تلنگری ابراهیم وار به مسلمین گرفتار در عذاب تفرق
ارائه دهنده: عبدالباسط
ابراهیم علیه السلام در جامعه ی خود تنها دعوت دهنده به اسلام بود و لازم بود به شیوه ای این پیام را با شوکی جدی به مردم می رساند . به همین دلیل ابتدا به این دلها و مغز های خواب زده به تعبیری تلنگری وارد کرد. او وارد بت خانه شد و همه بت ها را به جز بت بزرگتر شکست واز همین موضوع به عنوان یک تلنگر برای متوجه و هوشیار کردن ذهن ها و قلب ها استفاده کرد.
وقتی مردم از این خبر آگاه شدند به او گفتند : أَأَنتَ فَعَلتَ هٰذا بِآلِهَتِنا يا إِبراهيمُ (الأنبياء آیه ۶۲) به مردم جواب داد : بَل فَعَلَهُ كَبيرُهُم هٰذا فَاسأَلوهُم إِن كانوا يَنطِقونَ (الأنبياء آیه ۶۳)
و همین موضوع نقطه عطفی شد در شروع دعوت ابراهیم نبی در برابر جهل و غفلت و تاریکی و قدرتهای ظالم و تالعیین قدرت و ثروتمندان درجه اول شد. به نوعی ابراهیم به تنهایی داعی اسلام بود در برابر تمام جامعه شرکی آن زمان.
بعد از آنکه به آنها گفته شد از بت بزرگ سوال کنید قران می فرماید :فَرَجَعوا إِلىٰ أَنفُسِهِم فَقالوا إِنَّكُم أَنتُمُ الظّالِمونَ(الأنبياء آیه ۶۴) و بعد از این تلنگر به آنها گفت :أَفَتَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَنفَعُكُم شَيئًا وَلا يَضُرُّكُم (الأنبياء آیه ۶۶) و فرمود :أُفٍّ لَكُم وَلِما تَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ۖ أَفَلا تَعقِلونَ (الأنبياء آیه ۶۷)
ابراهیم نبی ابتدا با یک عمل به اصطلاح شوک آور مرردم را از غفلت خارج کرد و در بعد آگاه شدن مردم در یک جمله حقیقت را به آنها منتقل کرد . در آنجا دشمنان و پیروان شهوت پول و قدرت ساکت نماندندهمانطور که الله متعال می فرماید:وَاللَّهُ يُريدُ أَن يَتوبَ عَلَيكُم وَيُريدُ الَّذينَ يَتَّبِعونَ الشَّهَواتِ أَن تَميلوا مَيلًا عَظيمًا (النساء آیه ۲۷ )
بعد از این عمل به علت ضرری که به مستکبرین وارد شد گفتند :قالوا حَرِّقوهُ وَانصُروا آلِهَتَكُم إِن كُنتُم فاعِلينَ(الأنبياء آیه ۶۸)
حالا وضعیت ملت مسلمان و امت اسلامی چطور است ؟در ابتدا باید اشاره کرد این امت در غفلت هستند. و بیشترین منفعت از این غفلت را قدرت های غیر بشری و غیر الهی می برند.حکومت هایی بی پایه و سست که مانند آن بت ها حتی توان دفاع از خود را هم ندارند.
این قدرت ها در مقابل کسانی که به آگاه کردن می پردازند می گویند: حَرِّقوهُ وَانصُروا آلِهَتَكُم إِن كُنتُم فاعِلينَ (الأنبياء آیه ۶۸)
و چه چیزی به جز اختلاف و تفرقه این امت را از آگاهی دور می کند؟
چه چیزی این امت را از دشمن اصلی غافل می کند به جز تفرقه و عدم وحدت؟