پشت پرده ی اتحاد شیعیان هزاره ی دایکندی افغانستان با طالبان
به قلم : ابومحمود کندزی
اتحاد شیعیان هزاره ی دایکندی با امارت اسلامی افغانستان از یک سو و روابط حسنه ی امارت اسلامی افغانستان با ایران در واقع بیانگر اثر بخشی سیاستهای وحدت طلبانه ی جمهوری اسلامی ایران در روابط خارجی آن با سایر مسلمین و واکنش صحیح امارت اسلامی به این سیاستهای وحدت طلبانه با شیعیان است .
این سیاست وحدت طلبانه ی جمهوری اسلامی ایران تا کنون توانسته در عراق تقریباً به صورت کلی جنگ مذهبی میان شیعه و سنی را خاتمه بخشد و در لبنان نیز به جنگهای داخلی شیعه – سنی خاتمه بخشید و در سوریه هم هر جا نیروهای مسلح وابسته به ترکیه و گروههای متفرق نجدی وجود ندارند این جنگ مذهبی هم تقرباً وجود ندارد .
در واقع هر جا جهوری اسلامی ایران توانسته جای پائی باز کند اولین ثمرات آن اتحاد بین مذاهب مختلف اسلامی بوده است . نمونه ی افغانستان هم یکی دیگر از ثمرات این اتحاد استراتژیک است .
زمانی که دیدیم که شماری از شیعیان هزار در ولایت دایکندی با امارت اسلامی بیعت نموده و به مجاهدین در منطقه پیوستند، و زمانی که مصاحبه ی محترم مولوی ثاقب صاحب عضو حلقه مرکزی حوزه غرب را دیدیم متوجه شدیم که در افغانستان هم با بیرون رفتن آمریکا و ناتو شاهد تحولات زیر بنائی در زمینه ی وحدت اسلامی میان مذاهب مختلف اسلامی و آگاهی بیشتر بر دشمن شناسی شرعی هستیم .
هم اکنون مسلمین متوجه شده اند که دشمن اصلی آنها آمریکا و متحدین آمریکاست و هر گونه جنگ مذهبی در واقع خدمت به آمریکا و خواسته ی آمریکا و مزدوران و متحدین آمریکا است .
با استفاده از لینک های ذیل می توانید این راپور ویدیویی را تماشا و داونلود کنید: