مختصری از سخنان آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب و دارالاسلام ایران در دیدار با شورای خبرگان رهبری

مختصری از سخنان آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب و دارالاسلام ایران در دیدار با شورای خبرگان رهبری

رهبر انقلاب و دارالاسلام ایران در این دیدار گفت:


* یکی از چیزها مسئله‌ی امیدآفرینی است، سیاستهای دشمن یأس‌آفرینی است. هر وقت یک بار به یک مناسبتی، مال امروز هم نیست، در سال ۶۹ ــ در اردیبهشت ۶۹ هنوز یک سال از رحلت امام نگذشته بود ــ یک گروهی حالا اسم نمی‌آورم یک نامه‌ی درواقع سرگشاده‌ای نوشتند به یکی از مسئولین و همه‌اش همین‌طور یأس‌آفرینی از جمله‌ی تعبیراتی که در آن نامه بود که من اینجا یادداشت کردم این است میگویند «مُلک و ملت به لبه‌ی وحشتناک ویرانی و نابودی رسیده است»! سال ۶۹ این آقایان به این نتیجه رسیده بودند که کشور به لبه‌ی ویرانی و نابودی رسیده حالا دائماً از این حرفها هست. حالا آن کسانی که خودشان، شخصیتشان، هویتشان در معرض نابودی و ویرانی است آنها به هرکس نگاه میکنند اینجوری می‌بینند. به عکس کسانی که ذهنشان، دلشان پر از امید است همه‌چیز را امیدبخش می‌بینند.

*  از شبهه هم نباید رنجید. نرنجیم؛ بالاخره شبهه است و وجود دارد. مرحوم آقای مطهری (رضوان‌الله‌علیه) خودش شبهه را کشف میکرد، زودتر میفهمید و بنا میکرد روی آن فکر کردن.

برای مواجهه‌ی با شبهه بایستی کاملاً آماده شد. من میخواهم این را عرض بکنم حتی این شبهه‌ها مثل این تحریمهاست، این تحریمها اگر نبود مطمئن باشید ما این پیشرفتهای صنعتی و فنی را نمی‌داشتیم… نه قطعه می‌فروختند، نه علم می‌فروختند، نه فناوری می‌فروختند ناچار شدیم خودمان اقدام کنیم.

شبهه هم همین‌جور است، شبهه‌ هم ما را وادار میکند بیشتر فکر کنیم، بیشتر مطالعه کنیم، بیشتر مراجعه کنیم، بیشتر مشورت کنیم، بیشتر از کسی که بیش از ما میفهمد سئوال کنیم، شبهه هم از این قبیل است.

مراقب باشیم حرف سست نزنیم.

*  بعضی از دشمنی‌ها با جمهوری اسلامی، دشمنی سیاسی است. مثلا در قضیه‌ی فلسطین جمهوری اسلامی یک موضعی دارد، قدرتها یک موضع دیگری دارند؛ دشمنی ایجاد میشود. اینها خیلی مهم نیست. آنی که از اینها مهمتر است آن دشمنی ذاتی است. ذات جمهوری اسلامی این دشمنی را بوجود می‌آورد.

بعضی هستند که معتقدند در همه‌ی مسائل کوچک و بزرگ باید نسخه‌ی غرب را آدم عمل بکند. نسخه‌ی غرب هم لیبرال دموکراسی است. یعنی اصلاً دین و این حرفها در آن وجود ندارد. خود سردمداران لیبرال دموکراسی با پرچم لیبرالیسم و پرچم دموکراسی نقشه‌ی تسلط بر دنیا را کشیده‌اند.

جمهوری اسلامی وقتی می‌آید مردم‌سالاری را می‌آورد، آزادی را هم می‌آورد. منتها قید دین را هم در کنارش میگذارد، آن نقشه را به هم میزند. خود نفس گذاشتن دین در کنار مردمسالاری، دشمن‌درست‌کن است. دلیلش هم همین است که نقشه‌ی آنها را ابطال میکند.

*  یک حقیقتی در جمهوری اسلامی وجود دارد که هیچکس نمیتواند کتمان کند و آن قوی بودن بنیه‌ی مردمی جمهوری اسلامی است؛ جمهوری اسلامی از لحاظ بنیه‌ی مردمی انصافاً در دنیا بی‌نظیر یا کم‌نظیر است.

آنجایی که نظام احتیاج دارد به خدمات، مردم وارد میشوند.

یادتان است اول کرونا مردم چه کردند؟ واقعاً چه کردند. آنجایی که یک بلای طبیعی می‌آید، آنچنان صحنه‌ی کار و فعالیت و خدمت شلوغ میشود که انسان واقعاً حیرت میکند.

در مسائل سیاسی، این راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال که حالا جلوی چشم‌مان است دیگر. کجای دنیا چنین چیزی وجود دارد؟

*  این راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال که حالا جلوی چشم‌مان است دیگر. کجای دنیا چنین چیزی وجود دارد؟… برای یک مسئله‌ی سیاسی چهل و چند سال مردم پشت سر هم در شرایط غالباً سخت هوا و شرایط سخت فضایی سرمای زمستان، گاهی برف، مردم این جور حضور پیدا کنند هر سال پشت سر هم. این خیلی چیز عجیبی است. ما عادت کرده‌ایم واقعاً.

از لحاظ کثرت جمعیت از لحاظ تنوع جمعیت. نسلهای گوناگون. پیرزن و پیرمرد پشت خمیده. نوجوان نورسیده. انواع و اقسام آدم‌ها با انواع و اقسام سلائق، همه شرکت میکنند این مردمند دیگر. پشتوانه‌ی مردمی یعنی این. بنیه‌ی مردمی یعنی این. خب. این یک ثروت ملی است.

این را جمهوری اسلامی دارد. این یک ثروت ملی است. فقط که نباید افتخار کنیم به ثروت ملی. در قبال ثروت ملّی وظیفه‌ای وجود دارد و آن حفظ و ازدیاد است.

*  در مجموعه‌ی نظام ما هیچ مجمع دیگری نداریم که حساسیت او و اهمیت او به قدر این مجلس باشد. یعنی این مجلس هم تعیین کننده‌ی رهبری است، هم تضمین‌کننده‌ی رهبری است. یعنی این مجلس است که باید مراقبت کند و تضمین کند که رهبری وجود دارد و شرایط رهبری محفوظ است. این به عهده‌ی این مجلس است. یعنی حدوثاً و بقائاً رهبری را در واقع این مجلس است که تشخیص میدهد و تعیین میکند و تأیید میکند و آری یا نه میگوید در این زمینه. این خیلی مهم است این. دیگر از این مهمتر واقعاً برای نظام چیست؟‌

*  یک نکته در باب این مجلس که به نظر ما نکته‌ی مهم و اساسی است این مجلس نماد در هم‌آمیختگی و آمیزش جمهوریت و اسلامیت است. ما، این خصوصیت و این صفت را برای این مجلس گرامی بداریم. آن را بیان کنیم، آن را به رخ دیگران بکشیم. اولاً این مجلس منتخب مردم است و در او مردمسالاری به معنای حقیقی کلمه، با سلامت کامل تحقق پیدا کرده. ثانیاً متشکل از علمای دین است که جوهره‌ی دینی نظام را نشان میدهد. بنابراین ترکیب و امتزاج و بلکه در واقع اتحاد جمهوریت و اسلامیت در نظام اسلامی را بیان میکند.
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *