Дарсхои муқаддамоти/ дарси аввал:дин чист? Секуляристхо аз мо чи мехоханд?
“Иннал хамда лиллах,нахмадуху,настаъинуху,ва настағфируху ва наъузу биллахи мин шурури анфусина ва саййиати аъмалина,май яхдихиллахи фала музилла лах,вамай юзлил фала хадия лах,ва ашхаду анна ла илаха иллаллох вахдаху ла шарика лах ва ашхаду анна мухаммадан абдуху ва росулух”
Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худо аст,уро шукр мегуйем ва аз у дархости кумак ва омурзиш мекунем,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхоимон ва аз бадихои аъмолимон,хар касики худо уро хидоят кунад хеч кас наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худованд уро гумрох намояд хеч кас наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бархақ ба жузъ аллох нистки танхо ва бешарик аст,ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодаи уст.”
Аллох мутаъол мефармояд:
“یأْ أیهَاْ الَّذِینَ آمَنُوْاْ اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقَاْتِهِ وَلاَتَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون” (آل عمران/ ۱۰۲)
“Эй касоники иймон овордаид ончунонки шояста аст,аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”
“یأْ أیهَا النَّاْسُ اتَّقُوْاْ رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُم مِنْ نَّفْسٍ وَّاحِدَةٍ وَّ خَلَقَ مِنْهَاْ زَوْجَهَاْ وَ بَثَّ مِنْهُمَاْ رِجَالاً کَثِیراً وَّ نِسَاءً وَّاتَّقُوْاْ اللهَ الَّذِی تَسَاءَلُوْنَ بِهِ وَالأرْحَاْمَ إِنّ اللهَ کَاْنَ عَلَیکُمْ رَقِیبَاً” (نساء/۱)
Боз мефармояд:
Эй,мардумон аз (хашми) парвардигоритон бипархезид,парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас)хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занони фаровони мунташир сохт.ва аз (хашми) худойи бипархезидки хамдигарро баду сўганд медихид,ва бпархезид аз инки пейванд хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумо аст.”
“یأْ أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوْاْ اتَّقُوا اللهَ وَ قُوْلُوْاْ قَوْلاً سَدِیداً یصْلِح لَکُمْ أَعْمَاْلَکُمْ وَ یغْفِرْلَکُمْ ذُنُوبَکُم وَمَن یطِعَ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فَاْزَ فَوْزاً عَظِیما” (احزاب/۷۰)
Дар жойи дигари мефармояд:
“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухан хақ ва дуруст бигуйид.дар натижа худо(товфиқи хейритон медихад ва)аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшад.Аслан хар касики аз худо ва пайғамбариш фармонбардори кунад, қатъан ба перузи ва комёби бузурги даст меёбад.”
Аммо баъад:
إِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ وَ خَيْرَ الْهَدْىِ هَدْىُ مُحَمَّدٍ وَشَرَّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي النَّارِ “
Росулулох саллалоху алайхи васаллам мефармояд:
Росттарин сухан китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур навовари дар дин аст, ва хар тоза пейдо шудаи дар дин,бидъат ва хар бидъати гумрохи ,ва хар гумрохи дар оташ аст.
Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.
Ба дунболи тасмими дустон мабний бар ирояи дуруси ибтидоий ва пояйи, он хам ба дур аз пичидаги ва истилохоти роижи фиқхий ва ба забони содаки дар вазъи мовжуд барои онхо, ба унвони ниёзи рузи тавассути худишон ташхис дода шуда,саъй мешавад мутаносиб бо суъолотики матрах карданд мовзуъоти муртабит бо ин суъолот ба сурати сода ва қобил фахм барои хаммаи дустон тўвзих дода шавад.иншааллох
Дар миёни суъолоти мухталифики дустон матрах карданд,ду суъол муртабит бо хам дар мовриди мовзуъи хоста шуда,матрах шудаки саъй мешавад ба сурат мухтасар ва сода, ва дар хадди замоники дар ихтиёр дорем тўвзих дода шаванд.
Еки инки:дастаои аз секуляристхо иддао мекунандки бе худо хастанд ва ба дини эътиқод надоранд ва ё гурухи аз секуляристхо мегуяндки фақат худоро қабул доранд аммо динро қабул надоранд ва ё дастаи аз онхо эълом мекунандки хам худоро қабул доранд хам дини исломро ва хам секулярист хастанд!!! Жараён аз чи қарор аст?
Суъоли дигар инки:Аллох мутаол мефармояд:
: وَلا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّى یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا (بقره/۲۱۷
Ва пейваста ва хамиша бо шумо хоханд жангид то агар битавонанд шуморо аз динитон муртад кунанд.
Аммо бо ин вужуд мебинемки дар европо,амрико,русия,австралия ва хатто исроил ва китай коммунист хам,шахс метавонад дини худро хифз кунад ва сохиб он хамма масжид хам шавад.Оё ин еки породукс ва тузод нест?
Зохиран пардохтан ба вожа,мафхум ва маънои дин,метавонад моро дар ёфтан посих муносиб кўмак кунад.Аммо қобли аз ровшангари дар мовриди калама ва истелохи дин,лозим аст муқаддамоти ба унвон пеш ниёз гуфта шавад,чун бардошт ва таърифа хар идиёлужи ва нигариши аз дин бо дигари тафовут дорад.Дуруст мисли секуляризм,мисли худо,мисли хуб ,мисли бад,мисли арзиш,мисли зидди арзиш ва…….мо наметавонем интизор дошта бошем хамон нигаришики мо нисбат ба аллох дорем ек яхудий,насроний,будоий,секуляр ва ғойрих дошта бошанд.Ба хамин тартиб мумкин аст хубхо,бадхо,арзишхо ва зидди арзишхо дар нигариши мо чизи бошанд ва дар нигаришхои дигар ба шеваи дигар.Чун манобеъи мо бо хамдигар фарқ мекунанд ба хамин далил таърифи мо нез мутафовут хастанд.
Аммо мебинемки аъвом фарибони хийлагари ,бидуни дар назар гирифтани ин тафовутхо саъй мекунанд манобеъ ва бовархои касиф ва манобеъи фосиди худроки дар пушти вожахо махфий намуда ва иқдом ба куллий гуйи карданд мақосиди худро ба шеваи мармуз пеш бибаранд.Ба унвони мисол:мегуянд дин озод аст,аммо манзури онхо аз дин чист? Ва озоди ин дин хам то гужост? Мо ба ин макрхои куффори пинхони дохилий (ё хамон мунофиқин) солхост ошнои дорем.инхо бо исмхо ва истелохот то расидан ба ахдофишон бози мекунанд.Дар ин сурат,каламот мумкин аст суратхои мухталиф дошта бошандки адами диққат ба онхо мумкин аст шахсро ба иштибох бикашонад.
Тўвзих инки мо дар адабиёти гуфтори худ ба сурати ом ду новъ исм дорем:ё исми хос,ё исми ом,албатта дар кунори ин ду мо ба исмхои бо маъони мухталиф бархурд мекунем:
Исми хос ё исми ом,исми астки бар фарди муъаййан ва махсус ва далолат мекунад масалан:
Исми махсуси инсонхо,монанди: Мухаммад,Сумайя,Ёсир.
Исми махсуси амокини мухталифи жуғрофиёйи,монанд:шом,хуросон,макка,мадина,курдистон,хуромон.
Исми махсуси хайвонхо,монанди:дулдул,рахш,пегаз.
Исми махсуси ашёики бештар аз еки нестанд,монанди:зул фаққор,олмоси кухи нур.
Вижаги ин даста аз исмхо ин астки хамиша маърифа ва шинохта шуда хастанд.Ба махзи инки ба онхо ишора мекунем барои шахс мушаххас аст ва ниёзи ба тўвзих надорад. Замоники мегуем курдистон ё мегуем эрон,барои шахс мушаххас аст.Аммо дар кинори ин исмхо мо ба исмхои дигари бармехуремки исми ом хастанд ё исми жинс хастандки, бейни афрод,хам жинс ва муштарак аст ва бар хар еки аз ин афрод хам жинс ва муштарак далолат мекунад мисли:мард,писар,асп,кишвар,дарахт,китоб,шахр,дарё,зан,дониш омуз,муаллим ва……..
Дар кинори инхо,дастаи аз исмхо вужуд дарандки бо онки мумкин аст дорои талаффузи ексони бошанд,аммо маъонийи мухталифи доранд.Масалан:сир,хам ба новъи пиёзча ишора дорад мисли пиёз,хам ба касики гурсна нист мегуянд сир;ду то маъно дорад.Ё масалан забон; ё он узвики дар дахон аст, ё забони гуфтори манзур аст.Ё хейр; хам ба маъни на ба кор меравад, хам ба маъни хуби.
Ё шир; шир ба маъни хайвони даранда,хам ба маъни шири хурдани аст,хам ба маъни шири қатъ ва васли жараёни моеъот ва гоз аст.
Ин даста аз исмхоро метавонем дар жумла ташхис дихемки манзури кудом маъни онхо аст.Масалан дар жумла метавонем бифахмем манзур кудом шир аст.Ба унвон мисол дар адабиёт мехонем:”Он еки шир аст андар бодия”ки “бодия” ба ду маънои “сахро” ва “коса” аст.Холо ин шири астки дар коса нушида мешавад? Ё шири даранда аст дар сахро? Дар холат невштори ё касики ин жумларо мехонад боз фахми инхо ба жумалот қобл ва пас аз он бастаги дорад ва агар товзихи дода нашавад наметавон аз ин жумалот,танхо ек маъниро бардошт намуд.Пас, ба пичидаги бархурд мекунем аммо бо ин вужуд,ин луғот маъмулан умумий хастанд ва мухтасси ек илм ё фанни хосси нестанд ва хамма аз онхо истеъфода мекунанд.Аммо боз дида мешавадки агар диққат нашавад мумкин аст инсон дар фахми онхо дучори иштибох шавад.
