تصویری گذرا بر عقلیت حاکم بر گروه جولانی و روابط درون مذهبی سلفیت خاص نجدیت
به قلم : ابوصلاح الدین الکوردی
نزدیک به سی و یک سال پیش آلبانی فتوا داد که مسلمین فلسطین که خاکشان اشغال شده و قدرت مقابله با رژیم صهیونیستی را ندارند می توانند هجرت کنند و فلسطین را رها کنند. رژیم صهیونیستی نیز از این فتوا سوء استفاده نموده و آن را در مسجد الأقصی توزیع نموده بود.
زبیر الغزی عضو هیئت شرعی دارودسته یجولانی در فتوایی مشابه که آن را در کانال تلگرامی خود منتشر نمود، فتوا داد : در صورتی که کفار در سرزمین های اسلامی مسلط شوند و امکان مقابله مسلمانان نباشد می توانند از سرزمین خود مهاجرت نمایند. بنابراین حکم وجوب جهاد تبدیل به وجوب هجرت از سرزمین های اشغال شده می شود .
این فتوا یعنی ایجاد اختلاف در میان کسانی که قصد ادامه ی جهاد و مقاومت در برابر اشغالگران و نوکران محلی آنها را دارند و در نهایت تسلیم کردن خاک و سرزمین مسلمین به اشغالگران و اینکه شخص مسلمان باید دائما مثلا بی خانمانها دائما در حال فرار یا به اصطلاح هجرت باشد .
اگر محیسنی و العلیانی به دلیل اتفاقهای گروه جولانی و عبدالرزاق مهدی به دلیل ظلمهائی که در گروه جولانی می شود از آن فاصله گرفتند و سایر شیوخ نیز به همان دلایل از این گروه شبه مافیائی فاصله گرفتند نوعی عقلیت تسلیم پذیری و عدم پذیرش نقد از سوی مخالفین در گروه جولانی را می رساند؛ اما در واقع می توان گفت که تمام دعواهای اتفاق افتاده دعوای درون مذهبی میان مذهب سلفیت خاص نجدیت بوده است چه دعوای اینهمه گروه با هم و چه دعوای آنها با دوله و چه دعوای امثال زبیر الغزی با ابومحمد مقدسی که او را مجرم و فاسد خطاب کرده بود وکه حسن ظن داشتن به فرد مجرمی مثل المقدسی که جهاد را در خراسان و عراق به فساد کشانده است نشان دهنده جهل و عدم فقه در تعامل به اهل بدعت است. المقدسی هر روز ثابت می کند که موافق با رغبت طواغیت است…
البته زهران علوش هم که گروه جولانی او را شهید می نامیدند در کلیپی تصویری می گوید : ابو قتاده و ابو محمد مقدسی سگ و خر و خائن هستند و مسئول تمام جرایم هایی اند که در جزائر رخ داده است، و می گوید: آن دوتا؛ مفتی کسانی بودند که افراد مسلمان را می کشتند و به زنان مسلمانانان تجاوز می کردند و سخنانی از این دست که خودتان مشاهده کنید خوبتر است.
هم اکنون با اینهمه تجربه ای که در عرض این دو قرن از مدرسه ی نجد داریم زمان آن رسیده است که ما از تحمیل یک مذهب سازماندهی نشده مثل سلفیت خاص نجدیت که هر شیخ و ملائی برای خودش و به میل خودش منهج می تراشد و قصد تحمیل آن بر سایرین را دارد دست بکشیم . این کار غیر از ایجاد تفرق بیشتر و جنگهای داخلی و خونین و هدر رفتن ثمره ی خون شهدا و قدرت گیری مجدد کفار و نا امیدی مسلمین از جهاد و فاصله گرفتن آنها از مجاهدین ثمره ی دیگری در بر نداشته است .