پیام چنگیزخان به آنهائی که در برابر مغول زمان و قریش معاصر(آمریکا) به جنگ داخلی دل خوش کرده اند
ارائه دهنده: محمد اردلانی
معمولا برای رساندن پیامهائی که در تاریخ به کرات تکرار شده اند بازگو کردن آنها می تواند برای انسانها درسهائی در بر داشته باشد بخصوص برای آنهائی که تاریخ خود را نمی دانند و خواسته یا ناخواسته بدون عبرت گرفتن از گذشته مجبور به تکرار اتفاقات ناگوار می شوند.
در زیر به واقعه ای تاریخی اشاره می کنیم که هم اکنون نیز توسط عده ای درقالب جنگهای قبیله ای و مذهبی در حال تکرار است .
هنگامی که مغول‌ها به شهر بخارا یکی از شهرهای سرزمین مسلمان خراسان تخت و تاز کردند، از وارد شدن به آن عاجز ماندند، پس چنگیز خان نامه‌ای برای اهل شهر نوشت : هر کس سلاحش را به ما تسلیم کند و در صف نا بایستد در امان خواهد بود و هر کس که تسلیم کردن را رد کند پس هیچ کسی جز نفس خویش را ملامت نکند.
این بود که صف مسلمانان به دو دسته تقسیم شد :
- پس برخی از آنان (آن عمل را) رد کرده و گفتند: اگر می‌توانستند که با ما بجنگند از ما درخواست مذاکره نمی‌کردند! لذا این (رد کردن و جنگ با آنها) یکی از دو نیکی هاست : یا پیروزی از جانب خداوند که موحدان با شادمان می‌شوند و یا اینکه شهادت است که با آن دشمن را به خشم می‌آوریم.
- ۲- اما دسته دوم از رویاروی ترسیدند و گفتند: ما می‌خواهیم از خون‌ریزی جلوگیری کنیم و مارا یارای جنگ با آنان نیست، آیا مگر تعداد و مهمات‌شان را نمی بینید؟
پس چنگیز برای کسی که تن در داده و تسلیم شدند نامه‌ای نوشت مبنی بر اینکه ما را در جنگ با کسانی از شما که پیام ما را رد کردند کمک کنید، بعد از آنها امور شهرتان را به شما خواهیم سپرد، لذا مردم از امید و بیم شدت و سختی‌شان فریب سخنانش را خوردند، و فرمان او را به اجرا گذارده و جنگ میان دو گروه شعله‌ور شد، گروهی در پابر جا بودن بر اهداف‌شان دفاع کردند تا کشته شدند و گروه گم گشته نیز خود را به تاتارها فروختند و به بنده‌ای از بندگانشان تبدیل شدند، و در پایان نیز گروه تسلیم شدگی و مزدوری پیروز شدند، اما شوک بزرگ اینجا بود که تاتارها اسلحه را از آنها بازپس گرفته و فرمان دادند که همانند میش سر بریده شوند، و در اینجا بود که چنگیز آن سخن مشهورش را گفت: «اگر در کنار اینها بودن امنیت می‌داشت به خاطر ما به برادران شان خیانت نمی‌کردند در حالی که ما (برایشان) بیگانه هستیم».
این سرانجام تمام کسانی است که نا آگاهانه با نام شیعه و سنی و سلفی و صوفی و … در جنگ داخلی افتاده اند و یا آگاهانه به وعده های کفار سکولار جهانی چون آمریکا و انگلیس و غیره دل خوش کرده اند
