اغتشاگران در دارالاسلام ایران و واکنش ضعیف مسئولین
به قلم: عثمان مرادی
امروزه برای هر صاحب فکری کاملاً واضح است که بین اعتراض مدنی که سعی در اصلاح گری و مطالبه ی صادقانه و به حق دارد با اغتشاش که هدفی غیر از تخریب و صدمه زدن و وحشیگری را دنبال نمی کند تفاوت اساسی وجود دارد و کشورهای مختلف و مدرن نیز با هر یک به سبک خودشان برخورد می کنند.
ما در دارالاسلام ایران شاهد هر دو جریان بودیم . جریانی که از مسیرهای قانونی و مدنی سعی دارد مشکلات خود را به گوش مسئولین اجرائی جامعه برساند که رفع این مشکلات در واقع به نوعی تقویت و استحکام کشور محسوب می شود، و جریانی که سعی در نادیده گرفتن اصل قضیه و مشکل و صدمه زدن به اصل نظام است .
ما شاهد بودیم که این جریان اغتشاشگر مخرب دارای لیدرهایی با لباسهای یکدست در شهرهای مختلف است و به صورتی کاملا هماهنگ شده به مدیریت میدانی آشوبها میپرداختند.
با آنکه تعداد این موجودات بسیار ناچیز و محدود است اما ما دیدیم که هم از معترضین جهت خوراک تبلیغاتی رسانه های دشمن کشته سازی کردند و هم جنایاتی چون قتل نیروهای انتظامی در مکانهائی چون شهرک طالقانی در بندر ماهشهر و… را به وجود آوردند. مگر ندیدیم که در راه بازگشت از تبوک همین موجودات سعی در ترور کور رسول الله صلی الله علیه وسلم نمودند؟
باید بدانیم که عوام نفوذی دشمن و بخصوص دارودسته ی منافقین همیشه بوده و خواهند بود و تنها چیزی که می تواند آنها را مدیریت کند میزان قدرت نظامی مسلمین است و اینها از قدرت نظامی مومنین و حکومت اسلامی بیشتر از الله می ترسند: «لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ» (حشر/۱۳). هراس شما در سینههای ایشان، بیش از هراس آنان از خدا است ! این بدان خاطر است که ایشان مردمان نفهم و نادانی هستند .
یعنی این اشخاص حتی اگر رهبر جامعه حکیمی عادل و دسلوز چون رسول الله صلی الله علیه وسلم باشد باز از او حرف شنوی ندارند و به محض آن که چشم قدرت حکومتی را دور ببینند تمام موجودات چه انسان، چه حیوان و طبیعت از فساد ظاهری آن ها در امان نمی ماند: «وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ» (بقره/۲۰۵)، و هنگامی كه پشت میكند و میرود، در زمين به تلاش می افتد تا در آن فساد و تباهی ورزد و زرع و نسل (انسان ها و حيوانات) را نابود كند و خداوند فساد و تباهی را دوست ندارد.
این افراد ضمن تلاش جهت قانون شکنی و قانون گریزی، در هر امر زندگی که نظارت قانون بر آن ها ضعیف باشد یا نظارتی از طرف مسلمین بر آن ها وجود نداشته باشد، و قدرتی وجود نداشته باشد که به خاطر آن بترسند هیچ چیزی از ظلم و فساد آن ها درامان نمی ماند. نه بچه، نه زن، نه همسایه، نه شریک کاری، نه رفیق، نه ناموس مردم، نه آبروی مردم، نه قوم و خویش، نه همسفر، نه حیوان، نه حتی طبیعت. هیچ موجودی از فساد آن ها در امان نمی ماند، چون دست قانون و قدرت حکومتی را دور می بینند و قدرتی نیست که از آن بترسند و رعایت کنند.
مسئولین اجرائی و بخصوص امنیتی دارالاسلام ایران باید بدانند در برابر الله و سپس در برابر ما و تمام مسلمین دنیا باید پاسخگو باشند و حق ندارند با این موجودات اغتشاشگر از روشی غیر از روش سفارش شده در قرآن برخورد کنند.