مقدماتی بر شناخت صحیح جهاد و اهل جهاد در آیات و احادیث و سخنان اهل فقه (۱)
به قلم: م. الکوردی
در همین ابتدای امر باید بدانیم که جهاد فی سبیل الله از کانال الجماعة و رهبریت دارالاسلام صورت می گیرد نه از کانال فرقه سازها و فرقه بازهایی که همیشه مومنین را به قتال الفتنه کشانده اند و همیشه پیام آور شکست و ذلیلی و دلسردی و نا امیدی برای پیروان خود و حتی بسیاری از مومنینی بوده اند که به فعالیتهای آنها دل بسته اند. جهاد از کانال الجماعه تا روز قیامت ادامه دارد، پس نگاه کن که هم اکنون کدام دارالاسلام و الجماعه است که با کفار اصلی اشغالگر چون آمریکا و ناتو و صهیونیستها و مرتدین سکولار محلی در حال جهاد است؟
جهاد و مجاهد از قرآن و سنت و بیان برخی فضایل مرتبط با آن:
فضیلت جهاد را در دو بخش بیان می کنیم:قرآن و سنت.
-قرآن:
۱-خداوند در سوره ی توبه می فرماید: قال الله تعالي: { وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ} التوبة: ۳۶/ خداوند مي فرمايد: و جنگ کنيد با همهء مشرکان چنانکه ايشان مي جنگند با همهء شما. توبه: ۳۶
۲-هم چنین الله می فرماید: قال تعالي: {كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئاً وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ} البقرة: ۲۱۶ / الله مي فرمايد: جنگ بر شما واجب آمد و آن دشوار است بر شما و شايد ناخوش داريد چيزي را حال آن که وي شما را بهتر باشد شايد که دوست داريد چيزي را حال آن که آن براي شما بد باشد و خدا مي داند و شما نمي دانيد. بقره: ۲۱۶
الله در این آیه قتال با کفار را بر ما مسلمانان فرض نموده است.
۳-هم چنین الله می فرماید: قال تعالي: {انْفِرُواْ خِفَافاً وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ} التوبة: ۴۱،الله مي فرمايد: بيرون آييد سبکبار و گرانبار، و با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنيد. توبه: ۴۱
۴-قال تعالي: {إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} التوبة: ۱۱۱/ الله مي فرمايد: هر آئينه خداوند از مسلمانان جان و مال شان را بعوض آنکه براي شان بهشت باشد، خريده است که در راه خدا جنگ مي کنند مي کشند و کشته مي شوند، وعده اي حقي است، باشيد به معاملهء که کرديد به آن و اين است پيروي بزرگ.
۵-قال تعالي: {لاَّ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً{۹۵} دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً وَكَانَ اللّهُ غَفُوراً رَّحِيماً} {۹۶} النساء: ۹۵ – ۹۶/ الله مي فرمايد: برابر نيستند نشستگان غير معذور از مسلمانان و جهاد کنندگان در راه خدا با مال و جان خويش و خداوند فضيلت داده مجاهدان با مال و جان را بر نشستگان در مرتبه، و خداوند هر يکي را وعدهء نيک داده و مزد افزون داده خداوند مجاهدان بر نشستگان مزدي بزرگ مرتبه هايي از جانبش و آمرزش و بخشايش و خداوند آمرزندهء مهربان است. نساء: ۹۵ – ۹۶
(نكته: شأن نزول { لا يستوي القاعدون … }
۱۲۱۲ـ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ – رضي الله عنه – قال: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ – صلى الله عليه وسلم – أَمْلَى عَلَيْهِ { لا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ } قَالَ: فَجَاءَهُ ابْنُ أُمِّ مَكْتُومٍ وَهُوَ يُمِلُّهَا عَلَيَّ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَسْتَطِيعُ الْجِهَادَ لَجَاهَدْتُ وَكَانَ رَجُلاً أَعْمَى، فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى عَلَى رَسُولِهِ – صلى الله عليه وسلم – وَفَخِذُهُ عَلَى فَخِذِي فَثَقُلَتْ عَلَيَّ حَتَّى خِفْتُ أَنَّ تَرُضَّ فَخِذِي ثُمَّ سُرِّيَ عَنْهُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ { غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ } . (بخارى:۲۸۳۲)
زيد بن ثابت – رضي الله عنه – روايت مي كند كه رسول الله – صلى الله عليه وسلم – آية { لا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ… فِيْ سَبِيْلِ الله } (يعني مؤمناني كه نشسته اند با كساني كه در راه خدا جهاد مي كنند، برابر نيستند) را بر من املاء مي نمود. در آن اثنا، عبد الله بن ام مكتوم كه مردي نابينا بود، آمد و گفت: يا رسول الله! اگر توانايي جهاد مي داشتم، به جهاد مي رفتم. آنگاه، در حالي كه ران رسول خدا – صلى الله عليه وسلم – بر ران من گذاشته شده بود، خداوند وحي فرستاد. در اثر آن، آنقدر ران آنحضرت – صلى الله عليه وسلم – بر من سنگيني كرد كه ترسيدم رانم خرد شود. پس از بر طرف شدن حالت وحي، پيامبر اكرم – صلى الله عليه وسلم – گفت: خداوند عزوجل (در تكميل آية فوق) اين جمله را نازل فرمود: { غير اولي الضرر } . يعني مؤمناني كه نشسته اند با كساني كه در راه خدا جهاد مي كنند، برابر نيستند مگر كساني كه عذري داشته باشند).
