در هرات چه کسانی با امارت اسلامی افغانستان می جنگند؟
به قلم: فضل احمد هراتی
هرات که یکی از شهرهای باستانی به شمار می رود بعد از کابل و قندهار سومین شهر پرجمعیت افغانستان کنونی و بزرگترین مرکز فرهنگی و صنعتی این کشور است. این شهر همچون سایر شهرها و روستاهای افغانستان نسبت به اشغالگران و غلامان آنها واکنشهای مختلفی داشتند. دسته ای به طرف اشغالگران کافر خارجی و غلامان اداره کابل رفتند و دسته ای هم به سمت مجاهدین امارت اسلامی و اکثریت مردم هم نظاره گر بودند.
هم اکنون که امارت اسلامی ولسوالی های کرخ و گذره هرات و… را آزاد کرده و به دروازه های شهر هرات رسیده است از سوی رهبریت امارت اسلامی به مردم شهر هرات پیام اطمینان داده است که از تحولات در راه هیچ تشویش نداشته باشند. در برابر این پیام ما شاهد واکنش عده ای هستیم که به ما نشان می دهد : دنیا عجب است و زندگیِ بعضی‌ها عجیب‌تر! اینها در برابر ستمگران سکولار و اشغالگر غربی که هزاران بی‌گناه را کشتند و به نوامیس هزاران دختر و زن افغانی تجاوز کردند، کُرنش و تعظیم می‌کنند؛ اما در برابر علما، صلحا و مجاهدان فی‌سبیل‌الله قدعلم کرده چانته به‌سینه می‌بندند!
غیر از غلامان اداره ی کابل که ترکیبی از تاجیک‌ها و هزاره‌ها، ازبک‌ها، پشتون‌ها، ایماق‌ها، بلوچ‌‌ها و ترکمن‌ها هستند باید گفت که اکثریت مطلق این افرادی که در برابر امارت اسلامی قرار گرفته اند و رهبریت جنگ با امارت اسلامی را بر عهده دارند مزدورانی از میان اهل سنت مثل اسماعیل خان هستند، و عوام اهل تشیع و رهبران برجسته ی آنها در این جنگ داخلی هرات مشارکت ندارند.
در این صورت باید متوجه شد که جنگ هرات ربطی به جنگ مذهبی شیعی – سنی ندارد . شیعیان دروان حاکمیت ۲۰ ساله ی اداره ی کابل را دیده اند و هم اکنون نیز حاکمیت امارت اسلامی در مناطق شیعه نشین را تجربه می کنند.
شیعیان هرات سعی دارند در کشور افغانستانِ آزاد، دارای امنیت و رفاه و حقوقی برابر با سایر شهروندان باشند و افغانستان سقفی باشد برای تمام شهروندان شیعی و حنفی و حنبلی و … .
در این صورت مسلمین باید بدانند که در این جنگ هرات کسانی که رهبریت جنگ با امارت اسلامی را برعهده گرفته اند کسانی چون اسماعیل خان هستند که امارت اسلامی بر آنها اتمام حجت کرده اما آنها تنها عکس فیسبوکی می گیرند و جوانان اهل سنت را به جنگ تحریک می کنند.