالَ: «أَيْنَ تُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ مِنْ بَيْتِكَ»؟ قَالَ: فَأَشَرْتُ لَهُ إِلَى نَاحِيَةٍ مِنَ الْبَيْتِ، فَقَامَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم فَكَبَّرَ، فَقُمْنَا فَصَفَّفْنَا، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، قَالَ: وَحَبَسْنَاهُ عَلَى خَزِيرَةٍ صَنَعْنَاهَا لَهُ، قَالَ: فَثابَ فِي الْبَيْتِ رِجَالٌ مِنْ أَهْلِ الدَّارِ ذَوُو عَدَدٍ، فَاجْتَمَعُوا، فَقَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ: أَيْنَ مَالِكُ بْنُ الدُّخَيْشِنِ أَوِ ابْنُ الدُّخْشُنِ؟ فَقَالَ بَعْضُهُمْ: ذَلِكَ مُنَافِقٌ لا يُحِبُّ الله وَرَسُولَهُ، فَقَالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم: «لا تَقُلْ ذَلِكَ، أَلا تَرَاهُ قَدْ قَالَ لا إِلَهَ إِلا الله، يُرِيدُ بِذَلِكَ وَجْهَ الله».

قَالَ: الله وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، قَالَ: فَإِنَّا نَرَى وَجْهَهُ وَنَصِيحَتَهُ إِلَى الْمُنَافِقِينَ، قَالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم: «فَإِنَّ الله قَدْ حَرَّمَ عَلَى النَّارِ مَنْ قَالَ لا إِلَهَ إِلا الله، يَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ الله».^[۱]

ترجمه: محمود بن ربیع انصاری t می‌گوید: صحابی جلیل القدر عتبان بن مالک انصاری t؛ که در جنگ بدر نیز شرکت کرده بود، نزد رسول خدا صلى الله علیه وسلم آمد و عرض کرد: ای پیامبر گرامی! بینایی‌ام ضعیف شده است و من پیش‌نماز قبیله‌ام می‌باشم. و هنگام بارندگی، سیل رودخانه‌ای که میان من و مسجد قرار دارد، مانع از رفتن من به آنجا می‌شود. بنابراین، دوست دارم شما به خانه‌ام تشریف بیاورید و در جایی از آن، نماز بخوانید تا من آن را برای خود، نمازخانه قرار دهم. ادامه خواندن عذر به تأویل از موانع تکفیر (۸)

عذر به تأویل از موانع تکفیر (۷)

به قلم : مجاهد دین

تبرک به آثار صالحین

و در شرح این حدیث:

عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ ل قَالَتْ: لَمَّا مَاتَتْ زَيْنَبُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهِ ص: «اغْسِلْنَهَا وِتْرًا: ثَلاَثاً أَوْ خَمْسًا، وَاجْعَلْنَ فِي الْخَامِسَةِ كَافُورًا، أَوْ شَيْئًا مِنْ كَافُورٍ، فَإِذَا غَسَلْتُنَّهَا فَأَعْلِمْنَنِي». قَالَتْ: فَأَعْلَمْنَاهُ، فَأَعْطَانَا حَقْوَهُ وَقَالَ: «أَشْعِرْنَهَا إِيَّاهُ». (م/۹۳۹)

ترجمه: ام عطیه ل می‌گوید: هنگامی‌که زینب دختر رسول الله ص فوت نمود، پیامبر اکرم ص به ما فرمود: «در تعداد شستن‌ها، عدد فرد را رعایت کنید و او را سه یا پنج بار بشویید. و در شستن پنجم از کافور یا مقداری کافور، استفاده کنید. و هنگامی‌که او را غسل دادید، مرا اطلاع دهید». ما نیز پس از غسل، ایشان را مطلع ساختیم. رسول الله ص ازارش (پارچه بلندی که دور کمر می‌بستند) را داد و فرمود: «او را با این پارچه، بپوشانید». یعنی قبل از کفن نمودن.

می‌گوید: «والحكمة في إشعارها به تبريكها به، ففيه التبرك بآثار الصالحين ولباسهم، وفيه جواز تكفين المرأة في ثوب الرجل».

ترجمه: «حکمت در اینکه با ازارش او را پوشانید، تبرک به آن بود، پس در این حدیث (فایده‌ی) تبرک به آثار و لباس صالحان وجود دارد، و در آن (فایده‌ی) جواز کفن نمودن زن با لباس مرد وجود دارد».^[۱]

همچنین در جایی دیگر می‌گوید: «ففيه التبرك بآثار الصالحين، وفيه زيارة العلماء والفضلاء والكبراء أتباعهم وتبريكم إياهم».

ترجمه: «در آن فایده تبرک به آثار صالحان وجود دارد و در آن این فایده است که پیروان، علما و فضلا و کبرا را زیارت کنند و به آنان تبرک جویند».^[۲]

در جایی دیگر می‌گوید: «وقد جاء مبيناً في الحديث الاَخر: فرأيت الناس يأخذون من فضل وضوئه، ففيه التبرك بآثار الصالحين واستعمال فضل طهورهم وطعامهم وشرابهم ولباسهم».

