واکنش دشمنان «بیداری اسلامی» در برابر حرکت و نام این جریان
به قلم: ابوعبدالله موکریانی
دشمنان اسلام با تولید جریانات موازی و شبیه اسلام، معجونی را به خورد مسلمین اکثراً ناآگاه داده اند که در این اسلام تقلبی از خود بیگانگی و نوعی تخدیر و به خواب رفتن مسلمین دیده می شود . به همین دلیل این دشمنان از عبارت«بیداری اسلامی» واهمه و ترس دارند و دوست ندارند برای جریان نوین مسلمین از این عبارت استفاده شود. چرا؟ چون زمانی که اسلام در هیئت حقیقی و قواره‌ی واقعی خود بروز و ظهور پیدا میکند، تن اینها میلرزد و دوران عظمت و شکوه مسلمین و ذلیلی خود را تجسم می کنند.
این دشمنان از اسلامِ برده‌ی دلار و غرق در فساد و اشرافیگری و اسلامی که از محتوا و مفاهیم چهار گانه اش تهی و خالی شده است نمی ترسند؛ از اسم اسلامی که امتداد و انتهائی در عمل و در توده‌ی مردم نداشته باشد، نمی ترسند؛ اما از اسلام عمل، اسلام اقدام، اسلام توده‌ی مردم، اسلام توکل به خدا، اسلام حسن ظن به وعده الهی که فرمود: «و لینصرنّ الله من ینصره»، می ترسند.
زمانی که این اسلام کامل و مدعی به میدان می آید و حتی نشانه هائی از این اسلام مدعی و شریعت گرا پیدا می شود کفار سکولار و اشغالگر جهانی به همراه مزدوران دست نشانده ی محلی شان به خود می لرزند « كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ * فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ ( مدثر/۵۰-۵۱) انگار آنان گورخران رمنده‌ای هستند، گورخرانی که از شیر گریخته و رمیده باشند .
بر این اساس این دشمنان تمایل ندارند بیداری اسلامی رخ دهد و حتی عبارت بیداری اسلامی هم به کار رود . اما اینها چه بخواهند چه نخواهند بیداری اسلامی حقیقی رخ داده است و در حال پیشروی قدرتمندانه رو به جلو بوده و در میان تمام جوامع امتداد یافته و در میان تمام طبقات جامعه رسوخ پیدا کرده است و به این آسانی‌ها هم دشمنان نمی توانند آن را از راه خودش منحرف کنند.
پس به این دشمنان و مزدوران محلی آنها می گوئیم : موتوا بغیظ اننا باقون رغم انوفکم