Аммо иддаи аз уламои суъ ва авом фарибони секуляр аз жумалоти чанд маънойи истеъфода мекунандки ба рохати барои шинаванда қобили фахм нестанд.Инхо ек маъниро дар назар доранд,шинаванда ек маъни дигариро; ва ле бароиш ровшан намекунанд; чиро? Чун ба зараришон аст ва хадаф хам ин астки шинавандаро ба унвони ек абзор барои ахдофи хос ворид майдон мекунанд ва харжишон кунанд.Ба унвони мисол ба шахс мегуянд:дар берун шири аст андар бодия,барои шахс мушаххас намекунандки дар берун,он шир шири хурдани астки шахс дар бодия метавонад онро бухурад ё вакти берун рафт шири берун астки уро хохад хурд.
Дар кинори ин луғоти умумий,мо шохиди истелохоти хастемки холати тахассуси даранд.Ин истелохотро ё аллох ба бандагониш ироя дода ё мумкин аст худ инсонхо мутаносиб бо таххасусики инсонхо доранд истелохоти ро тўлид карда бошанд.Ин истелохоти тахассусиро маъмулан синфи махсуси аз инсонхо аз онхо истеъфода мекунанд,масалан баъзи аз истелохотро синфи мусалмон истеъфода мекунанд,баъзи аз истелохотро секуляр социалистхо ё секуляр либиралхо ва ………истеъфода мекунанд.Аммо ба тадриж дар миёни мардум холати умумий ва фарханги ба худ гирифта ва мовриди истеъфода қарор мегиранд, хар чанд мумкин аст хаммаги маъни дақиқ онхоро надонанд,ё хар фарханги бардошти хосси аз ин истелохот дошта бошад ва фарханги бардошти дигари.Мисли:каламаи ислом; ки дар луғат ба маънойи таслим ва гардан находан,инқиёд,итоат аз амр ва нахи бидуни хеч гуна эътироз аст ва дар истелохи қуръон,дар маъни хосси он бар шариати пайғамбар саллаллоху алайхи васалллам итлоқ мешавад.
Луғат секуляр,ки аз ришаи лотини (suecularis)ва (sueeculum) ба маънои рузгор ё дунё риша мегирад.Аммо, имруза ба сурати истелохи даромада астки ба жойи “дунёвий” дар муқобили “дини” ба кор меравад ва жойигузини барои истелохи мушрикин ғойри ахли китоб дар адабиёти фиқхи муслимин шуда аст.Ба хамин тартиб мо каламоти дигариро доремки дар фархангхои мухталиф аз хамин истелохот дар маънийи мухталифи истеъфода мешавад.
Мисли зиндаги пас аз марг ё зиндаги баъди;
Марг аз лахози луғавий яъни мурдан ва аз бейн рафтани жисм ва хаёти дунёвий ва интиқол ру фано нопазир аз ин зиндаги дунёвий ба “зиндаги дигар”ё “зиндаги баъди”.Ин жумларо тақрибан тамоми инсонхо ғойри аз мушти секуляр материалист ва моддагаро пазирофтанд.Аммо,дар новъи ва мохияти зиндаги баъди бо хам ихтилофоти амиқий доранд.Ба унвон мисол:
-Ойини хинду ё хиндизм: бар асоси ин ойин,хаёт пас аз марг ва фано нопазири ва жовдонаги рухро дар қолиби назарияи таносух ё тўлиди дубораки важхи мушаххаси муштараки ин ойин аст арза мекунад.таносух бадин маъно астки рух пас аз марг бадани кунуни,бар хасби аъмоли гузаштаи худ дар еки аз чор қолиби жадид ё жамодот,ё наботот,ё хайвонот ё инсонхо хулул мекунад.Яъни жисм аз қолиби дар еки аз ин чор қолиб меравад.Ва ин гардуна ва ин дўврон таносух ва тўлидхои мукаррар то замони расидан ба мукша яъни “рахои” ки мартабаи рухоний камол махз аст,хамвора дар ин дунё идома дорад.Дар ин сурат,бо инки онхо мегуянд зиндаги пас аз марг,аммо ба жахони охират бовар надоранд.
Ойини будизм,нез ба зиндаги пас аз марг ва рух эътиқод дорад аммо,дар хамон қолиби таносух ва дунодуники алиюллохихо ва мушобихи он ба он эътиқод доранд.Инхо мисли хиндухо муътақид ба бақои рух дар ин жахонанд,он хам дар колбудхои гуногун то инки ба хамон “рахои” ё нерувона мерасад.Инхо хам ба жахони охират бовар надоранд.
Холо бояд замоники ек секуляри язиди,алавий ё алиюллохи хизби нацианалист сациалисти коргарони ужалон мегуяд”шахид намурдан”яъни шахид намемирад,бифахмем манзури у аз гуфтан ин жумла ва вожаи “шахид” чист?Бидуни шак манзури у наметавонад шахид мовриди назари ислом бошад,дар ислом “шахид”яъни шахс бо хуниш шохиди медихадки ислом ва қонуни шариати аллох бехтар аз тамоми қавонин ва барномахои дигар аст.Балки,ин нациасиал социалист- ё хамон ба таъбири аъвом нацизмки хизби коргарони ужалон онро мураввиж медихад-муътақид астки бо хуниш дорад шохиди медихадки қавонини шайтон ва секуляризм,бартар ва бехтар аз қавонини шариати аллох аст; ду чизи мутазод.Дар ин сурат онхо муътақидандки шахс бо марг намемирад ва аз ин колбуд ба колбуди дигари дар хамин дунё мунтақил мешавад.
Зардуштихои шибхи ахли китоб хам ба хамин тартиб ба зиндаги баъди аз марг эътиқод доранд аммо он зиндаги баъди аз марг онхо чигуна аст? Онхо хам бехишт ё дузахро барои пейравони худ абадий намедоданд ва бар ин боварандки жаханнамийхоро дар лахзахои поёни жахон аз дузах берун меоваранд ва аз гунохони худ пок мешаванд ва пас аз татхир ба арвохи дурусткор мепейванданд ва дўври жадиди руйи замин оғоз мешавад; ки абадий аст,ва ғойри аз хейр ва хуши,дар он хеч гуна шар ва ранжи вужуд надорад.
Яхудиён ба хамин тартиб дар мовриди зиндаги пас аз марг дидгоххои доранд.Бо инки дар китоби муқаддаси яхудиён иттилоати дақиқи дар мовриди зиндаги пас аз марг ба даст намеояд аммо дар талмудки тафсири таврот аст матолиби гуфта мешавад.Бо ин вужуд гурухи аз яхудиён ба номи садуқиён ақида ба ростохези мурдагонро мардуд медонистанд; зеро мўътақид будандки аз ин мовзу дар асфори хумса таврот сухани ба миён наёмада аст.Ғойри аз ин гурух,бақияйи яхудиёни асл эътиқоди ростохезро бовар доранд.Бо вужуди ин,гурухи аз яхуди ростохезро аз он хамма ва гурухи дигари зиндаги оянда ва подошро аз он одилон ва никукорон медонанд ва мўътақиданд одамхои бад ва шарир бо марг жисмони барои хамиша нобуд мешаванд.
– Дар насроният хам ба хамин шева ё хамон чизики дар миёни мардум ба масихият машхур шуда,онхо хам ба зиндаги пас аз марг эътиқод доранд ва ле зиндаги пас аз марги онхо чи маънойи медихад? Чи тафсири аз он доранд? Онхо бар ин боваранд шахс пас аз марг дар ду додгох хузур пейдо мекунад, дар қазоват ва довари аввалия ё довари хос никон ва покон ба бехишт мераванд.Аммо довари нахои ё довари ом,пас аз поёни жахон ва ростохези мурдагон анжом мешавад.Дар ин мархала насронийхо барои хамиша ба бехишт мераванд ва ғойри насронийхо барои хамиша ба жаханнам.
Тафовутро нигох кунид!!!,”зиндаги дигар” ё “зиндаги баъди” ек истелох аст аммо,дар инжо мушохада мекунемки бо онки миён хиндузм,будизм,зардуштгари,яхудият ва насроният дар эътиқод ба зиндаги пас аз марг иттифоқи назар вужуд дорад,аммо таърифи хар ек аз ин манхажхо дар мовриди “зиндаги дигар” ё “зиндаги баъди” бо дигари тафовутхои ошкор ва ғойри қобил инкор дорад,ба гунаики наметавон бо вужуди иштирокотики дар баъзи аз онхо дида мешавад,бо таърифи еки аз инхо ба қазоват дар моврид соирин дар мовриди “зиндаги дигар” ё “зиндаги баъди” нез даст ёфт .Балки бояд ба сурати мовридий ва мушаххас ба таърифи ин истелох бипардозем.Масалан бигуем: аз нигох будизм,ё яхудият ё ноционал социалистхои кофар ва муртади курдистон ва ………маъни ин истелох мешавад ин.
Каламаи худо хам ,хаминтури аст.Хар каси ек таъриф ва ек тасаввури аз он дорад.Барои хамин ек мусалмон хамон илохийро кабул дорадки худиш дар куръон ва аз ториқи пайғамбариш худишро маърифи карда аст.