ترجمه: «و در حدیث دیگری به طور آشکار آمده که: پس مردم را دیدم که اضافه‌ی آب وضویش را می‌گرفتند، پس در این حدیث تبرک به آثار صالحان و استعمال اضافه‌ی آب طهارتشان و طعامشان و نوشیدنی‌شان و لباسشان وجود دارد».^[۳]

همچنین درباره‌ی این حدیث: «عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يُؤْتَى بِالصِّبْيَانِ فَيُبَرِّكُ عَلَيْهِمْ وَيُحَنِّكُهُمْ، فَأُتِيَ بِصَبِيٍّ فَبَالَ عَلَيْهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ، فَأَتْبَعَهُ بَوْلَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ».

ترجمه: «از عایشه روایت است که کودکان را جهت دعا و مالیدن خرما به دهان کودک نزد رسول خدا ص می‌آوردند. روزی کودکی را به نزد ایشان آوردند و آن کودک بر روی رسول خدا ادرار کرد ایشان آب خواستند و آن را بر جای ادرار ریختند و آن مکان را نشُستند». ادامه خواندن عذر به تأویل از موانع تکفیر (۷)

عذر به تأویل از موانع تکفیر (۶)

به قلم : مجاهد دین

توسل

همچنین در کتاب «وصية العالم الجليل موفق الدين بن قدامة المقدسي» چنین آمده است:

«وإذا كانت لك حاجة إلى الله تعالى تريد طلبها منه فتوضأ، فأحسن وضوءك، واركع ركعتين، وأثن على الله عز وجل، وصلَ على النبي صلى الله عليه وسلم، ثم قل: …..: اللهم إني أسألك وأتوجه إليك بنبيك محمد صلى الله عليه وسلم نبي الرحمة يا محمد إني أتوجه بك إلى ربي فيقضي لي حاجتي، وتذكر حاجتك وروي عن السلف أنهم كانوا يستنجحون حوائجهم بركعتين يصليهما ثم يقول: اللهم بك أستفتح وبك أستنجح، وإليك بنبيك محمد صلى الله عليه وسلم أتوجه، اللهم ذلل لي صعوبة أمري، وسهل من الخير أكثر مما أرجو، واصرف عني من الشر أكثر مما أخاف».

ترجمه: «و اگر حاجتی به الله تعالی داشتی و خواستی حاجتت را از او طلب نمایی، پس به بهترین شکل وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و بر الله عز وجل ثنا بگوی و بر پیامبر ص صلوات بفرست سپس بگو: بار الهی همانا من از تو مسألت دارم و به تو بوسیله‌ی پیامبر محمد ص رو می‌کنم که پیامبر رحمت است، ای محمد همانا من بوسیله‌ی تو به سوی پروردگارم رو می‌کنم پس حاجتم را برآورده ساز، و حاجتت را ذکر می‌کنی. و از سلف روایت شده که آنان درخواست دست‌یابی به حاجت‌هایشان می‌کردند با خواندن دو رکعت نماز سپس بگوید: بار الهی بوسیله‌ی تو درخواست گشایش و بوسیله‌ی تو درخواست برآورده شدن حاجت می‌کنم، و بوسیله‌ی پیامبر محمد ص به تو رو می‌کنم. بار الهی سختی کارم را آسان کن و بیشتر از آنچه انتظارش دارم را به من خیر برسان و بیشتر از آنچه که از آن ترس دارم شر را از من دور گردان».[۱]

تبرک

همچنین ابن قدامه درباره‌ی تبرک چنین نوشته است:

«فَصْلٌ: وَيُسْتَحَبُّ الدَّفْنُ فِي الْمَقْبَرَةِ الَّتِي يَكْثُرُ فِيهَا الصَّالِحُونَ وَالشُّهَدَاءُ؛ لِتَنَالَهُ بَرَكَتُهُمْ، وَكَذَلِكَ فِي الْبِقَاعِ الشَّرِيفَةِ».

ترجمه: «فصل: و مستحب است دفن در قبرستانی باشد که در آنجا صالحان و شهدا زیاد وجود دارند تا به برکتشان دست یابد، و همچنین (دفن) در بقاع شریفه».[۲]

محیی الدین نووی

ابو زکریا، محیی الدین یحیی بن شرف النووی در روستای «نوی» از روستاهای «خوران» در سوریه در سال ۶۳۱ هجری به دنیا آمد. او حافظ مذهب و قواعد و اصول و فروع امام شافعی و مذاهب صحابه و تابعین و اختلاف علما و توافق و اجماع آنان بود. از مشهور‌ترین تألیفات او شرح صحیح مسلم، الروضه، المنهاج، ریاض الصالحین و… است. ادامه خواندن عذر به تأویل از موانع تکفیر (۶)