۶- قال تعالي: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ{۱۰} تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ{۱۱} يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ{۱۲} وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ} {۱۳} الصف: ۱۰ – ۱۳
الله مي فرمايد: اي مسلمانان! آيا شما را به آن معاملهء که شما را برهاند از عذابي درد دهنده دلالت نکنم؟ بخدا و رسول او ايمان آوريد و در راه خدا به اموال و جان هاي خود جهاد کنيد. اين براي شما بهتر است اگر مي دانيد. گناهان شما را بيامرزد و شما را به بوستانهايي که مي رود زير آن جويها و به محلهاي پاکيزه در بهشت هاي جاودان در آرد و اين است فيروزي بزرگ. و شما را به نعمتي ديگر که دوست مي داريد آن را دهد، و آن نعمت نصرت از جانب خدا و فتحي قريب الحصول است، و مژده ده مسلمانان را. صف: ۱۰ – ۱۳
۷-{إِنَّ الله يُحِبُّ الَّذِينَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ} (صف: ۴). «خداوند كساني را دوست مي دارد كه راه او صف زده (و يكپارچه) مي جنگند، گويي ايشان بنايي هستند كه از فلز ريخته شده است
۸-{وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ الله الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ الله لاَ يُحِبُّ المُعْتَدِينَ} (البقرة: ۱۹۰).«در راه خدا با كساني كه با شما مي جنگند پيكار كنيد و تجاوز نكنيد كه خداوند تجاوزگران را دوست نمي دارد».
۹-إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أُوْلَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(البقره۲۱۸)كساني كه ايمان آورده اند و كساني كه هجرت نموده اند و در راه خدا جهاد كرده اند، آنان رحمت خدا را چشم مي دارند، و خداوند آمرزنده و مهربان است.
۱۰-يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ-مائده۳۵/ اي مؤمنان! از خدا بترسيد (و از اوامر او اطاعت كنيد و از نواهي او اجتناب ورزيد) و براي تقرّب به خدا وسيله بجوئيد (كه عبارت از طاعت و عبادت و اعمال شايسته و بايسته است)، و در راه او جهاد كنيد تا اين كه رستگار شويد.
۱۱-إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ-انفال۷۲/ بيگمان كساني كه ايمان آورده اند و مهاجرت كرده اند و با جان و مال خود در راه خدا جهاد نموده اند و كساني كه پناه داده اند و ياري نموده اند برخي از آنان ياران برخي ديگرند و امّا كساني كه ايمان آورده اند وليكن مهاجرت ننموده اند ولايتي در برابر آنان نداريد تا آن گاه كه مهاجرت مي كنند.اگر به سبب دينشان از شما كمك و ياري خواستند، كمك و ياري بر شما واجب است، مگر زماني كه مخالفان آنان گروهي باشند كه ميان شما و ايشان پيمان باشد. خداوند مي بيند آنچه را كه مي كنيد
۱۲-وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ-انفال ۷۴/ بيگمان كساني كه ايمان آورده اند و مهاجرت كرده اند و در راه خدا جهاد نموده اند، و همچنين كساني كه پناه داده اند و ياري كرده اند، (هر دو گروه) آنان حقيقه مؤمن و باايمانند. براي آنان آمرزش و و روزي شايسته است.
۱۳-أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّهُ الَّذِينَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ-توبه۱۶/ آيا گمان مي بريد كه به حال خود رها مي شويد (و مورد آزمايش به وسيله جهاد و غيره قرار نمي گيريد) و خداوند به مردم نمي شناساند كساني از شما را كه به جهاد برخاسته اند و بغير از خدا و پيغمبر و مؤمنان، دوست نزديكي و محرم اسراري براي خود نگرفته اند؟ خداوند از همه اعمالتان آگاه است
۱۴-سوره توبة آيه ۲۰ / الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ / كساني كه ايمان آورده اند و به مهاجرت پرداخته اند و در راه خدا با جان و مال (كوشيده اند و) جهاد نموده اند، داراي منزلت والاتر و بزرگتري در پيشگاه خدايند، و آنان رستگاران و به مقصودرسندگان (و سعادتمندان دنيا و آخرت) مي باشند.