Дин хам еки аз хамин истелохоти муштарак миёни тамом инсонхостки жихати пей бурдан ба маъни ва мафхуми он,ногузир бояд ба манбаъи хоссиш дар хамон ақида ва маслак мурожаъа намуд.Яъни дин мумкин аст дар назди секуляристхо ек маъни бидихад ва назди яхудият маъни дигариро дошта бошад ва назди шариати пайғамбар хотам саллаллоху алайхи васаллам маъни мутафовуттариро мушохада кунем.
Ба унвони мисол: секуляристхо,динро аз вожаи фарансави religion ба маънои “жомеъайи диний” ва вожаи лотин religionem ба маънои “эхтиром ба чизи муқаддас” эхтиром ба илохахо,робитаи бейни башар ва худоён” таъриф намудандки албатта риша дар вожаи лотин religio
дорад.
Эмил Дуркимки, назди иддаи ба бунёнгузори жомеъашуносийи секуляр дар ғарб шинохта шуда ,ба сурати сода ва бо такия бар хамин маъни луғавий ва лотиний он,динро дастаи хам баста аз ақоид ва бовархои муртабит ба олами ғейри моддий ва умури ғейри қобил хис бо хавос, ва умури ғойри қобил руийят бо чашм,ё хамон умури лохутий медонанд.Яъни дин дар таърифи секуляристи вай,иртиботи ба дунё ва олами моддий надорад.Ин таъриф бардошт ва интизори тамоми секулярхо аз дин аст.
Ба вужуди ин каламаи дин дар шариати пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам ришайи арабий дорад на лотиний,на хиндий ва чиний ва эроний.Барои хамин чорайи нистки жихати шинохти он,бояд ба манобеъи арабий ва динийи он мурожаъа намуд.Танхо дар сурати шинохти дақиқи он аз манобеъи аслий метавон фахмидки ин вожа чи интизороти аз мухотибини худ дорад.
Ба қовли ибни форс,”дин” аз жинси фармонбурдори ва фурутанист.Замоники барои ек араб,каламайи дин зикр мешуд чор маъниро барои худиш тажассум мекард:
-۱٫Ба маъни чий-раги,қудрат,хукмроний,фармонравойи,касиро ба зур ба итоат во доштан,ба коргари қувваи қохира, ба бандаги кашидан ва мутиъ сохтан.Дар ек калама, қудрати хокимият.
Замоники мегуянд:донан нас: яъни мардумро мажбур ба итоат аз худиш кард.хамчунин дар панди омузанда омада аст:
الْكَيِّسُ مَنْ دَانَ نَفْسَهُ وَعَمِلَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
Яъни одами заранг,каси астки бар нафси худ мусаллат шавад ва онро роми худиш кунад ва барои баъди аз марг бикушад.Илова бар ин,дар каломи араб,хокимийроки истийлои комил бар ек кишвар,миллат ё қабила дошта бошад, «دیّان»
мегуянд.Ба маъни қудрат ва хокимият дар ек калама қудрати фармонравойи.
-۲٫шариат,қонун,барнома,одоб ва русум.арзишхо,баядхо,тариқат,мазхаб,одат, миллат.Дар ек калама ба маънойи қонун ва барнома.
ما زالَ ذلک دینی
Яъни он кор хамвора расм ва одати ман аст.
دان،
Хенгоми гуфта мешавадки шахси ба кори хейр ё шар одат пейдо мекунад.Омадаки:
کانت قُریشُ و من دان بدینهم.
Яъни :қурайш ва хар касики бар рох ва равиш ва одати онон бошад.Хамчунин дар гуфтори дигар омада астки :
: أنه علیه السلام کان علی دین قومه.
Яъни пайғамбари хотам саллаллоху алайхи ва олихи васаллам қабли аз баъсат (дар умури монанди издивож,талоқ,ирс ва соири умури маданий ва ижтимоий) тобеъ худуд.муқаррарот ва қавонини қовмий худиш буд.
-۳٫Итоат,бандаги,хидмат кардан,комил дар ихтиёри каси будан,фармонбурдори кардан,пазирофтани зиллат,хузуъ кардан дар баробари қудрат ва сайтараи фарди хос.Дар ек калама яъни итоат кардан ва фармонбурдори кардан.
دِنتُهُم فدانوا:
Бар онон тасаллут ёфтамки дар натижа аз ман итоат карданд; ва бо хамин маъно дар хадиси хавориж омада астки пайғамбари хотам саллаллоху алайхи ва олихи васаллам фармуданд:
«یَمْرُقُونَ مِنْ الدِّینِ کَمَا یَمْرُقُ السَّهْمُ مِنْ الرَّمِیَّةِ»
Яъни : хавориж аз дин хориж мешаванд он чунонки тир аз камон хориж мешавад.Маънойи хадис ба ин шикл нистки хавориж ба тури кулли аз дин ба маънойи миллати (ислом) хориж хўханд шуд; чун хенгомики аз Али ибни Аби Толиб розияллоху анху пурсидандки: оё хавориж кофар буданд? Дар посух гуфт: онон аз куфр фарор карданд. Ва боз хам пурсидандки оё хавориж мунофиқ буданд? Гуфт :мунофиқ,худоро бисёр кам ёд мекунанд дар холики онон субх ва шаб ба зикри худо машғуланд.Аз ин фармудахои Али ибни Аби Толиб розияллоху анху ба хуби маълум мешавадки дар ин жо,мурод аз вожаи дин, итоат бар имоми бар хақ аст.Итоат фармонбурдори кардан.
-۴٫Мужозот кардан,подош додан, қазоват кардан, хисоб кардан.Дар зарбул масалхои арабий омада астки :
کما تُدینُ تُدانُ
Яъни : хар гунаки бо мардум рафтор куни ба хамон шикл нез бо ту рафтор хўханд кард.Ё аллох мутаол мефармояд:
مالک یَوْمِ الدِّینِ.
Дар ин сурат, ек араб бо шанидани каламаи дин,чор маънои пояий ва асосий дар зехниш шикл мегирифт.
۱٫Қудрат ва хокимият
۲ .Қавонин ,худуд ,рох ва равишики мардумони тахти нуфузи ин хокимият аз он пейравий мекунанд.
۳٫Итоат ва фармонбурдори аз қудрати хокимият ва қонуники ижро мекунад.
۴٫Ва дар нихояти мухосиба,қазоват,подош додан ё мужозот кардан.
Дар ин сурат,”дин “яъни мажмуъаи қудрати хукуматики, бо қавонин ва муқарраротики тасвиб намуда шахривандонро ба итоат ва фармонбардори аз ин мажмуъа қавонин водор месозад,ва бар асоси мезони итоат ё сарпичи аз ин қавонин ва худуд,онхоро мухосиба мекунад ва ба онхо подош медихад ё онхоро мужозот мекунад.
Ин хомон чизи будки ек араб ва баъадхо ек мусалмони ғойри араб ба махзи шанидани дин барояш тудоий мешуд ва замоники мегуфтанд :тобеъи фалон дин шу.мефахмидки чи чизиро мепазирад ба хамин далил огохона онро мепазирафт ё рад мекард.
Алъон биравем суроғи маънийи дин дар қуръон :
Каламаи дин дар қуръони карим бисёр комилтар аз маънойи луғавий он истеъмол шудаки; муташаккил аз чор рукни мухим аст:
Подошики қудрати хокимият ва сулатаи бартар ба афрод, барои пирузий аз он низом ва доштани ихлос нисбат ба у медихад ва ё мужозотики дар мовриди хар гуна тамарруд ва исёни эъмол мекунад.
Хокимият ва сулатаи бартар.
Итоат кардан ва пазирофтан сулатахоики ба воситаи қудрати он хокимият ба вужуд омада аст.
Ек низоми фикрий ва амалий,қавонин ва ахкомики ба воситаи қудрати он хокимият ба вужуд омада аст.
Қуръони карим гохи вожайи динро бар ду маънойи нухуст итлоқ мекунад яъни хокимият ва итоат кардан;гохи нез онро фақат дар еки аз ду маънойи севум ва чорум ба кор мебарад яъни қавонин ва ахкоми подош додан ва мужозот кардан,ва дар баъзи маворид хам каламайи динро истеъмол карда ва хамзамон хар чор маънойи онро ирода мекунад.Барои ровшан шудан хар чи пештар ин матолиб,бехтар аст нигохи ба оёти қуръон биндозем:
Дин бо маънои аввал ва дувум:(хокимият ва итоат кардан)
Аллох мутаол мефармояд:
– وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاء وَیُقِیمُوا الصَّلَاهَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاهَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَهِ (بینه/۵)،
Дар холики жуз ин бадишон дастур дода нашуда астки мухлисона ва хақгироёна худоро бипарастанд ва танхо шариати уро дини худ бидонанд,ва намозро чунонки бояд бихўнанд,ва закотро (ба тамом ва камол) бипардозанд.Ойини ростин ва арзишманд ин аст ва бас.
Дар ин ойе ва оёти мушобих,каламайи дин ба маънойи қудрати бартар,фармонбурдори аз сулатайи у ва дар нихоят пазириши итоат ва бандаги дар муқобили он ба кор рафта аст; ва мурод аз холис кардани дин барои худовандики дар оёт ба он ишора шуда,ин астки инсон таслими хокимият,фармонравойи ва дастури ғейри худо нашавад,ва итоат ва бандаги худро он чунон барои худо холис намоядки жуз у касиро ибодат накунад ва харгиз аз ғейри худо пейравий накунад.
Дин ба маънои севум:(ек низоми фикрий ва амалий,яъни қавонин ва ахком)
Аллох мутаол мефармояд:
إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ (یوسف/۴۰)
Фармонравойи аз он худо аст ва бас.Худо дастур дода астки жуз уро напарастид.Ин астки дини рост ва собити ва ле пештари мардум намедонанд.
کَذَلِکَ کِدْنَا لِیُوسُفَ مَا کَانَ لِیَأْخُذَ أَخَاهُ فِی دِینِ الْمَلِکِ (یوسف/۷۶)
Мо ингуна барои Юсуф чорасози кардем.Чироки Юсуф тибқи қонуни шохи миср наметавонист бародаришро бигирад.
Ё дар жойи дигари мефармояд:
أَمْ لَهُمْ شُرَکَاء شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَن بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱)
Шояд онон шуракои дорандки барои ишон қавонини аз диниро падид овардандки худо бидон ижоза надода аст(ва аз он бе хабар аст?)
لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (کافرون/۶)
Ойини худитон барои худитон,ва ойини худам барои худам!
Инро ба пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам фармудки ба мушрикин бигуяд.
Вожаи дин дар ин оёт,яъни қонун,худуд,шариат,тариқат ва ек низоми фикрий ва амалийки инсон худро нисбат ба ижройи он муқайяд ва мулаззам медонад.Лизо,агар инсон аз сулата,довлат ва хукумати пейравий кунадки мужрий қавонини дини аллох мебошад,вориди дини аллох гашта аст;аммо агар он сулата подшох,машойих,кашишон,хонувода,мулло,аъшира ё аксари мардумони ек миллат бошад,бетардид инсон дохили дар дини хар ек аз онон шуда аст.Хулосайи калом инки харгох одами,шахсиро болотарин маржаъ ва нез мофовқи худаш фарз кунад ва хукмишро мутлақ лозимул ижро бидонад ва ба мужиби он аз рох ва равишики барояш таъйин мешавад пейравий кунад?бидуни шак дохили дини хамон шахс ва маржаъ шуда аст.
Дин ба маънои чохорум:(подош додан ва мужозот кардан)
Аллох мутаол мефармояд:
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ* وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ (ذاریات/۶-۵)،
Мусалламан чизики бидон ваъда дода мешавид,рост ва қатъий аст ва рузи жазо (подош додан ва мужозот кардан) хатман вуқуъ пейдо мекунад ва меояд.
Ё дар жойи дигари мефармояд:
– أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ* فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ* وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ (ماعون/۳-۱)
Касоники ба дин ва ойин,ва сазо ва жазо (дар пешгохи худо)иймон надоранд,мефахмики чигуна касонианд? (ва дигаронро ба сир кардан) ва ба хурок додани мустамандон ташвиқ ва тарғиб наменамоянд.
Ё дар жойи дигари мефармояд:
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ* ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ*یوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (انفطار/۱۹-۱۷)
(эй инсон!)ту чи медоники рузи сазо ва жазо чигуна аст? Рузи астки хеч каси барои хеч каси кор наметавонад бикунад ва аз дасти каси барои каси кори сохта нест,ва дар он руз фармон,фармони худост ва бас, ва кор ва бор куллан баду вогузор мегардад.
Вожаи дин дар ин оёт ба маънои мухосибаи нафс,қазоват кардан дар мовриди аъмоли инсон,мужозот кардан ва подош додан аст.
Дин ба унвони истелохи жомеъ ва фарогир:
То ба инжо,сухани қуръони карим каламаи динро пештар бо чохор маънои роижики аъроб онро мефахмиданд,ба кор мебурд; аммо аз инжо ба баъад, ин вожаро ба унвони истелохи жомеъ ва фарогир барои таъбири аз низоми ба кор мегирадки,дар он,шахс ек султаи хосро бартар аз тамоми салатахо талаққий мекунад; итоат ва пейравий аз дастуротишро бар худ лозим медонад; дар зиндаги муқайяд ба худуд,қавонин ва қавоъиди он султаи бартар аст;бо итоат аз он султа,умиди даст ёфтан ба иззат,пешрафт ва подоши никро дар сар мепарваронад ва бо сарпичи дар баробариш аз зиллат,хўри ва оқибати шарри худиш харрос дорад.
Шояд битавон гуфт,дар хеч еки аз забонхойи дунё истелохи ин чанин жомеъ ва фарогирки, тамоми ин мафахимро фақат бо ек вожа баён кунад,вужуд надорад.Дар зер ба оёти ишора мекунемки динро бо хамон истелох ва мафхуми густардайи худ ба кор бурда аст:
Аллох мутаол мефаряд:
إِنَّ الدِّینَ –عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ (آل عمران/۱۹)،
Бегумон дини (хақ ва писандида) дар пешгохи худо ислом аст.
وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ (آل عمران/۸۵(،
Ва касики ғейри аз (ойин ва шариати) ислом,дини дигариро интихоб кунад, аз у пазирофта намешавад ва у дар охират аз зумрайи зиёнкорон хўхад буд.
Худои мутаол дар ин ду ойе мефармоядки аз диди у,ек низоми солим ва писандида барои зиндаги дунявий инсонхо,низоми астки мубтани бар итоат аз қавонини худованд ва бандаги у бошад ва ба ин тартиб,соири низомхоики мубтани бар итоат аз султайи ғейри худост,мардуд ва ботил хастанд ва табиатан мовриди ризояти у нестанд;зеро худованд барои инсоники махлуқ,мамлук,банда ва тарбият шудаи уст ва дар малакути у мисли соири мардумон зиндаги мекунад,харгиз рози нестки ин инсон, ин хақро ба худ бидихад,дар зери дастурот ва қавонин ва барномахои ғейри у бошад.
Аллох мутаол дар жойи дигари мефармояд:
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ ( توبه/۳۳)،
Аллох астки пайғамбари худ (Мухаммад) ро хамрохи хидоят ва дини ростин (ба миёни мардум) фристода аст то ин дин комилро бар хаммайи динхо пийруз кунад,харчандки мушрикин хушишон наёяд ва чанин чизиро написандиданд.
Худо азза ва жалла дар ин ойе мефармоядки у пайғамбаришро бо хамон низоми хаққи ( ислом) фристода астки сахихтарин низомхо барои зиндаги инсонхост ва хадафи рисолатиш нез инастки исломро бар соири низомхо ва системхо бартари дихад ва пийрузиш кунад.Дар жойи дигари аллох мутаол мефармояд:
– وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (انفال/۳۹)،
Бо онон пекар кунид то фитнаи боқий намонад ва дин,холисона аз он худо гардад пас,агар даст кашиданд ва дини исломро қабул карданд,даст аз онхо бардорид,чироки худо мебинад чизхоироки анжом медиханд.
Дар ин оя нез,ба мусалмонон дастур медихадки барои барпойи дини ислом то жойи бижангандки хеч фитнайи (ширки ) дар замин боқий намонад;ба иборати дигар,то замони бижангандки тамоми низомхойи мубтани бар бағий ва тамарруд дар баробари дастуроти худованд аз курраи замин барчида шаванд,ва хаммайи мардумон,холисона мутиъ ва бандаи қавонин ва барномахойи шариати худойи мутаол шаванд.Дар жойи дигари аллох мутаол мефармояд:
إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ* وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا* فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا (نصر/۱- ۳)،
Хенгомики ёри худо ва пийрузи (ва фатхи макка ) фаро мерасад.Ва мардумро мебиники даста-даста ва гурух-гурух дохили дини худо мешаванд ( ва ба ислом иймон меоваранд) Парвардигори худро сипос ва ситойиш кун, ва аз у омурзиш бихох.Худо бисёр товба пазир аст.
Ин ойе дақиқан замоники пайғамбаришро мовриди хитоб қарор медихадки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам пас аз бист ва се сол талош ва муборизоти мустамир,инқилоби исломийро ба пийрузий расонда ва ислом амалан ба унвони низом ва довлати ақидатий,фикрий ,ахлоқий,тарбиятий,маданий,ижтимоий,сиёсий ва иқтисодийро бо тамоми ажзо ва тафосили он мустақар карда ва пас аз он будки хайъатхои сиёсий қабоили араб,пеёпей аз навохийи мухталиф шибхи жазираи арабистон ба суйи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омада ва мусалмон мешуданд; ин гуна будки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам рисолатироки барои ижройи он мабъус шуда буд,комилан адо кард!
Мурод аз вожаи дин дар ин оётики зикр кардам хамон низоми комили астки шомили тамом жанбахо ва абъоди мухталифи зиндаги инсон хамчунин умури хукуматий,қонуний,эътиқодий,фикрий, ахлоқий,амалий ва итоат кардан ва мужозот ва подош додан аст.
Ба ин тартиб хар касики вожаи динро дар қуръон ба сурати маърифа ё накра ва мужаррад ё музоаф, мовриди баррасий қарор бидихад,илова бар ин чохор маъний жузъийки то алъон баён шуда,мутаважжихи се маънийи куллий хам мешавадки вазъи ва сохтори онро мушаххас менамояд;
۱٫ Дини вохид назди аллох, ислом аст:
« إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ» (آل عمران/ ۱۹)،
Бегумон дин дар пешгохи худо ислом аст.
