تاکتیک حکومت بدیل اضطراری طالبان و استراتژی شکست خورده ی دارودسته ی جولانی
به قلم : ابوصلاح الدین الکوردی
با آنکه طالبان بر بیشتر از ۷۰ درصد از خاک افغانستان حکومت دارد اما مجامع بین المللی سکولاریستی ( مثل سابق) چنین حاکمیتی را به رسمیت نمی شناسند، بلکه با ایجاد جنگی روانی سعی دارند این واقعیت غیر قابل انکار را هم نادیده گرفته، و حتی این حاکمیت مردمی را در برابر مردم قرار دهند .
با درک این سیاست مجرمانه ی کفار سکولار و اشغالگر خارجی و نوکران محلی آنها، تمام تلاش طالبان بر این است که به مردم اکثرا بی سواد افغانستان به صورت «عملی» بفهماند که آنها بر علیه ملت خود نیستند، بلکه بر علیه کفار اشغالگر خارجی و نوکران محلی آنها هستند. همچنین به صورت «عملی» به مردم افغانستان بفهماند که آنها طرفداران واقعی «صلح» هستند و از هر فرصتی برای چنین صلحی استفاده می کنند . اما این صلح مشمول کفار اشغالگر خارجی نخواهد شد .
بر همین اساس در عید فطر امسال در اقدامی عجیب نیروهای طالبان در صلح چند روزه ای که با حکومت دست نشانده بسته بودند در میان استقبال کم نظیر مردم افغانستان وارد شهرها شده و با پایبند شدن به مفاد صلح حتی با نیروهای نظامی هم گفتگوها و احوالپرسی هائی انجام دادند. (هر چند اشتباهاتی هم در میان عده ای دیده شد) اما بر اساس فقه حنفی و نگرش آنها به مسأله ی ایمان و کفر، اجتهاد و تأویل آنها این است که این اشخاص فریب تبلیغات اشغالگران آمریکائی و نوکران محلی آنها را خورده اند، و باید دلسوزانه این افراد را به دامان مردم برگرداند، و اجازه ندهد که آمریکائیها از افغانیها بر علیه افغانیها استفاده کند، و اجازه ندهد که افغانیهای فریب خورده به نیابت از آمریکا بر علیه مسلمین وارد جنگ شوند .
پیام و ثمرات این اقدام بی سابقه را می توان در دو مورد نشان داد:
- طالبان خواستار صلح است اما صلحی که در آن اشغالگری وجود نداشته باشد . چون با وجود اشغالگران سکولار خارجی صلحی باقی نمی ماند بلکه «تسلیم» جای «صلح» را می گیرد. و این دو با هم فرق دارند.
- طالبان خواهان خنثی کردن جنگ نرم و روانی دشمن و جدا کردن مردم فریب خورده از اشغالگران خارجی و نوکران محلی آنها و تجزیه ی دشمن به حداقل ممکن است. این یعنی پیروزی در دیپلماسی که خیلی از برادران ما به آن توجهی ندارند .
بعد از این نمایش «عملی»عید فطر، طالبان جهت حمایت از خانواده های مسلمان و بازگرداندن فرزندان فریب خورده ی آنها فرمان عفو عمومی را صادر می کند که هر کسی که از سیستم حکومتی اشغالگران سکولار خارجی به رهبری آمریکا و نوکران محلی آن خارج شود مشمول عفو و گذشت و محافظت از جان و مالش می شود . و به این شیوه آنها را به توبه و برگشت به دامان خانواده ی خود ترغیب می کند، و در برابر، کفار سکولار اشغالگرخارجی و نوکران محلی آنها را به حملات تندتر و بیشتری جهت برپائی نظامی اسلامی در افغانستان وعده می دهد .
در برابر این اقدام طالبان، دارودسته ی جولانی سعی دارند با توسل و قیاس به آن، نوکری خود برای ناتو (از کانال حکومت سکولار و طاغوتی ترکیه) که متحد آمریکا در اشغال سرزمینهای مسلمان نشین است را برای مریدان به بن بست رسیده ی خود توجیه کنند، و یا شروع کنند به مظلومیت نمائی و دادن شعارهائی تو خالی که هیچ مبنای شرعی نمی توان برای آنها یافت .
جولانی با عوامفریبی های خاص خود کارش را با خیانت به همه شروع کرده از دوله بگیر تا القاعده و سایر گروههای هم پیمانش، و هم اکنون به عنوان یکی از سربازان پیاده نظام ناتو (از کانال حکومت سکولار و کافر ترکیه) مشغول فعالیت و جنگ است . یک مزدور با اربابش «صلح» نکرده است بلکه «تسلیم» سیاستهای اربابش شده و این یکی از تفاوتهای اصلی حضور نیروهای جولانی به عنوان محافظین نیروهای ناتو و کفار سکولار ترکیه در جمع نظامیان کفار و مرتدین با حضور نیروهای طالبان در خنثی کردن جنگ روانی دشمن و جدا کردن مردم فریب خورده از اشغالگران کافر خارجی و نوکران محلی آنها می باشد .