دیدگاه منحرفین فکری میان شیعه و فرق معروف به اهل سنت در خدمت به دشمن

دیدگاه منحرفین فکری میان شیعه و فرق معروف به اهل سنت در خدمت به دشمن

به قلم: خالد هورامی

نعمت الله جزائری به بهانه ی نواصب در مورد فرق معروف به اهل سنت می گوید:«إنهم كفار! أنجاس! بإجماع! علماء الشيعة الإمامية وإنهم شر من اليهود! والنصاري! وإن من علامات الناصبي تقديم غير علي عليه في الامامة!» «آنها به اجماع! علمای شیعه امامی‌كافر! و نجس! هستند و از یهود! و نصاری! بدترند!، از علامات ناصبی این است كه غیر علی را در امامت بر او مقدم دارد!»[۱].

حالا به دیدگاه مشابهین آنها در فرق معروف به اهل سنت نیز نگاه کنید ببینید چه تفاوتی میان آنها وجود دارد؟ الشیخ عبد الرحمن السحيم عـضـو مـركـز الـدعـوة والإرشـاد بـالـريــاض که یکی از علمای نجدیت است می گوید: الرافضة أو الشيعة كفار مع أنهم يشهدون أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله . وكذلك الحال بالنسبة للرافضة فإنهم أشد كفرا من اليهود والنصارى كما نص على ذلك العلماء .قال الشيخ القحطاني الأندلسي في نونيته المشهورة :

لا تعتقد دين الروافض إنهم = أهل المحال وحِزبةُ الشيطان

إن الروافض شرّ من وطئ الحصى = من كل إنس ناطق أو جان

در اینجا علاوه بر آنکه شیعه را بدتر از یهود و نصارا می دانند بلکه حتی بدتر از هر انسانی و بدتر از هر جنی می دانند، که قطعاً تمام کفار هم از میان انسانها هستند و شیطان هم از میان جنهاست.!!

اینها دو دیدگاه کاملاً مخرب و ضد اسلامی در میان فرقه ی جعفری و سایر فرقه های معروف به اهل سنت است که بر خلاف رای تمام مذاهب اسلامی جعفری و حنفی و مالکی و شافعی و حنبلی و ظاهری و غیره است و کسانی که این روزها با استناد با این سخنان ضد اسلامی در حال ضربه زدن به مسلمین هستند بدون شک یکی از سربازان دشمن و یکی از مجریان جنگ روانی دشمنان هستند چه بدانند چه ندانند.

اینکه ابوبکر یا عمر برتر بوده اند یا  علی؟ مشکل امروز ما نیست. همه ی آنها فوت کرده و حکومت و خلافت آنها هم تمام شده است و دست همه از دنیای کنونی ما بریده شده و تأثیری در اداره ی وضع موجود ما ندارند . و غیر معقول است که ما اینهمه مشکلات امروز خود را رها کرده و خود را به حل نمودن مشکلات مردگانی مشغول کنیم  که بیشتر از سیزده قرن پیش از دنیا رفته و به رحمت ایزدی پیوسته‌اند.

تنها با بررسی سالهای اولیه ی دعوت رسول الله صلی الله علیه وسلم متوجه می شویم که رسالت و پیام اسلام چیزی غیر از این و بزرگتر از آن است که خود را در این مقوله‌ها خلاصه کند.

امام ابن عبدالبر به نکته خوبی اشاره کرده، می‌گوید: «علمای مسلمان اتفاق‌نظر دارند بر اینکه خداوند در روز قیامت از بندگان سؤال نمی‌فرماید: برترین بنده من کدام است؟ و آیا فلانی برتر است یا فلانی؟ در قبر هم چنین سؤالی نمی‌شود .[۲]

دکتر علی وردی [متفکر شیعه] می‌گوید:«یک بار برای دیدن کارخانه‌های شرکت فورد به شهر دیترویت رفتم. بعد از آن راهم را به طرف یک محله عربی که از آنجا نزدیک بود کج کردم و سری هم به آن جا زدم. اما از درگیری شدیدی که بین مسلمانان آن جا درباره امام علی علیه السلام و عمر وجود داشت واقعا تعجب کردم که برای همه قد علم کرده و کینه‌ها به شدت برانگیخته شده بودند.

داشتم با یک آمریکایی در مورد این نزاع‌ها صحبت می‌کردیم. او در مورد امام علی علیه السلام و عمر از من سؤال کرد: آیا این دو تا در کشور شما مثل ترومن و دیوی نزد ما بر سر ریاست حکومت رقابت می‌کنند؟ گفتم: علی و عمر و هزار و سیصد سال پیش در سرزمین حجاز زندگی می‌کردند. این درگیری هم در مورد این است که کدام یک برای خلافت شایسته‌تر ‌بوده است.

آن فرد آمریکایی به شدت خنده‌اش گرفت. من هم با او خندیدم. اما خنده‌ای که بوی گریه می‌داد. واقعا که بدترین مصیبت، آن است که بخنداند.[۳]


[۱]– الانوار النعمانية: ص ۲۰۶- ۲۰۷٫

[۲] ابن عبدالبر، الاستذكار، ج ۱۴، ص ۲۴۱

[۳]) مهلة العقل البشری، ص ۲۴۶٫