۲٫Хадаф аз ин баён вожайи дин,усули ақоид ва қавонини дини ислом аст,хамонгунаки дар ин фармудаи худованд омада аст:
«شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَاتَتَفَرَّقُوا فِیهِ … (شوری/۱۳)،
Худованд ойиниро барои шумо (мўъминон) баён дошта ва ровшан намуда астки онро ба Нух товсия карда аст ва мо онро ба ту вахий ва ба Иброхим ва Мусо ва Ийсо сифориш кардем (ба хаммаи онхо сифориш кардемки усули )динро барпо дорид ва дар он тафарриқа накунид ва ихтилоф наварзид.
۳٫Хамчунин гохи мурод аз вожаи дин, эътиқод ба қавонин,барномахо ва бовархои пазирофта шудаи миллати аз миллатхост,сарфи назар аз дуруст ё ғалат будани он бовархо хамонгунаки худованд мутаол ба пайғамбариш дастур додаки ба кофарони мушрик ғейри ахли китоб бигуйид:Ойини худитон барои худитон,ва ойини худам барои худам! (Кафирун ۶)
Суъолики мумкин аст инжо матрах шавад ин астки оё вожайи дин танхо барои дини хақ ба кор меравад?
Хамчунинки ишора шуд,гохи мурод аз вожайи дин дар қуръон,бовархои пазирофта шудайи миллати аз миллатхост,сарфи назар аз дуруст ё нодуруст ба он гиройиш пейдо карданд ва эътиқод пейдо карданд,ба кор меравад.Ғейри мумкин астки бут парастий аз тарафи аллох нозил шуда бошад ва аллох бут парастиро ба пайғамбари вахий карда бошад то ба мардум омузиш бидихад.Аммо бо ин вужуд,аллох бут парастиро дин медонад.
Ба хамин далил астки фиръавн нез бовархойи ғалат ва куфрийёти мовжуд дар миёни мардумро дин медонист ва худро мудофеъи дини медонистки Мусо (алайхиссалом) алайхи он қиём карда буд.Яъни дар воқеъ,дини тўлид шуда тавассути башар дар баробари дин нозил шуда тавассути аллох дар баробари хам қарор гирифта буданд.Аллох мутаол мефармояд:
: وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسَى وَلْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخَافُ أَن یُبَدِّلَ دِینَکُمْ أَوْ أَن یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسَادَ (غافر/۲۶)،
Фиръавн (ба атрофиён ва мушовирон худ) гуфт:маро рохо кунид то ман Мусоро бикушам ва у парвардигоришро (барои нажоти худ аз дасти ман )ба фарёд бихунад.Ман аз ин метарсамки дини шуморо тағйир дихад,ё инки дар замин фасодро густариш дихад ва шуморо пароканда ва даста-даста кунад.
Қуръон ба вужуди дин ва шариатхойи ғейри аз дини ислом дар маъни хос ва оми он эътироф мекунад,хар чанд мо онхоро ботил ба шумор биёварем;аммо дин ва шариатхойи хастанд ва пейравони доранд.
Дар ин сурат,вожаи дин шомили он чироки хақ аст монанди диники росули хотам саллаллоху алайхи ва олихи васаллам оварда, ва он чироки ботил аст монанди дини мушрикин ғейри ахли китоб ва шариати ахли китоб ва шибхи ахли китобики ислом онхоро мансух ва поён ёфта ва мағлуб эълом карда мешавад.
Бар хамин асос,худованд дар баробари пейравони дин сохта шуда тавассути инсон ва шариатхойи насх шудаки вужуд доранд танхо дини худишро сахих медонад ва мефармояд:
أَفَغَیْرَ دِینِ اللّهِ یَبْغُونَ (آل‌عمران/۸۳)،
Оё жуз дини худо чизи дигариро мехохид?Дунболи чизи дигари хастид? Хамчунин фармуда:
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ (توبه/۳۳،
(худо астки пайғамбари худ (Мухаммад ) ро хамрохи бо хидоят ва дини ростин равона карда аст.Ё мефармояд :
وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ (نساء/۱۴۶)،
Ва дини худро холисона аз он худо ва аллох кунид.
Ба хамин далил астки худованд таъкид мекунадки, дар баробари тамоми шариатхо ва дини мушрикини ғейри ахли китоб ва мазохиби мухталифи онки вужуд доранд,танхо дини ислом назди аллох пазирофтани аст ва мефармояд:
: إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ (آل‌عمران/۱۹)
Бегумон дин назди худо хамон ислом аст.Ва хамчунин мефармояд:
: وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ (آل عمران/۸۵)
Хар каси ғейри аз ойин ва дини ислом,дини дигариро интихоб кунад,аз у қабул намешавад ва пазирофта намешавад.
Дар ин сурат,метавон гуфтки дин ё истелохан “осмоний” аст;яъни пайғамбари омада ва хар чи оварда аз тарафи “аллох” сарчишма гирифта, ё “осмоний” нест,яъни хосили афкор ва ақоиди сохта шуда тавассути худ инсон аст.Албатта шариатхойи мунхариф шуда аз ислом мисли яхудият,насроният ё шибхи ахли китобхойики хамон масирро пеймуданд таркиби аз ин ду то шудандки аллох мутаол дар баъзи жохо ба ин таркиби хам унвони дин мегуяд.
Дар ин сурат,дини башарий,сохтаи инсон аст ва у ба сабаби бархи ниёзхойи равоний ва ижтимоий ба перавий аз бархи бовархойи кашида шуда аст,монанди эътиқод ба нийруйи жодуйи ё тўвхиди худо ва бехишт ва жаханнам ва дунодуни хаёлий ва ё тўлиди қавонини жихати идораи умури зиндаги рузмарраи худ.
Дини сохта шуда тавассути башар дар адабиёти қуръоний танхо бо лафзи “мушрикин”ном гузори шуда ,яъни хар жо каламайи мушрикин ба танхойи дар қуръон ба кор рафта манзур мушрикини ахли китоб ё шибхи ахли китоб нистанд,балки дар миёни фуқахо ба мушрикини ғейри ахли китоб шинохта шуданд.
Мушрикини ғейри ахли китоб дар воқеъ касони будандки афкор,тасаввурот ва андишахои худ дар мовриди башарият ва жахони атрофро,меъёри қонунгузори ва танзими равобити худ бо дигарон ва мухити атроф ва мовароут табиийя медонистанд, ва аз хеч ек аз қавонин ва ахкоми илохий тобеийят ва пейравий намекарданд; ва жихати хифзи манофеъ ва табақаи моддий ва маънавийи худ , хатто аз пазириши ахком ва барномахойи шариатхойи осмонийки андишахойи башарийи зиёдий дар онхо русух карда буд ва тақрибан қолиби тахрифий ба худ гирифта ва пештар ба андишахойи башарий шабохат дошта то калом ва паёми илохий,аз он хам худдори мекарданд.
Ингуна афрод дар умури марбут ба равобити даруни ижтимоий худ аъом аз равобити хонуводаги, дидгохишон нисбат ба зан,фарзанд,бузургсолон,омузиш ва парвариш ва равиши таълим, иқтисодий,равобити иқтисодий ва тужжорий бо хамдигар ва дигарон,доштани мазохиби хурофий ва парастиши анвоъ,ё дахрий ва отеист будан ва дигар масоъили марбут ба зиндаги башари даруни гурухи ва тамоми иртибототи сиёсий,фанхангий, ижтимоий,иқтисодий ва………….бо дигар жавомеъ нез аз қавонин ва ахкоми пейравий мекардандки худ онхо онро вазъ карда буданд,ва ба истелох руз аз мутараққийтарин ва пешрафтатарин афкор ва тараққиёти фикрий худишон пейравий мекардандки, ё аз аждоди худ гирифта буданд ё худишон бар асоси хостахойишон тўлид карда буданд.
Ба хамин далил,илова бар онки аз пазириши ахком ва дастуроти илохий дар умури зиндаги худ сарпичи карданд,балки онхоро асотири аввалин, достонхои кўхна ва қадимий,ахкоми марбут ба афроди паст ва ақаб мондайи жомеъа,сехр ва жоду ва ………..мепандоштанд ва аз қавонини сохтайи дасти худки нишон аз тараққий ва пешрафт ба шумор мерафт пейравий мекарданд.Ин равиши собити астки мо дар кулли торихи башарият дар қуръон ва торихи мушрикин аз қурайш токунун мушохида намудаем.(поёни совтий)۴
Ба вужуди ин тўлидоти мушрикин,дар аваз,мо ба шаходати қуръон мушохада мекунем ғойри аз так ва туки дахрий,хаммайи мушрикин қабул доштандки холиқ ва раззоқ худост.Онхо медонистандки худованд астки ба онхо фарзанд медихад,борон меборанд,рузи медихад ва ……..дар кул хар ончи аз боло ба пойин меомад (тўвхид рубубият) ро қабул доштанд ва танхо зери бори ахкоми илохийки мебоист худ аз пойин ба боло (тўвхиди улухийят) мефиристоданд зери хамин қавонин намерафтандки, ба унвони итоат аз авомири илохий ба шумор мерафт.Пас онхо рубубиятро қабул доштанд дар улухийят будки мушкил доштанд.
