درسهائی از حاکمیت دوله در عراق و شام و راهکار شرعی دوله و طالبان در «وضع موجودِ»افغانستان
به قلم: ابوعبدالله موکریانی
شکی وجد ندارد که برای رسیدن به عزت و افتخار مسلمانان در هر سرزمینی تنها سه وسیله وجود دارد:
۱- خلافه علی منهاج نبوه
۲- حکومت بدیل اضطراری اسلامی
۳- مجلس واحد شورای مجاهدین
اگر خلافه علی منهاج نبوه وجود داشت همه باید به آن بیعت دهند و جایی برای مورد ۲ و ۳ باقی نمی ماند . اما اگر خلافه علی منهاج نبوه وجود نداشت باید همه به حکومت بدیل اضطراری اسلامی بیعت دهند و جایی برای مورد سوم باقی نمی ماند . حالا اگر در سرزمینی مورد ۱ و ۲ وجود نداشت تنها مجلس واحد شورای مجاهدین اعتبار دارد و جایی برای گروهها و جماعتهای متفرق باقی نمی ماند .
اگر خلافه علی منهاج نبوه وجود داشته باشد و کسی به حکومت بدیل اضطراری اسلامی ملحق شود این کار اشتباهی است . همان کاری که در زمان خلافت علی بن ابی طالب و حسن بن علی انجام شد. این تبدیل خلافت به حکومتی بدیل اضطراری کاری اشتباه است . حکومت بدیل در حالت اضطراری به وجود می آید که خلافتی وجود نداشته باشد . حالا اگر خلافتی وجود داشته باشد تشکیل این جور حکومتهای بدیل اضطراری اشتباه است چون اضطراری وجود ندارد .
اگر خلافت نبود و حکومت بدیل اضطراری وجود داشت همه باید به این حکومت بدیل اضطراری که ممکن است بر اساس فقه یکی از مذاهب اسلامی تشکیل شده باشد بیعت دهند . در اینجا مهم این است که باید به اولین حکومت بدیل اضطراری اسلامی بیعت داده شود و نباید به سایرین بیعت داده شود . اما اگر مسلمین به این درجه از آگاهیها نرسیده باشند و هر سرزمینی خواست حکومتی بدیل اضطراری اسلامی خاص خودش را داشته باشد باز «بالاجبار و به دلیل ناچاری» باید به این حکومت بدیل اضطراری هم در این سرزمین بیعت داده شود و نباید گروههای دیگر مستقل عمل کنند .
زمانی که در عراق و شام حکومت دوله وجود داشت قاعده این بود که همه به آن بیعت دهند و دیدیم آنهائی که از این بیعت سر باز زدند چگونه در مسیر شکست، نابودی و ذلیلی و تسلیم شدن برای کفار سقوط کرده اند . این نتیجه ی عدم تبعیت شرعی و آگاهانه از یکی از «۳ ابزار» است که راه دیگری غیر از این برای عزت و قدرت و پیروزی وجود ندارد .
حالا که دوله از آن حالت حاکمیت خارج شده و تبدیل شده به جماعتی مثل سایر جماعتها، ابتدا باید این واقعیت را بپذیرد؛ و به دنبال آن، باید مواظب باشد که همان اشتباهی که دیگران در سوریه و عراق در حق خودش کردند خودشان در افغانستان در حق حکومت بدیل اضطراری طالبان مرتکب نشوند.
زمانی که در افغانستان حکومتی بدیل اضطراری اسلامی به نام طالبان وجود دارد که بیشتر از ۷۰ درصد از خاک این کشور بزرگ را در اختیار دارد باید سایر جماعتها و تنظیمات به آن بیعت دهند . دوله هم الان بر خلاف سابق تبدیل به یک تنظیم و جماعت شده است و اگر خواهان عزت و قدرت و پیروزی بر دشمنان اصلی به رهبری آمریکاست باید مرتکب اشتباهات گروهها متفرق در سوریه نشود و به حکومت طالبان بیعت دهد هر چند که در بسیاری موارد اختلافات فقهی هم با آن دارد .
اگر دوله در افغانستان موقعیت خودش را درک نکند و از اتحاد با طالبان دوری کند باید منتظر سرانجامی باشد که برای صحواتی چون جیش علوش و صقور الشام و اشرار الشام و دارودسته ی جولانی و … پیش آمده که در نتیجه ی عدم بیعتشان با دوله به وجود آمد.