ماه: می 2022

سید قطب : هذا هو الطريق : راه این است

نویسنده: سید قطب

«وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡیَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ یُرۡزَقُونَ. فَرِحِینَ بِمَآ ءَاتَاهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَیَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِینَ لَمۡ یَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ. یَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَة مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡل وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ» (آل عمران/ ۱۶۹ـ ۱۷۱) (گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شده اند، مردگانی هستند، بل که زندگانی می باشند که نزد خدایشان روزی داده می شوند. بسی شادمان اند به آن چه خدا به ایشان از فضل خویش داده است و مژدگانی می دهند به کسانی که هنوز به ایشان نپیوسته اند که هیچ هراسی بر آنان نیست و نه ایشان اندوه دارند. مژدگانی می دهند با نعمت و فضلی از سوی خدا و این که خدا مزد مؤمنان را هدر نمی دهد).

هرگاه کسانی را می بینم که از اعلان کلمة الله هراس دارند، در عین حال که خود را دیندار می پندارند.. هرگاه می شنوم جویده جویده کلمه ی توحید را می گویند، ولی از ترس گرفتاری، آن را علنی نمی کنند و هراس دارند که نیروهای شر و طغیان بر ایشان چیرگی یابند.. هرگاه می بینم که بر این ناتوانی خویش لباس زرنگی، زیبایی، جوانمردی و تیزهوشی می پوشانند.. هرگاه چنین چیزهایی را مشاهده می کنم، آن آیات مقدس و ارزشمند کتاب خدا در ذهنم تداعی می شود که راه را روشن می نماید.. راهی که جز آن، مسیری به سوی پیروزی، عزت، سربلندی و موفقیت نیست.. آن گاه است که از ژرفای درونم فریاد برمی آورم که: آهای، این دین یکی است، آهای، پایان آن سامان نمی یابد جز با آن چه آغازش سامان یافت.. آهای، راه این است و بس! «ٱلَّذِینَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَکُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِیمَٰانا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَکِیلُ» (آل عمران/۱۷۳) (آنان که مردم به ایشان گفتند: قطعا مردم برای شما گرد آمده اند، پس از ایشان بترسید، اما بر ایمانشان افزود و گفتند: خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است).

آنان نگفتند: ما در میان یک جمع سرکش، اندک هستیم، پس باید بر خواری شکیبا باشیم، به خفت راضی باشیم، با شر مجامله و مدارا کنیم و از طغیان بپرهیزیم، تا خدا خودش کارش را سامان دهد. زیرا مؤمن یقین دارد که: «إِنَّ ٱللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡ» (رعد/۱۱) (به یقین خدا تغییر نمی دهد آن چه را به مردمی رسیده است، تا خود متحول کنند آن چه را در آن گرفتارند).

فرمان و کار خدا وقتی محقق می شود که کسانی با عبادت، امورش را اجرا کنند. آسمان همین گونه بر مردم عزت و پیروزی فرو نمی ریزد، بل که هنگامی این امر می سر می شود که مردم دل های خویش را به خدای آسمان پیوند بزنند تا آن گاه نیروهای زمینی در دسترسشان قرار گیرد و زندگی بر زمین آسان شود. آن وقت است که نعمت و فضل خدا از هر سو سرازیر می شود و به ایشان گزندی نمی رسد. هرگاه مردمی کلمة الله را بروز دادند و از غیر خدا نهراسیدند، خدا هم زمین را در اختیارشان قرار می دهد.

باری در یک جلسه که دعوتگرانش مدعی بودند برای بازسازی و بازگشت جوانان به اسلام و یاری اسلام و سربلندی جهان اسلام گرد آمده اند، چنین چیزهایی را بر زبان راندم. ولی هنگامی که سخن از حکومت اسلامی و عمل به شریعت اسلام به میان آمد، بسیاری از آنان سست شده و ترسیدند، مبادا استعمار و غیر استعمار بر ایشان بشورند و چالش ها و گرفتاری های غیر قابل حلی را سر راه شان بگذارند. معتدل ترین ها می گفتند: ما باور داریم که اسلام مکتب عقیده، شریعت، قانون و نظام است، ولی آن را به زمانش موکول می کنیم و فعلا آن چه را بهتر و حکیمانه تر و آرام تر است، برمی گزینیم!

با خودم گفتم: چگونه پیروز می شوند افرادی که از همان مرحله ی نخست از درون و اندیشه شکست خورده اند؟! کسی که می هراسد سخن حق را بر زبان بیاورد یا در نوشتارش بنویسد، چگونه با نیروهای شر و طغیان مبارزه می کند؟! خدا می داند از هیچ چیز همانند دیپلماسی جاری بر زبان افراد پست فطرت و بد جنس که گاهی کسان دیگری هم مدعی آن می شوند، شگفت زده نشده ام! نه تنها در میدان دعوت اسلامی، که حتی در عرصه های مبارزات ملی با استعمارگران یا نبرد اجتماعی بر ضد سرکشی و طغیان، یا دیگر مبارزه های بشری بر علیه تمام انواع شر و بدی! ایشان همواره ناتوانی خود را با شعار «عقل» پوشش داده و شکست و ناکامی خویش را لباس «مانور» پوشانده و عشق به امنیت و سلامتی خود را همیشه با لعاب «منافع عمومی» رنگ می زنند!