Онхо намепазирафтандки хокимият,қонунгузори, итоат ва фармонбурдори,ва жазо ва подош дар ин дунё аз инсон гирифта шуда ва тамоман дар ихтиёри худованд қарор бигирад.Ва бар хамин асос будки бо асоси тўвхид ва ла илаха –иллаллох яъни ибтидо нафий тамоми илохахо ва куфр ба тоғут ва тамоми қонунгузороники поро аз гилеми худ дироз карда ва дар хайтайи илохий ва хатто бар хилофи авомири илохий,қонун сохта ва ижро намуда буданд аз ек су яъни (ла илаха ) ва исботи егонаги вай дар хокимият, қонунгузори,итоат ва ижрои подош,ибодат ва фарёдраси аз дигар су,ба мубораза ва мухолифат бархостанд.Инхо бо хамин маворид межангиданд.Ла илаха иллаллох ба ин маъно. Дар ин сурат,бо пейгири манобеъи вожашуноси ва оёти сарихи қуръон ба ин хақиқат ғейри қобили инкор рохнамуд мешавемки: дини мушрикин ғейри ахли китоб ё ба таъбири имрузин,секуляризм дини аст монанди дини ислом,на дар арзиш ва жойгох.
Вийлсун дар китоби фарханги ва дин,менависад: дунявигирий ё қовл ба исолати дунё ек идуёлужи ва дин аст.Қоилон ва мубаллиғон ин идиёлужий,огохона хаммайи ишколи эътиқод ба умур ва муфохими моварои табиий ва васоит ва коргардхойи мухтасси ба онро тард ва тахтиъа мукунад.
Вилям Мак Донолд ба сирохат эълом мекунадки: секуляризм дар ек маънойи густарда, новъи дин аст,ровшан аст дар чанин корбурди хеч гуна таоруз ва тақобули миёни секуляризм ва дин вужуд надорад.
Илова бар он,доктор Абдулкарим мегуяд: секуляризм зидди мазхаб нест,ва ле ин сухан бояд дуруст фахмида шавад; зидди мазхаб нест; аммо бадтар аз мазхаб аст! Барои инки рақиб ва жонишини мазхаб аст ва жойи онро дуруст пур мекунад.Дар инжо каламайи мазхаб мисли истелохи роижи он ба маънийи дин ба кор рафта ,ин банда худо ба жойи каламайи дин мазхабру ба кор бурда аст.
Дар ин сурат,бо ин таорифики худ ғейри мусалмонхо хам ба он эътироф доранд бояд бигуем секуляризм нез дини аст дар баробари дини ислом ва соири шариатхойи осмоний, ва замоники худованд мефармояд:
“لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ”
Яъни чи? Яъни :
Қарор нест тамоми адён аз жониби аллох омада бошанд.Балки башар хам метавонад худиш тўлид кунандайи дин бошад.Иштибохики хийлихо дар он меофтанд (ин астки ) хиёл мекунданд дин хатман аз тарафи худо омада.На ингуна нест.
“لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ”
Яъни чи? Яъни барномайи худсохтайи мушрикини ғейри ахли китоб ё секуляристхо нез дин аст дини дар баробари дини ислом.Ин чизи астки хийли сода метавон аз” лакум диникум ва лия дин” ва оёти мушобехи он дар қуръон ба даст овард.
Холо хостгох ва маншаъи пейдойиши дини секуляризм ба гужо ва чи торихи бармегардад?дини секуляризм ришаш гужост ва аз гужо риша гирифта?Ибтидойи он гужо буд?
Чунончи мо ба қуръон ва суннати сахих росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мурожаа кунем ба ровшани мутаважжих мешавемки маншаъи дини секуляризм ба замони пейдойиши инсон ва жойгузини хукм ва қонуни ба жойи хукм ва қонуни аллох бармегардар; ва аввалин касики хукмиро жойгузини хукми аллох намуд шайтон астки.Бо бахонахойи нафсоний,аз дастури аллох мабний бар саждайи бар одам сарпичи намуд;ва ба дунболи он шайтон мухаррики одам жихати кинор находани қонун ва дастури аллох ва ихрожи одам аз бехишт шуд.
Дар ин нигох,метавон бунёнгузори дини секуляризмро шайтон донистки дар дўврахои мухталиф ва бо таважжух ба заминахойики худи инсонхо фарохам намуданд,ба нисбатхойи мухталиф,ин дин тавониста дар миёни инсонхо ва дар баробари дини ислом ибрози вужуд кунад.
Бо ин тўвзих мо ба посухи бахши аз суоли аввалимон расидем ва он инки :секуляристхо нез дин доранд,диники худишон тўлид кардандки; бар асоси он хар чохор маъни динро татбиқ медиханд ва дар зиндаги ижро мекунанд,яъни:۱٫Хокимият ва қудрати хукумати хосси худро доранд.۲٫Қонун,барнома,боядхо ва набоядхойи хосси худро доранд.۳٫Аз шахривандони худ мехохандки дар баробари ин қавонин ва ахкоми хукуматий,итоат кунанд ва фармонбурдор бошанд.۴٫Системи қазоий ва жазо ва подош доранд ва мутаносиб бо ахкоми худ жазо ва подош медиханд.
Хар чохор маъни ва мафхуми динро секуляристхо доранд.Дар ин сурат,дини секуляризм дар баробари дини ислом қарор мегирад ва каси наметавонад хам дини секуляризм дошта бошад ва хам дини исломро.Наметавонад хам аз қавонини шайтон пейравий кунад хам аз қавонини аллох,наметавонад хам хокимияти аллохро бипазирад хам хокимияти шайтонро.Дар интихоби ин ду рох,инсон ё мусалмон аст ё секулярист; ва чизи таркибий аз куфр ва иймон вужуд надорад.Наметавон бо таркиби баъзи аз хақ бо баъзи аз куфр ек маъжуни жадид сохт.Ва танхо касони муртакиби чанин таркиби мешавандки қасд доранд аз ин таркиб, ек рохи севум ва бейнобейни мураккаб аз аллох бо шайтон,барои худ дуруст кунандки аллох мутаол дар мовриди онхо мефармояд:
: أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۵۱).
Ба таъкид инхо кофар хастанд.
Замоники аллох мутаол пас аз омадани охарин фристода саллаллоху алайхи васаллам ба хукми таврот ва инжили рози нестки қаблан худиш онро бар саййидина Мусо алайхимуссалом нозил намуда,холо чигуна аллох мутаол ба хукми ва қонуни дини секуляризм дар баробари дини ислом рози мешавад?Секуляризмики ба хеч шевайи ижоза намедихад хукми аллох дар ек хонувода ё ек русто ё хатто махаллайи дар руйи курайи замин хукмфармо шавад?Медонид чиро аллох мутаол ижоза намедихадки ба таврот ва инжил хукм шавад?Чун хаво ва хостахойи нафсоний инсон дар қолиби дини секуляризмр бо вахийи аллох махлут намуда ва маъжуни дасткори шуда ва нохолис тўлид шуда ва монда ва хамин дасткори шуда боқи монда .Яъни ин шариатхо бахши аз дини секуляризмро тўлид карданд.Барои хамин хам пайғамбари жадид омада ба хотири хамин тўлидоти инхо буд,ба хотири хамин маъжуни будки инхо тўлид карда буданд.Баъсати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба хотири тўлидот ва инхирофоти инхо буд.
Холо чигуна аллох мутаол ба дини секуляризми рози мешавадки тамоми қавонин ва барномахойи он бар асоси хавойи нафс ва ақли ноқиси бандагониш поягузори шуда ва қавонини шариати аллохро нез ба сурати комил дар идорайи зиндаги инсонхо мардуд мешморанд?
Оё шанидаики ек хизб ё довлати секуляр бо шариати аллох хукм кунад? Пас ,чиро шумо ба унвони ек мусалмон,чанин таваххуми ба сарит зада астки метавон бо дини секуляризм хукм кард?Ин чи таваххуми астки ба сарит зада?
Фикр кардаики чиро аллох мутаол ин хамма қонун ва барномайи зиндагиро дар шариатхойи худ барои мо фристода?Андишидаики чиро қиблаи ту аз масжиди ақсо ба каъба тағйир пейдо кард?Холо чи шудаки иддаи саъй доранд шумо ба унвони ек мусалмон хам қиблайи худитро аз каъба ба кохи сафид,ба Лондон ва Кремл ва Чин ва ……… тағйир бидихи?
Ба танхои,ва ба дур аз жанги нарм ва равоний ёварони шайтон,ками фикр кун ва худитро аз шарри ду дили нажот биде,чун танхо ду рох барои интихоб дори: ۱٫Пейравий аз қонун ва барномаи тўлид шудаи муштараки шайотини инс ва жин (яъни дини секуляризм) ва дар нихоят парастиши шайтон.
۲٫Пейравий аз қонун ва барномаи аллохи мутаол( яъни дини ислом )ва парастиши аллох ба танхои.
Махлут намудани ин ду нез ғейри мумкин аст,чун танхо ду то чизро танхо метавон бо хам махлут намудки таркиботи наздики бо хам дошта бошанд ё шабихи бо хам бошанд.Харгиз даражайи аллох мутаол бо даражайи инс ва жин мусовий нест ва хеч чизи шабихи аллох ё қавонин аллох нест то битавон онхоро бо хам махлут кард.
Илова бар он,аллох мутаол замонати мухофизат аз охарин шариатишро то рузи қиёмат карда ва агар касони талош кунанд хамон масири яхуд ва насороро тей кунанд,мисли таврот ва инжил шариати аллохро нез бо ақли башарий махлут намоянд ва мардумониро бо он бифарибанд,ин аъвом фариби ва хиёнат ба сурати муқтаъи аст ва дир ё зуд расво мешаванд.Хар чанд мумкин аст инсонхойи зиёдийро хам оқибат ба шар ва нобуд кунанд.