۱۵-سوره توبة آيه ۷۳: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ / اي پيغمبر! با كافران و منافقان جهاد و پيكار كن (تا ايشان را از كفر و نفاق برگرداني) و بر آنان سخت بگير و (با ايشان خشن باش. اين مجازات كنوني ايشان است و در آخرت) جايگاهشان دوزخ است و چه بد سرنوشت و چه زشت جايگاهي است!
۱۶-سوره توبة آيه ۸۸ و۸۹
لَكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ / ولي پيغمبر و مؤمناني كه با او هستند، با مال و جان خود به جهاد مي پردازند (تا خدا را از خود خوشنود سازند و دين خدا را بالا برند). همه خوبيها و نيكيها (از قبيل: پيروزي و غنيمت دنيا، و بهشت و كرامت آخرت) از آن ايشان است، و آنان بيگمان رستگارانند. خداوند براي آنان باغهاي (بهشت) را آماده كرده است كه جويبارها در (زير كاخها و درختان) آن روان است و جاودانه در آن مي مانند. اين است پيروزي بزرگ و رستگاري سترگ.
۱۷-سوره حج آيه ۷۸ : وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ / و در راه خدا جهاد و تلاش كنيد آن گونه كه شايسته جهاد و بايسته تلاش در راه او است. خدا شما را برگزیده است. و در دين كارهاي دشوار و سنگين را بر دوش شما نگذاشته است آئين پدرتان ابراهيم است. خدا شما را قبلاً مسلمين ناميده است تا پيغمبر گواه بر شما باشد. و شما هم گواه بر مردمان باشيد پس (براي حصول اين منظور) نماز را بخوانيد و زكات مال به در كنيد و به خدا چنگ زنيد كه سرپرست و ياور شما او است، و چه سرور و ياور نيك و چه مددكار و كمك كننده خوبي است!
۱۸-سوره عنكبوت آيه ۶۹:وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ / كساني كه براي (رضايت) ما به تلاش ايستند و در راه (پيروزي دين) ما جهاد كنند، آنان را در راههاي منتهي به خود رهنمود (و مشمول حمايت و هدايت خويش) مي گردانيم، و قطعاً خدا با نيكوكاران است
۱۹-سوره حجرات آيه ۱۵:إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَز/ مؤمنان (واقعي) تنها كسانيند كه به خدا و پيغمبرش ايمان آورده اند، سپس هرگز شكّ و ترديدي به خود راه نداده اند، و با مال و جان خويش در راه خدا به تلاش ايستاده اند و به جهاد برخاسته اند. آنان (بلي آنان، در ايمان خود) درست و راستگويند
۲۰-سوره ممتحنة آيه ۱ : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَاداً فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ/ اي مؤمنان! دشمنان من و دشمنان خويش را به دوستي نگيريد. شما نسبت بديشان محبت مي كنيد و مودت مي ورزيد، در حالي كه آنان به حق و حقيقتي ايمان ندارند كه براي شما آمده است. پيغمبر و شما را به خاطر ايمان آوردن به خدا كه پروردگارتان است (از شهر و ديارتان) بيرون مي رانند. اگر شما براي جهاد در راه من و طلب خوشنوديم (هجرت كرده ايد و از زادگاه خويشتن) بيرون آمده ايد (با ايشان پيوند دوستي برقرار نسازيد). در نهان با آنان دوستي مي كنيد، در حالي كه من نسبت به هرچه پنهان مي داريد يا آشكار مي سازيد (از همگان) مطلع تر و آگاه تر هستم. هر كس از شما چنين كاري را بكند، از راستاي راه منحرف گشته است.
۲۱- توبه ۲۴:قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ/ بگو: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و قوم و قبيله شما، و اموالي كه فراچنگش آورده ايد، و بازرگاني و تجارتي كه از بي بازاري و بي رونقي آن مي ترسيد، و منازلي كه مورد علاقه شما است، اينها در نظرتان از خدا و پيغمبرش و جهاد در راه او محبوبتر باشد، در انتظار باشيد كه خداوند كار خود را مي كند (و عذاب خويش را فرو مي فرستد). خداوند كسان نافرمانبردار را (به راه سعادت) هدايت نمي نمايد.
۲۲- يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ-انفال۶۵ / اي پيغمبر! مؤمنان را به جنگ (با دشمن براي اعلاء فرمان خدا) برانگيز. هرگاه بيست نفر شكيبا (و ورزيده و قويّ الايمان) از شما باشند بر دويست نفر غلبه مي كنند، و اگر از شما صد نفر باشند بر هزار نفر از كافران غلبه مي كنند، به خاطر اين كه كافران گروهي هستند كه نمي فهمند