هر مسلمانی که دوست داشته باشد حاکمیت در ایران از دست مسلمین گرفته شده و به کفار سکولار داده شود

به قلم: عبدالباسط بازماندگان (مدرسه علوم دینی اهل سنت بندرعابس)

زمانی از رسانه های مجازی یا ماهواره ای می دیدیم یا می خواندیم که عده ای تبلیغ می کردند که جاهایی از شمال سوریه از گروه نجدی بغدادی گرفته شود و در اختیار آمریکا و مزدوران آمریکا قرار بگیرد. مزدورانی مثل ملحدین سکولار کورد از حزب کارگران اوجالان و سایر مزدوران عرب که در اختیار آمریکا و ناتو هستند و برای سکولاریسم و دموکراسی سکولاریستها دعوت می دهند.

یا باز از رسانه ها می خواندیم  و یا می دیدیم که باز عده  ای به حمایت از ملحدین سکولار کورد دوست داشتند که سنجار (شنگال) از حاکمیت جماعت بغدادی گرفته شود و به این ملحدین سکولار کورد داده شود.

کسانی که از این سیاست تبعیت می کردند دو دسته ی عمده بودند:

1.  احزاب سکولار و مرتد داخلی و دارودسته ی منافقین که در اساس با حاکمیت مسلمین و تطبیق قانون شریعت الله مخالف هستند و برایشان فرق ندارد این مسلمان دارای تفکرات نجدی باشد (مثل گروه بغدادی) یا شافعی باشد (مثل سومالی و غزه و یمن) یا حنفی باشند(مثل افغانستان و پاکستان و..) یا مالکی باشند(مثل لیبی و مالی و الجزائر و…) یا شیعه جعفری باشد (مثل ایران) یا شیعه زیدی باشد مثل یمن.
2. کسانی از میان مسلمین که تنها به دلایل اختلاف مذهبی و کینه ی نابجا از مذهب مخالف خود دچار این گناه شده اند در حالی که الله تعالی به مومنین امر می کند: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (مائده/۸) ای مؤمنان! بر ادای واجبات خدا مواظبت داشته باشید و از روی دادگری گواهی دهید، و دشمنانگی قومی شما را بر آن ندارد که (با ایشان) دادگری نکنید. دادگری کنید که دادگری (به ویژه با دشمنان) به پرهیزگاری نزدیکتر (و کوتاه‌ترین راه به تقوا و بهترین وسیله برای دوری از خشم خدا) است. از خدا بترسید که خدا آگاه از هر آن چیزی است که انجام می‌دهید .‏

این مومنین اگر بدانند و آگاه باشند که سکولاریسم دین کفار مشرک و سکولار است و بداند که «سکولاریستها» همان «مشرکین» در قرآن و سنت صحیح و شریعت الله هستند و تنها اسم آنها عوض شده است و ماهیت آنها (مثل لوطی و هم جنس باز) فرق ندارد، با این وجود راضی باشد که این کفار سکولار خارجی یا داخلی بر دارالاسلام ایران یا هر یک از دارالاسلامها پیروز شود، سوگند به خدائی که محمد را به پیامبری فرستاده معنی این آرزویش این است که دوست دارد که حاکمیت شیطان و پیروان شیطان بر ایران و مسلمین تطبیق داده شود و حاکمیت بر اساس مذهب شیعه و سایر مذاهب (حنفی، مالکی، شافعی، حنبلی و زیدی) که در ایران رسمیت دارند از بین برود .

چنانچه مومنی ۱- آگاهانه ۲- عمداً ۳- به میل خودش و اختیاری چنین آرزوی داشته باشد از دایره ی مومنین خارج می شود و چنانچه از حالت آرزو خارج شده و جنبه ی عملی به خودش بگیرد و حتی با یک کلمه یا با کمک مالی یا نظامی این کفار را بر علیه دارالاسلام ایران یا هر سرزمیت تحت حاکمیت قوانین الله بر اساس هر مذهب اسلامی یاری برساند خاک برسر و عاقبت به شری است که کلاً از دایره ی اسلام خارج شده و مرتد می شود و نماز و روزه و سایر عباداتش نیز باطل و نابود می شوند .  

پس در این دوران فتنه ها از ایمان و قیامت خود محافظت کنیم و اجازه ندهیم شیطان و یارانش ما را عاقبت به شر نموده و به جهنم راهنمایی کنند.