Шумо хўхар ва биродари мусалмон,бояд хушёр бошидки секуляристхо дар тули торих хамиша саъй карданд ибтидо аз коноли муллохойи дин фуруш ва тафосири ғалат аз дини ислом афкори башарийро бо ислом махлут кунанд ва дар нихоят бо суст намудани иймони мардум ,ба кулли қонуни шариати аллохро аз идорайи зиндаги инсон кинор бигузоранд.Дини секуляризм хамиша аз мазохиби фосид,хамиша аз афкори фосид,ва дидгоххойи дини фосид алайхи шариат ва дини ислом истеъфода карда то инки битавонад ба сурати тадрижий қонуни шариати аллохро ба тури комил аз зиндаги инсонхо кинор бигузорад ва худиш жойгузин шавад.
Дар инжо лозим аст қобли аз пардохтан ба суъолоти дустон ёдовари шавадки куффори секуляр ба ду дастайи умда тақсим мешаванд: ۱٫Куффори секуляри ошкор (мисли :секулярхойи қурайш дар замони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам,ё секулярхойи амрико,инглиз,чин,иттиходияйи европо,туркия, хизби коргарони Ужалон,ахзоби мухталиф демократхо,кумалахо ва ………)ки қаввора ва мовжудияти жудогонайи ошкорайи доранд ва ошкора дини худро баён мекунанд ва бо мухолифини дини секуляризм дар ду қолиби жанги равоний ва жанги гарм межанганд.
۲٫Куффори секуляри пинхоний дохилийки дар адабиёти қуръоний ба мунофиқин (куффори пинхоний дохилий) шинохта шуданд.Ин даста дар зохир худро шабихи муслимин мекунанд ва мутаносиб бо қудрати хукуматий ва низомийи муслимин,ақоид ва ахдофи воқеий худро ошкор мекунанд. Яъни ба хар мезон қудрати муслимин пештар бошад инхо пештар дар локи нифоқи худ фуру мераванд ва хар мезон қурдати муслимин камтар бошад ибрози вужуди инхо пештар мешавад.Робитайи маъкус дар ин миён,миёни қудрати муслимин ва эъломи мовжудияти онхо хоким аст.
Яъни хатто дар хонуводаики қудрати дини ислом қавий бошад инхо пеш аз андоза мухофизакор ва бо эхтиёт мешаванд ва ба шиддат мувозиби забон ва кордори худ хастанд.Дар ек русто,махалла,шахр,донишгох ва ғейрих хам қоида хамин аст.Ва ба хар мезон дар ек хонувода ё русто ё жамъи дустона ё мадорис ё ғейрих қудрати дини ислом кохиш пейдо мекунад.Зухури инхо пуррангтар мешавад ва мо пештар афкори касифи онхоро дар қолиби гуфтахо ва рафторхойишон мебинемки қоблан пинхон карда буданд ва наметавонистем бибинем.Заъфи муслимин боис мешавадки инхо худишонро нишон диханд.
Инхо беурзатар ва беғайраттар аз он хастандки дар миёни муслимин журъат дошта бошанд мисли куффор ошкор эъломи мовжудият кунанд ва хамиша дунболи мовқеийят мегарданд,ё инки дар панохи куффори секуляр ошкор иқдом ба шубха парокани ва дуруғ парокани мекунандки аксари шубхоти секуляристхо нез тавассути хамин даста матрах мешавад.Корики хам акнун аз дур дар шабакахойи мохворайи ва аз тариқи интернет ва шабакахойи ижтимоий дар панохи ек хокими тоғут ва золим ва даста нишондайи махаллий ё мунхарифи махаллий анжом медиханд ё мужрийи идораи махаллий анжом медиханд.
Хуб бо ин товзихоти лозим,мерасем ба суъолоти дустон:
Дар мовриди бахши аввали суъол мабний бар инки секулярхо иддао дорандки : “бе худо хастанд ва ба дини эътиқод надоранд”, алъон барои шумо хам ровшан шудаки,ин хам нишон аз жахолат ва нафахми онхост ва хам мехоханд шуморо фариб бидихандки шумо ба нафъи онхо,даст аз динитон бикашид.Қаблан собит кардемки инхо ба дин эътиқод доранд,аммо дини ғейри аз дини аллохки,махсули муштараки инсон бо шайтон аст ва садхо мазхаби мухталиф дорад ва ниёз ба тўвзихи пештар нист. Дар мовриди инки мегуянд бехудо хастанд:ин хам жузъи хамон таваххумоти бепоя ва беасоси онхост.
Албатта ин дуруст астки дар тули торих касони вужуд доштандки хамчунин отеистхойи юнони бостон,ё чинихо дар миёни будизм,ё дахрийхойи қобл ва баъди аз асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам эътиқод ба аллох надоштанд,аммо ба сурати имрузий ва мудерни он,касони дар қуруни ۱۸ ва дар европо худро бехудо номиданд ва хам акнун жамиати касири аз кишвархои чун Инглиз,Холанд,Суейд,Донморк,Норвеж,Финланд,Эстоний,Япан,Чин ва ……….нез расман худро бехудо меноманд.Инхо мегуянд мо аллохро қабул надорем хамон илохики худиш худишро (аз тариқи охарин фристодаики фристода) маърифий карда,ин аллохро қабул надоранд.
Ин даста аз секуляристхо дар воқеъ ба жойи аллох чизхойи дигари чун:хавойи нафс,хавохишхойи нафсоний худ,шайтон,миллийят,хизб,одоб ва русуми ижтимоий,инсонхойи дигар мисли худишон,табиат ва …..ро худо карданд ва ба парастиши он мепардозанд.
Иддаойи инхо дар мовриди адами қабули аллохро метавон пазирофт,хамон илохики худашро дар қуръон ва аз тариқи пайғамбариш маърифий карда аммо наметавон пазирофтки инхо хамчунин аксарият будоийхо,дахрийхо, ва соири мушрикини ғейри ахли китоб бедин бошанд.Инхо хам дин доранд.Инсон хам метавонад аллохро қабул надошта бошад ва хам диндор бошад.Дар хар сурат инсони бедин вужуд надорад.
Дар мовриди шубхайи дастайи дигарки мегуянд: “фақат худоро қабул доранд аммо динро қабул надоранд” бояд бигуем : дар мовриди адами пазириши дин,инхо хам хамон харфхойи муфт дастайи қаблиро мезанандки,боз ниёзи ба тўвзих надорад.Аммо дар мовриди пазириши аллох тавассути инхо мешавад ба ин нуқтайи асосий ишора кардки:
Секуляризм бо тарвижи прогматик ,ё ба истелохи худишон ,бехудоий амалий,тасаввурийро тарвиж мекунандки тойи он,афродро жури вориди зиндаги мекунанд,жури бор меоварандки ингор аллох сохиби хеч хокимият,қудрат,барнома,қонун,фармонпазирий ва жазо ва подоши дар ин дунё нест; ва аслан худойи дар идорайи зиндаги дунёвий инсонхоро бидуни тавассул ба қавонин ва барномахойи аллох метавонанд тўвзих диханд ва барояш қонун тадвин кунанд.
Ин гурух,мустақиман аллохро рад намекунанд аммо,дар зиндаги дунёвий инсонхо,чун аллох дар умури ижроий хукуматий ва находхойи муртабит бо он,умури иқтисодий,хонуводагий,хуқуқий ва …….ғейри зарурий ва бехуда нигариста мешавад,мустақиман таъсири аллох бар зиндаги дунёвий инсонхоро аз бейн мебаранд ва амалан тафовути бо гурухи қаблий надоранд.
Чанин афроди омонизм ё ба забони форсий,инсонийятро жойгузини аллох ва қавонини у намуданд.Мо инсонхойи зиёдийро дидаемки ба жойи инки бинависанд ё бигуянд: ба номи худо,матлаби худро бо ибороти ба номи инсоният шуруъ карданд,ё афроди зиёдийро дидаемки ба жойи аллох,ба инсоният қасам мехуранд.
Паёми аслий ва амалийи инхо ,кинор находани аллох ва халли мушкилоти жомеъа бидуни тавассул ба аллох ва қавонини шариати аллох аст.Касони чун Росел,Сортер,Фвайрбох,Фравид,Ничи ва …….мубаллиғи ин нигариш будандки,Карл Маркс ва Маридан,онро ба шикли сарих ва новин теориза карданд.
Инхо кудом худоро қабул дорандки динишро қабул надоранд?Худойики мегуяд:ё худойики худ барои худ тарошиданд?!
Инхо дуруғгу хастанд ,инхо аз худойики барои худ тарошиданд чи хавойи нафс,порламони секуляристи,ё барномахойи хизбий,хукуматий ,қавониники худишон тарошиданд ва одоб ва русумики вужуд дорад ва ……..бо камоли мейл итоат мекунанд;ва хокимият ,қавонин ва системи қазоий ва жазоий ва подоши онро пазирофтанд ва фармонбурдори он хастанд.
Ин шахсики танхо аллохро рад намуда ва изхор мекунандки фақат аллохро қабул дорад,дар воқеъ мегуяд:наузуд биллах-аллох ,шоястаги онро надорадки ман хокимиятамро ва қавонини у биспорам,наузу биллах-аллох шоястагийи онро надорадки системи жазо ва подоши худро бар асоси қавонини он бунён бигузорам,наузу биллах-аллох ,шаястагийи онро надорад ва арзиши онро надорадки итоат ва фармонбардори худро ба у тақдим кунам,балки хавойи нафс ва соири худоёники барои худ баргузидам дорои чанин шоястаги хастанд.
