از عذاب تفرق به نعمت وحدت یا بلعکس؟
به قلم: کارزان شکاک
مسلمین با نعمت ایمان و اسلام که دلهای آنها به هم نزدیک شده بود «وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ» با اتحاد و صفی پولادین «صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيانٌ مَرصوصٌ» توانستند که تمام شبه جزیره ی عربستان و دو امپراطوری بزرگ آن زمان را نیز نابود کرده و قانون شریعت الله را بر جهان مترقی آن زمان تطبیق دهند. تمام این ثمرات و عزت بعد از نصرت الله از ایمان مسلمین و وحدت فراگیر آنها ناشی شد.
اما به دنبال این عزت و شکوهی که ناشی از وحدت بود مسلمین به تدریج در مسیر عذاب تفرق و جنگهای داخلی «الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ» قدم گذاشتند . الله متعال در مورد کسانی که دچار عذاب شده اند می فرماید : ذَلِکَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (انفال/۵۳) این بدان خاطر است که خداوند هیچ نعمتی را که به گروهی داده است تغییر نمی‌دهد مگر این که آنان حال خود را تغییر دهند (و دیگر شایستگی نعمت خدا را نداشته باشند و بلکه سزاوار نقمت گردند) و بیگمان خداوند شنوای (اقوال و) آگاه (از افعال مردمان) است.
وحدت نعمتی بود که مسلمین با دست خود آن را به عذاب تفرق عوض نمودند تا به اینجا رسیده اند که اکثریت مطلق مسلمین تحت تسلط کفار سکولار جهانی و مرتدین محلی قرار گرفته و به انواع بلاها گرفتار شده اند و کار به جائی رسیده که حتی توان دفاع از خود را ندارند چه رسد به اینکه سرزمین دیگری را نیز آزاد گردانند.
وحدت برای مسلمین تنها راهکار خروج از این عذابها و بازگشت به عصر طلائی اسلام و عینی کردن قوانین و نعمتهای اسلام در روی زمین است. مسلمین باید بدانند که بیشتر از ظرفیت خود به نقصان و عقب ماندگی آلوده و گرفتار شده اند و با اینهمه تجاربی که کرده اند دیگر فرصتی برای آزمون و خطا وجود ندارد.
واقعیتها نشان می دهند که مسلمین با وحدت اسلامی و پرهیز از تفرق توان و قدرت حرکت رو به جلو و گذر از اشتباهاتی که کرده اند را دارند و قادر خواهند بود گذشته ی با عزت و نیرومند خود را بار دیگر احیاء نمایند، و می توانند به تمام دنیا ثابت نماید که عصر طلائی اسلام آرزوی ئی محال و دست نیافتنی نیست بلکه تکرار شدنی و رو به جلو و در حال ترقی است تا اینکه به تدریج باز مسلمین به حکومت اسلامی بر منهاج رسول الله صلی الله علیه وسلم دست یابند که به مومنین وعده داده شده است .
تفرق بزرگترین مانع رسیدن به این نعمت و ماندن در عذاب و ذلیلی بوده و وحدت بزرگترین ابزار دست یابی مجدد به این نعمت است .
شما در مسیر کسب کدام یک در حرکتی؟