شریعت گرایان چه می خواهند؟
به قلم: کیوان مریوانی
در این دهه ی گذشته ما شاهد گروههای متعدد مسلحی که به نام اهل سنت در خاک سوریه و بسیاری از سرزمینهای اسلامی بوده ایم که در مسیر تفرق و جنگ داخلی و تنازلات پی درپی در برابر کفار سکولار جهانی و طاغوتهای منطقه ای در حرکتند، تا اینکه در نهایت به نوعی از حاکمیت سکولاریستها تن می دهند . اینها نه تنها در دشمن شناسی شرعی و درجه بندی شرعی دشمنان آگاهی های لازم شرعی را ندارند بلکه حتی، غیر از مشتی کلی گوئی های شعار گونه، حرکت در مسیر وحدت آگاهانه، هدفمند و حرکتی را نیز بلد نیستند به همین دلیل همیشه به نام اسلام و اهل سنت اما به کام کفار سکولار جهانی و منطقه ای فعالیت می کنند.
البته در میان تمام دسته بندی ناهمگونی که از سکولار و سکولار زده و جماعتهای مختلف و متفرق اهل سنت مشاهده می شود جماعتهای شریعت گرای مستقل مردمی نیز وجود دارند که با پرهیز از تفرق سعی دارند با اتحاد با تمام فرق و مذاهب اسلامی قدرت واحدی را بر علیه دشمنان اصلی و اشغالگر سکولار جهانی خود تشکیل دهند و نمی خواهند مثل برده ها ارباب داشته باشند.
به دیگر سخن این جریانات شریعت گرا قصد ندارند با صرف اینهمه خون، کشته شدن هزاران زن و مرد و کودک بی گناه ، پایمال شدن ناموسهای بی شمار و ویرانی سرزمین و منازلشان، تنها اربابی چون روسیه و چین را با اربابی دیگر چون آمریکا و ناتو (اتحادیه ی اروپا ) عوض کنند و از شاخه ای از سکولاریسم (سکولاریسم سوسیالیستی) به شاخه ای دیگر از سکولاریسم (سکولاریسم لیبرالی) بپرند.
اینها براین باورند که تغییر ارباب و یا کمک به تغییر نوع قانون سکولاریسم به سکولاریست دیگری ارزش اینهمه کشته و ویرانی را ندارد. ما قیام نکرده ایم که اربابمان را عوض کنیم، ما قیام کرده ایم که دیگر ارباب نداشته باشیم و مثل یک انسان آزاد و بر اساس شریعت الله زندگی کنیم، نه مثل یک برده.