کفار داخلی(غلات) و انحراف، دزدی و مصادره ی انقلاب
به قلم: خالد هورامی
کفار پنهان داخلی (منافقین) همیشه در تلاش بوده اند که راهی برای ابراز وجود و عقاید خود پیدا کنند . یکی از این راهها هنگامی است که نهضتی در برابر حکومت مرکزی اعلام موجودیت نموده و توانسته پیروانی برای خود پیدا کند . منابع اهل سنت از وجود این افراد در لشکر علی ابن ابی طالب امیر المومنین و مخالفین وی به تفصیل یاد کرده اند . در میان نهضتهای کنونی نیز وجود این افراد به وفور دیده شده است.
در برخی موارد دیده شده است که در میان نهضتهای شیعی کفار پنهان داخلی (غلات) خود را به رهبران قیامها منتسب و چهره آنان را تخریب می‌کردند؛ مانند انتساب غلات به ابوهاشم عبدالله بن محمّد بن حنفیه . گاه نیز در برخی قیامها ورود می‌یافتند و با انجام کارهای ناشایست سبب بدنامی نهضت و قیام می‌شدند. برخی از غلات نیز طرف‌داری از انقلابیون را مدعی می‌شدند و مخالفان خود را ترور می‌کردند. [۱]
در این موارد غلات علاوه بر آنکه باعث تخریب چهره ی قیامها می گشتند ابزاری در دست مجریان جنگ روانی و علمای درباری در توجیه سرکوبهای حکومت مرکزی و بسیج عمومی به نفع سلاطین و عدم پیوستن به نهضتهای شریعت گرا می شدند .
بدین‌ترتیب از یک سو غلات سبب تخریب چهره قیام‌های شیعی می‌شدند و از دیگر سو حاکمان جور که مخالف شیعه بودند، هر قیامی را با انتساب عقاید غلوآمیز می‌کوفتند و از گسترش عقاید شیعه جلوگیری و بدین‌سان حکومت خود را توجیه می‌کردند.
دقیقاً هم اکنون همین روند در میان جریانات انقلابی و شریعت گرای اهل سنت نیز با شدت بیشتری در حال وقوع است به گونه ای که غیر از طاغوتها و مرتدین محلی حتی کفار سکولار(مشرک) جهانی نیز جهت سرکوب مجاهدین به این غلات پناه آورده اند و هر یک به سبک خودشان سعی در رشد و پرواربندی این غلات می نمایند.
این یعنی تکرار مصیبت بار تاریخ و تکرار این پیام که : ملتی که تاریخ خود را نداند مجبور به تکرار آن است .
[۱] صفری، غالیان، ص ۳۱۵ و ۳۱۶٫