آداب شرعی جهاد فی سبیل الله تعالی (۱)

آداب شرعی جهاد فی سبیل الله تعالی (۱)

به قلم: مُلا نور احمد فراهی(زید)

بسیاری از برادران که می خواهند جهاد فی سبیل الله بروند از مسائلی غفلت می کنند و این غفلت باعث می شود جهاد آنها تبدیل شود به قتال الفتنه و جنگ مسلحانه ی منتهی به فتنه که همیشه برای مسلمین شر بوده است و مفسده داشته است. در زیر به چند آداب شرعی جهاد اشاره می کنم:

۱ – ملحق شدن به جماعت و اهل جماعت شدن و پرهیز از فرقه ها و احزاب مختلف و متفرق به عنوان اولین و مهمترین اصل جهادی: – الله مى فرمايد إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ: در حقيقت الله دوست دارد كسانى را كه در راه او صف در صف، چنانكه گويى بناي ريخته از سرب اند ميجنگند. الصف:آيه ۴.

امروزه هر جوان مجاهد بايد در زیر پرچم یکی از دارالاسلامها و جماعتها كه از همه تجربه، سابقه، توانمندى كار، و داراى افراد صالح  تشكل منظم و رهبري سالم باشد، شامل گرديده و در چوكات منظم جماعت و دارالاسلام به جهاد در راه الله بپردازد. زيرا جهاد فريضۀ و دسته جمعى بوده كار انفرادى و کار فرقه ها و احزاب مختلف و مختلف نيست .

پيامبر صلى الله عليه وسلم مى فرمايد: آمر كم بخمس بالجماعة  والسمع و الطاعة و الهجرة والجهاد: شما را به پنچ چيز، بر جماعت، سمع، اطاعت، هجرت، وجهاد امر ميكنم . جاى ديگرى فرموده اند: عليكم بالجماعة فانما يا كل الذئب من الغنم القاصية: درجماعت باشيد زيرا گرگ گوسفند دور از رمه را مى درد.

از آيه واحاديث فوق مى فهميم كه هرآنكه در صف و تشكلى چون بنيان مرصوص قرار ميگيرند و اهل جماعت می شوند و از فرقه ها و احزاب مختلف دوری می کنند محبوبان خالق هستى بوده و ديگرانى كه از جماعت، صف وتشكل فاصله ميگيرند هم ركاب و فريصه شيطان و دشمنان بوده به معرض خطرهاى گوناگون قرار ميگيرند.

فرد فرد امت اسلام مكلف است تا مردم را بسوى خير و فلاح رهبرى كند و براى رساندن پيام الهى به آحاد بشريت تلاش پيگير نمايد و براى برچيدن موانع از سر راه دعوت و سرزنش معاندين و مخالفين به جهاد و مقابله بپردازد، جهاد بخاطر اعلاى كلمة الله در روى زمين فريضه ايست اجتماعى كه بدون جماعت منظم و قوى و وحدت صف و توحيد شعار امكان پذير نيست.

بنابرين يك مجاهد واقعى و هدفمند نبايد برنامه هاى جهادى خود را دور از جماعت دنبال نمايد و باید اهل جماعت شود و اهل جماعت شدن یعنی اهل دارالاسلام و اطاعت از رهبر دارالاسلام  در غیر معصیت الله.  

زندگى در الجماعة و دارالاسلام  ايجاب ميكند كه از امير الجماعة و دارالاسلام اطاعت كنيم، به آراء و نظريات ديگران احترام بگذاريم، هر مسؤليتى كه در برنامه هاى مجاهدين به ما سپرده شد، مخلصانه و با تلاش پيگير و خستگى ناپذير آنرا دنبال كنيم، به شورا اهتمام ورزيم، از تجارب ديگران استفاده نموده و با همراهان و همسنگران معامله نيكو داشته باشيم و بالاخره قضيه ولاء و براء را كه اصل و اساس امورات جهادى است بسيار جدى بگيريم. براى اداى فريضه جهاد در تشكيلات منظم جماعت، ضرورت به وسايل و افراد است كه جهت استفاده درست ازين دو عنصر به نظم و ترتيب آتى ضرورت است.

قوماندان نظامى، آمر مالى و مسول دعوت و ارشاد. در هر شعبه مطابق نيازمندى هاى آن اشخاص مناسب مقرر مى شوند كه هر كدام توان و استعداد خويش را در بخش كار مربوط خود صرف مى نمايد.

براى آمر يا قوماندان گروپ ضرورى است كه وقتاً فوقتاً از روند كار هاى هر بخش خود را مطمئن بسازد، مشوره هاى نيك به آنان بدهد و قانون مكافات و مجازات را در باب ايشان به اجرا بگذارد، افراد گروپ بايد هيچ كارى را بدون اجازه قوماندان انجام ندهند و در همه اموارت از وى مشوره و اجازه بگيرند، قمندان بايد پيوسته از اوامر اولوالامر و رهبر خويش خود را مطلع ساخته و هدايات ايشان را به سمع مجاهدين برساند، تا همه مجاهدين هم آهنگ در چوكات منظم و تحت قمنده واحد بتوانند ضربات كوبنده خويش را بر پيكر دشمن وارد كنند، وهمچنان وقتاً فوقتاً از جريانات امور جهادى گروپ خويش براى امير عمومى مجاهدين گذارش داده و ضروريات گروپ خويش را از ايشان تقاضا نمايد، تا در اثر تاخير در اجرات دوطرفه در امورات جهادى سكتگى رخ ندهد .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *