ناصبی کیست؟ هم اکنون چگونه با این اصطلاح بازی می شود؟
به قلم: ابوبکر الخراسانی
ناصبی کیست؟: «من نصب العداوة لآل البيت» «كسی كه با آل بیت ابراز دشمنی كند».
از حاکم در المستدرک روایت است که پیامبر فرمود: هرکه على را دشنام دهد، مرا دشنام داده، و هرکه مرا دشنام دهد، خدا را دشنام داده و هرکه خدا را دشنام دهد، خداوند او را با صورت به آتش جهنّم خواهد انداخت».[۱]
طبق این دسته از روایات و روایاتی دیگر نزد گروههائی از فرق معروف به اهل سنت هر کسی که علی را دشنام دهد مثل آن است که الله را دشنام داده است .
شیعیان جعفری نیز آورده اند که از داود ابن فرقد روایت است كه گفت خدمت امام صادق عرض كردم كه نظر شما در باره كشتن ناصبی چیست؟ فرمودند: حلال الدم است، ولی می‌ترسم به تو ضرری برسانند، اگر بتوانی او را زیر دیوار كنی یا در آب غرق كنی كه بر علیه تو گواهی ندهد این كار را بكن.[۲]
الان مشکل تنها در صحت یا سقم این حکم نیست، بلکه سوال اصلی این است که در این زمان آیا کسی را می توان پیدا کرد که به امام علی دشنام دهد ؟ اصلا چنین اشخاصی هم اکنون وجود خارجی دارند؟
آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر کنونی شیعیان جهان می گوید: ببینید، در قضیه‌ی حمایت از فلسطین – این یک مثالی است میخواهم بزنم – هیچ کشور و هیچ دولتی به گرد جمهوری اسلامی نرسید. این را همه‌ی دنیا تصدیق کردند. …. جمهوری اسلامی در همه‌ی سطوحش؛ از رهبری و ریاست جمهوری و مسئولین گوناگون و مردم و تظاهرات و پول و کمک و سپاه و غیره، همه در خدمت برادران فلسطینیِ مظلوم و مسلمان قرار گرفتند. در بحبوحه‌ی این حرفها، یک وقت دیدیم که ویروسی دارد تکثیر مثل میکند؛ دائم میروند پیش بعضی از بزرگان، بعضی از علماء، بعضی از محترمین، که آقا! شما دارید به کی کمک میکنید؛ اهل غزه ناصبی‌اند! ناصبی یعنی دشمن اهل‌بیت. یک عده هم باور کردند! دیدیم پیغام و پسغام که آقا، میگویند اینها ناصبی‌اند. گفتیم پناه بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ خبیث. در غزه مسجد الامام امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب هست، مسجد الامام الحسین هست، چطور اینها ناصبی‌اند؟! بله، سنی‌اند؛ اما ناصبی؟! اینجور حرف زدند، اینجور اقدام کردند، اینجور کار کردند.
نقطه‌ی مقابلش هم هست: یک عده بلند شوند بروند قم، لابلای کتابهای شیعه را نگاه کنند، ببینند کجا اهانت به مقدسات اهل سنت است، از او عکس بگیرند، بیایند تو محافل سنی پخش کنند، ببینید آقا! این کتابهای شیعه است. یا یک گوینده‌ی نادان، غافل یا مغرضی روی منبر نسبت به مقدسات اهل سنت حرف مهمل و بدی بزند؛ این را نوار کنند، سی دی کنند، بروند اینجا آنجا پخش کنند، بگویند ببینید آقا! این شیعه است. این را به او بدبین کنند، او را به این بدبین کنند. این معنایش چیست؟ «و تذهب ریحکم» یعنی چه؟ یعنی همین دیگر.
وقتی اختلاف پیدا شد، وقتی تفرقه پیدا شد، وقتی نسبت به هم سوءظن وجود داشت، وقتی یکدیگر را خائن دانستیم، طبیعی است که با هم همکاری نخواهیم کرد. همکاری هم اگر بکنیم، با هم صمیمی نخواهیم بود. این همان چیزی است که آن دشمن دنبال اوست. هم عالم شیعه، هم عالم سنی، باید این را بفهمند؛ این را درک کنند.[۳]
بدون شک صرف نظر از عده ای از خوارج غلات ازارقه ی موجود در کشور عمان، قطعا امروزه چنین اشخاصی در میان اهل قبله یافت نمی شوند. اما شبهه ای که باعث گسترش تهمت زنی به سوی سایر فرق معروف به اهل سنت شده است بی انصافی و عدم دقت و گاه سوء استفاده ی پاره ای از قلم به دستان منسوب به شیعه ی جعفری بوده است.
ما می دانیم که خوارج همچنانکه امام علی را تکفیر می کردند و حتی خونش را نیز ریختن به همان صورت کسی چون معاویه و دارودسته او را تکفیر می کردند و حتی اقدام به قتل او نیز کردند اما ناموفق شد. در طرف مقابل دارودسته ی معاویه نیز از هر گونه دشنام دهی و توهینی به امام علی کوتاهی نمی کردند .
و در برابر این دو گروه ، طیف وسیعی از مسلمین وجود داشتند که علاوه بر آنکه اسائه ی ادب به این شخصیت بزرگوار و اهل بیت او را غیر شرعی و نادرست می دانستند بلکه در به دلیل حب و دوستی آنها چون امام شافعی متهم به رافضی گری شدند یا همچون امام حنفی در زندان به شهادت رسیدند . این طیف وسیع هم اکنون فرقه های مختلفی را تشکیل داده اند که به اهل سنت معروف شده اند و در آثار هیچ یک از ائمه ی آنها غیر از محبت و دوستی اهل بیت کوچکترین توهین و یا دشنامی به آنها دیده نمی شود .
حالا این سه گروه وجه مشترکهای زیادی با هم داشتند مثلا همه الله راقبول داشتند، پیامبر، قبله، نماز، روزه، بهشت، جهنم، زکات و… آنها یکی بود و خلافت ابوبکر و عمر را نیز همچون شیعیان زیدی اسلامی دانسته و قبل از خلافت امام علی می دانستند.
در این میان آندسته از قلم به دستان مغرض و جاهل جهت ایجاد شکاف و تفرق بیشتر میان مسلمین همین نقطه مشترک آخری را گرفتند و تمام فرق غیر از خود را تکفیر و مشمول حکم نجسها نمودند . نعمت الله جزائری درباره حكم نواصب می‌گوید: آنها به اجماع علمای شیعه امامی كافر و نجس هستند و از یهود و نصاری بدترند، از علامات ناصبی این است كه غیر علی را در امامت بر او مقدم دارد.[۴]
بدون شک ما هم اکنون نقاط مشترک زیادی میان مسلمین به صورت عموم و هریک از فرق اهل قبله به صورت خاص، با کفار اهل کتاب و شبهه اهل کتاب و حتی مشرکین (سکولاریستها) و مرتدین می توانین پیدا کنیم؛ این غیر اسلامی و بدور از عدالت و انصاف است که با پیدا کردن این نقطه ی اشتراک فرقه ی مخالف خود را تکفیر و خون و مالش را حلال گردانیم .
الله متعال با تمام اشتراکاتی که میان یهود و نصارا و مجوس و حتی مشرکین وجود دارد هرگز اینها را در یک ردیف قرار نداده است، در این صورت چگونه در مورد یک مسلمان به این سبک غیر انسانی قضاوت می شود؟
این همان کاری است که هم اکنون عده ای از سلفیها و حنفی ها با چنگ زدن به عقاید غلات و نقاط مشترک آنها با شیعیان با کافر و مرتد دانستن عموم شیعیان، مرتکب آنهمه کشت و کشتار از شیعیان به صورت عموم می گردند. کاری که عده ای از شیعیان انگلیسی عراق و افغانستان نیز تحت عنوان ناصبی با فرق اهل سنت آن دیار انجام داده اند .
[۱] با آنکه نزد فرق معروف به اهل سنت صحیح و ثابت نیست اما حاکم آن را در کتاب المستدرک خود آورده
[۲] وسائل الشيعة: ۱۸/۴۶۳، بحار الأنوار: ۲۷/۲۳۱
[۳] بیانات در دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان ۱۳۸۸/۰۲/۲۳
[۴] الأنوار النعمانية: ص/۲۰۶-۲۰۷