Чанин шахси дуруғгу ва хуққабози,дар воқеъ,илохики худро дар қуръониш ва аз тариқи пайғамбариш саллаллоху алайхи васаллам маърифий карда қабул надорад,балки тобеъи худоёни дуруғини астки барои худ тарошида.
Дар мовриди суъоли дувуми шумо дар мовриди оя:
وَلا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّى یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا (بقره/۲۱۷)
Ва “пейваста ва хамиша” бо шумо хўханд жангид то агар битавонанд шуморо аз динитон муртад кунанд.
(дар бахши дигари суъолот) гуфта будид :аммо бо ин вужуд мебинемки дар Европо,Амрико,Русия,Австралия ва хатто Исроил ва Чини коммунист хам шахс метавонад дини худро хифз кунад ва сохиби он хамма масжид хам шавад.Оё ин ек породукс ва тузод нест?
Агар дар маънойи чохоргонаи дин диққат кунид мефахмидки ин ек породукс ва тузод нест,балки баёни ек воқеийят ва хақиқати зиндагист.
Имоми Табарий рохимахуллох бо воситахои аз Мужохид ривоят мекунадки ин жангжуён бо муслимин дар каломуллох азза ва жаллаки мефармояд:
“وَلایَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّى یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا”
Куффори қурайш хастанд,яъни ин жангжуёники хамиша бо муслимин межанганд то замоники муслимин даст аз динишон бикашанд ва муртад шаванд,мушрикини ғейри ахли китоб ва ба забони имрузий секуляристхо хастанд.
Ин жанги мусаллахона ва даргирий,пейваста ва хамиша бейни секуляристхо ва қонуни шариати аллох то рузи қиёмат боқий мемонад.Таважжух шавад,ин пейвастаги шомили секуляристхост,на яхуд ва насоро ва мушрикини шибхи ахли китоб.Ин нуқтаи хассос ва асосий дар душманшиносий астки бисёрий аз муслимин аз он ғофил шуданд.
Холо секуляристхо аз шумо чи мехоханд? Онхо аз пейравони шариатхойи осмоний ва бахусус шариати пайғамбар салллаллоху алайхи васаллам мехохандки даст аз мафохими чохоргонаи дин бардоранд,хамин ва бас.Барои хамин хам ,қитол ва жанги мусаллахонаро хамиша бар муслимин тахмил намуданд.
Тамоми фирақ ва мазохиби исломий бар ин боварандки хар касики “огохона “ба баъзи аз шариати пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам иймон надошта бошад,монанди каси астки тамоми динро қабул накарда ва ба он куфр варзида аст.
Дар ин сурат,агар каси шаходатайн биёварад аммо “огохона” мункари намоз шавад,кофар аст; ва агар зимни шаходатайн,намоз хам ба жой овард,аммо боз “огохона” вожиб будани закотро инкор кунад,боз кофар мешавад; ва дар сурати иқрор ба шаходатайн,намоз ва закот,агар “огохона” вожиб будани рузаро инкор кунад,боз кофар аст ва дар сурати иқрор ва амал ба хаммаи инхо,агар “огохона” вожиб будани татбиқи шариати аллох дар мовриди атъамахум мин жуъ ва ё аманахум мин ховфро инкор кунад,боз кофар мешавад.Дар инжостки ба ин жумлаи бунёдини пей мебаремки “ё ислом комил ё хеч “.Албатта агар каси тамоми инхоро қабул кунад амалан вориди ек гуруххо ё ахзоби секуляри монанди мусайламайи каззоб ворид шавад огох бошад ё ноогох бошад боз хам кофар мешавад.Чун кофари аслий ва муртаддин масалайи огох будан ё ноогох будан,узр ба жахл доштан ё надоштан барои онхо матрах нест.
Дини аллох,мажмуъаи аз тамоми ин жузъийёти астки баён шуд ва жузъийёти дигарики дар он хаст,халли чигуна аст.Агар каси “огохона” чизи аз ин умурро инкор кунад кофар мешавад,хар чанд ба тамоми ончи дар дин аст амал кунад;аммо дар сурати инкори “огохона “йи кулли қавонини дини ислом дар умури зиндаги дунёвий ва жойгузин намудан қавонини дини секуляризм ба жойи қавонини дини ислом,кофар намешавад? Субханаллох!Ин жахолат ва химоқат чиқадар таажжубовар аст?!
Асхоби росуллуллох саллаллоху алайхи васаллам ро нигох кунид,дар холи бо қабоили пейравий ва амсоли мусайлама жангидандки афроди ин қабоил шаходатайнро бар забон меоворданд,намоз мехонданд ва соири умури шаръийро анжом медоданд,танхо корики онхоро мустахаққи куфр кард,ин будки мардиро то мартабайи нубувват боло бурданд.
Холо,аллох мутаол хамчунинки халқ карданро хаққи худиш дониста,хукм кардан ва қонунгузориро хам хаққи худиш медонад,аммо каси “огохона” еки аз бандагонишро дар умури қонунгузори жонишини аллох қарор медихад.Дар ин сурат,дар мовриди касики махлуқро то мартабаи холиқи осмонхо ва замин боло мебурд,чи бояд гуфт?Оё ин шахс шойистатар ба куфр нест,ба нисбат касики махлуқиро то мартабаи махлуқи дигар боло мебурд?
Замоники шумо аз қудрати хукумати,қонун ва барномаи шариати аллох,итоат ва пейравий аз ин қонун ва барнома ва мужозот кардан ва подош додан бар асоси ин барнома даст бикашид,он вақт даст аз дини худ накашидаид? Хуб,секулярхо хаминро аз шумо мехўханд, ва барои хамин хамиша бо шумо қитол мекунанд ва межанганд.
Диққат кунид,то расидан ба ин хадаф бо шумо гуфтагу намекунанд,қитол мекунанд ва жанг.Гуфтагуйи онхо жанги равоний жихати тазъифи иймони шумо ва пуштибоний аз жанги гарми онхост.
Ками фикр кунид,бибинид агар узр барои мусалмон наёварем ва масоили чун хато,шубха ,таъвил,шурут ва мавонеъи такфир ва масоили чун иқомаи хужжаи набавий ва авомили тадовуми жахл чун набуд,хукумати исломий ва находхои тахти пушиши он ва масоили аз ин дастро барои муслимин дар назар нагирем,чи мезони аз муслиминики сохиби ислом хукми хастанд,сохиби иймони исломий мегарданд?
Замоники имруза аз иртидоди умумий дар миёни чохоргонайи дин аст.Замоники шахс ба чанин даражайи мерасад секуляристхо нез даст аз жанг ва қитол бо онхо бармедоранд, ва дар чорчупи қавонини секуляристи худ,хамчунин хам жинсбозхо,гуруххойи шайтонпараст,будоийхо ,ва соири ақоид,дар қолиби озодийхойи шахсий ба онхо имтиёзоти шибхи баробар медиханд чун ба инхо баробари намедихандки, дар сояйи ин хаддиақал озодийхо метавонанд барои худишон масжид бисозанд,риш бигузоранд,хаж бираванд,руза бигиранд,эътикоф кунанд,ва соири умури шахсийшонро дар дили худишон нигах доранд ва анжом диханд,хамчунинки ек шайтон параст ва насроний хам метавонад барои худиш маконхойи дошта бошад ва маросимхойи худишро дар марокизи худиш анжом бидихад.
Дар инжо,ошкоран дини секуляризм ек диктотурий низомий ва мусаллахонайи аст дар баробари хар қонун ва барномаи ғейри аз қавонин ва барномахои секуляристи, ва то замони бо шумо хоханд жангидки шумо аз мухтаво ва мафохими дин даст бикашид ва чизи шавид шабихи анорики об ва мухтавойи он гирифтанд ва танхо зохирий ба номи анор боқий гузоштанд.Ин хамон дини хаддиақал ва тахриф шудайи ту холи астки ихвонуш шаётин ( шохайи инхирофий жараёни ихвонул муслимин) ва салафийхои мадхали оли саъуд ва соири дин фурушон ва муллохойи виъозус салотин,ба химоят аз куффори секуляри ишғолгарий хорижий ва тоғутхойи махаллий,муслиминро ба суйи он даъват мекунанд.То замоники муслиминро ба ин даража нарасонданд бо онхо хўханд жангид он хам дар жанги мусаллахона ва хам дар жанги нарм ва равоний.
Аз аллох мутаол хосторем мо ва шуморо бар дини худ собит қадам нигах дорад ва оқибатимонро ба хейр кунад.
سُبْحَانَك َاللَّهُم َّوَبِحَمْدِكَ،لاَإِلَه َإِلاّ َأَنْتَ، أَسْتَغْفِرُك َوَأَتُوب ُإِلَيْكَ
Вассаламу алайкум ва рохматуллохи ва
барокатух[۱].
[۱] Дарсхои муқаддамоти/ дарси аввал / Абу Хамза мухожир хуромий
/////
سلام علیکم…مدیران محترم سایت میخواستم بدونم آیا اگر مقاله ای با دلیل واضح در انتقاد از حکومت شیعی ایران و سیاست های نادرست آن برای شما ارسال کنیم آن را منتشر میکنید تا بقیه برادران هم بتوانند در خصوص مقاله رد بنویسند؟
و اگر آری…کجا میتوانم آن را برایتان بفرستم؟
علیکم السلام
دوست گرامی مطالب خودت را در همین بخش نظرات بفرست .