سلفیت نوع سوم (نجدی) از توهم وحدت و اتحاد مذاهب اسلامی تا واقعیت

سلفیت نوع سوم (نجدی) از توهم وحدت و اتحاد مذاهب اسلامی تا واقعیت

به قلم: ابواسامه بوکانی

همه ی اهل سنت باید بدانند که سلفیت نوع سوم (نجدی)[۱] یعنی جماعت دوله، تنها جماعت دوله بود که صادقانه و بدون ریا و حقه بازی توانست سلفیت نجدی یا همان سلفیت نوع سوم را در زمین واقع پیاده کند که همه ی ما خروجی و عملکرد نهائی آن را نیز دیدیم؛[۲] اما بقیه ی صدها گروه و حزب و دسته هائی که هر یک شیوخ و ملاهای خاص خودشان را دارند[۳] ولی منهج فکریشان را مثل دوله تطبیق نمی دهند در واقع ریاکاران و حقه بازها و نان به نرخ روز خورانی هستند که هر یک به خاطر منافعی دنیوی تحت عنوان مصلحت و حکمت و … غیرت و جرئت عملی کردن افکارشان را ندارند و گرنه همه ی آنها بالقوه حامل همان منهج و همان اصطلاحات و اعمال دوله هستند که به همان دلایل زمینه ی فعلیت پیدا نکرده است.

با آنکه سلفیت نوع سوم یا همان سلفیت نجدی به دو گروه عمده ی جهادی و غیر جهادی تقسیم می شوند اما در داخل جهادی های شان صدها گروه مختلف وجود دارد که همگی در برابر هم اسلحه کشیده اند. مگر جنگ داخلی بین گروه جولانی با دوله و احرار الشام و جیش علوش و زنکی و صدها گروه دیگر را تنها در سوریه ندیدم؟ یا جنگ دوله با تمام این گروههای سلفی نجدی را ندیده ایم؟ تمام این گروهها همگی با تولید عباراتی چون مرتد و خوارج و صحوچی و …در برابر هم اسلحه کشیده اند در حالی که همگی سلفی نجدی بوده و هستند. این صدها گروه مسلح تنها در سوریه بود[۴] حالا بماند در لیبی و یمن و … .

در میان سلفی های غیر جهادی هم تا دلت بخواهد گروه و دسته هست و هر دسته ای به شیخ خودش چسبیده و بر علیه سایرین جبهه بندی می کند. البته اکثریت مطلق این دسته در اختیار طاغوتها هستند و طاغوتها اینها را پرواربندی نموده و منابر مساجد و شبکه های مختلف ماهواره ای و کرسی های دانشگاه و مدارس را نیز در اختیارشان قرار داده اند. فقط کافی است که اطراف خود را نگاه کرده و یا نگاهی به شبکه های ماهواره ای بیاندازید تا حقیقت برایتان روشن شود.

اینها کسانی هستند که ندای وحدت اسلامی و یکپارچه کردن سرزمینهای مسلمین و تشکیل حکومت یکپارچه ی اسلامی را دارند در حالی که هنوز نتوانسته اند فقط همفکران خودشان را در یک سرزمین واحد با هم متحد کنند حالا چه رسد به متحد کردن سایر تفاسیر و مذاهب اسلامی که اکثر آنها را مشرک و مرتد و اهل بدعت و گمراهی و غیره می نامند.  

این واقعیت نشان می دهد که اینها خود عامل ایجاد و افزایش تفرق میان مسلمین بوده اند و انتظار ایجاد وحدت اسلامی توسط  جریان فکری سلفیت نوع سوم نجدی نوعی خیال و توهم است.


[۱] سلفیت نوع اول با امامانی چون مالک و شافعی و حنبل و… شروع می شود؛ سلفیت نوع دوم با ابن تیمیه و ابن قیم و ابن کثیر  شروع می شود و سلفیت نوع سم نیز با محمد بن عبدالوهاب و علمای نجد آغاز گشته است.  

[۲] همچنانکه تاریخ تکرار آن را از زمان محمد بن عبدالوهاب به این سو در سرزمین حرمین نشان داده است که در چهار سوی خود با تفسیر غلط از مشرک و مشرکین و برداشتن عذرهای شرعی برای مسلمین و تکفیر نابجای مسلمین مسلمان کشی کردند

[۳] مثل ابوقتاده فلسطینی و طارق عبدالحلیم و هانی السباعی و ابوبصیر طرطوسی و ابومحمد مقدسی و عبدالرزاق مهدی و محیسنی و ….

[۴] عده ای تعداد این گروهها در اوایل درگیری ها با بشار اسد را بالای ۷۰۰ گروه در سوریه می دانند که الان تنها چند گروه از آنها باقی مانده اند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *