ماه: ژانویه 2024

الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر، حملات انتقام جویانه موشکی سپاه پاسداران دارالاسلام ایران به محل تجمع «گروه‌های همسو با آمریکا و ناتو» در سوریه و مقر جاسوسی رژیم صهیونیستی در اقلیم کردستان عراق

سپاه پاسداران دارالاسلام ایران در بیانیه‌‌ی خود که بامداد امروز (سه‌شنبه، ۲۶ جدی) منتشر شده گفته است که در پاسخ به حملات اخیر در کرمان و راسک، محل‌های تجمع فرماندهان و عناصر اصلی مرتبط با حملات، به‌ویژه داعش را در سوریه شناسایی و با شلیک تعدادی موشک بالستیک منهدم کرده است.

‏پیشرو دیزه‌یی اصلی ترین مهره موساد و بزرگترین رابط موساد در اقلیم کردستان و اصلی ترین منبع مالی جاسوسان آموزش دیده موساد جهت انجام ماموریت های اطلاعاتی و تروریستی در ایران و همچنین نقش‌ کلیدی در تامین انرژی رژیم صهیونسیتی ایفا می کرد که در حملات امشب ‎سپاه پاسداران دارالاسلام ایران به ‎اربیل به هلاکت رسید.
پس از حملات موشکی سپاه پاسداران دارالاسلام ایران، چیزی از مقر جاسوسی موساد در اقلیم کردستان عراق باقی نمانده است.‌‌
علاوه بر این حملات دارالاسلام ایران به پایگاههای گروههای مسلح همسو با آمریکا و ناتو چون دارودسته ی جولانی در ادلب به مسافت یکهزارو دوصد و سی کیلومتر به نوعی دوربردترین عملیات موشکی ایران تاکنون محسوب می‌شود که پیامی صریح و واضح از سوی دارالاسلام  ایران به آمریکا و ناتو و سایر مزدوران نحلی آنها و بخصوص رژیم صهیونیستی قلمداد می شود

در این عملیات: ۴ فروند موشک بالستیک خیبرشکن از جنوب خوزستان به گروههای همسو با آمریکا و ناتو و از کرمانشاه ۴ فروند و ۷ فروند از آذربایجان شرقی به مقر جاسوسی صهیونیستها در اربیل عراق شلیک شد.

سپاه پاسداران دارالاسلام ایران در بیانیه شماره ۱ خود مسئولیت این عملیات را پذیرفته و می گوید:   در پاسخ به جنایات اخیر تروریستی دشمنان ایران اسلامی مقرهای جاسوسی و تجمع گروهک‌های تروریستی ضد ایرانی در بخش‌هایی از منطقه در نیمه امشب با موشک‌های بالستیک سپاه مورد هدف قرار گرفت و منهدم شد.

در بیانیه شماره ۲ سپاه پاسداران دارالاسلام ایران اعلام شده است که در پاسخ به حملات راسک و کرمان «محل‌های تجمع فرماندهان و عناصر اصلی مرتبط با عملیات‌های تروریستی اخیر‌؛ به ویژه داعش، در سرزمین های اشغالی سوریه» را منهدم کرده است. 

بر اساس بیانیه شماره ۳ سپاه، یکی از «مقرهای جاسوسی اسرائیل» در اقلیم کردستان عراق مورد حمله موشک‌های بالستیک ایران قرار گرفته است. این بیانیه هدف از حمله را پاسخ به «شرارت‌های اخیر رژیم صهیونیستی در به شهادت رساندن فرماندهان سپاه و جبهه مقاومت» اعلام کرده است.

ای مسلمین، اهل جماعت شدن و جهاد، زندگی و راه عزت شماست

به قلم: محمد اسامه

بعد از آنکه شخص ایمان می آورد مهمترین وظیفه او این است که اهل جماعت شود و تابع امام و رهبر این جماعت شود.
از کانال این جماعت حاکم بر دارالاسلام و دوری از تفرق و فرقه بازی، جهاد تحت یک پرچم واحد صورت می گیرد و این تنها راه عزت و سربلندی مسلمین است.
شیخ عبداللہ عزام رحمہ الله می گوید: ای مسلمانان! جهاد زندگی شماست، جهاد عزت شماست، وجود و بقای شما نیز با جهاد گره خورده است، ای داعیان! شما هرگز نمی توانید زیر این آسمان با عزت زندگی کنید مگر اینکه اسلحه به دست بگیرید و برای سرنگونی حکمران های طاغوت، کافران و ظالمان به پا خیزید، بدانید کسانی که گمان می کنند دین الله بدون جهاد و قتال و بدون تقدیم خون و قربانی جان ها به پیروزی می رسد آن افراد در عالم رویاها زندگی می کنند و از سرشت این دین کاملا بی خبرند .

دکتر عبدالله عزام حق را گفت اما هرگز فراموش نکنیم که این جخاد از کانال فرقه ها و گروههای متفرق و متعدد صورت نمی گیرد بلکه تنها از کانال جماعت حاکم بر دارالاسلام انجام می شود.
گروههای متعدد و متفرق همیشه پیام آور سستی و بی ابهتی و شکست و ذلت بوده اند.

استشهادی “عمادالدین” در طوفان الأقصی

به قلم : سیف العمر اندلسی

ترجمه و بازنویسی: اختکم مهاجرة الی الله و نقل از برادر او

قسمت دوم

به باغ رسیدیم. پدرم وسط باغ تخته‌چوبی از درخت زیتون ساخته بود. پدرم تاجر بود. وقتی از سفر ایران برگشته بود، همراه خود فرشی زیبا و قیمتی آورده و روی تخته پهن کرده بود. محمد چند گام جلوتر از من بود. تخته را که دید گفت «تو که همچین جای خوبی داری چرا دریغ می‌کنی؟» با خنده جواب دادم «دیدنت مثل روز روشنه که ستاره‌ها توش گم که بشن، کجا دیده می‌شن!»

منظورم را که فهمید و تبسم کرد. روی تخته که نشستیم گفت «وقت رو تلف نکنیم». کیف کوچکی همراهش بود باز کرد. از داخل آن یک فلش کوچکی بیرون آورد. به گوشی‌ وصل کرد. فایل صوتی‌ای را باز کرد و موبایلش را به‌دست من داد و گفت «گوش کن».

وقتی موبایل را نزدیک گوشم گرفتم سخنان امیر “ابوعبیده” را شنیدم. اعلام کرد که «مجاهدین زیرک سایبری و اطلاعاتی مناطق جنوبی! وقت عملیات ما سه روزه که تعیین شده. براساس دستور امیر مجاهدین “محمد (الضیف)” امروز بعد از غروب مسئولین مناطق جنوبی جی‌پی‌اس رو آماده کنند و تو پاکت‌ها به‌صورت مخفیانه به بخش استشهادی‌ها بفرستند».

با شنیدن این خبر رنگ از رُخم پرید. گفتم «ما که آمادگی کامل نگرفتیم! الآن چیکار کنم؟!» محمد حرفم را قطع کرد «ما که آماده‌یم». افکارم به‌هم ریخته بود. جی‌پی‌اس مرزی‌ام را در مکانی دوری جاساز کرده بودم که تا آن‌جا چندین ساعت راه بود. باید روی رمزهای کامپیوتری و نقاط جی‌پی‌اس کار می‌کردم.  نمی‌دانستم چه‌کاری چه‌کار کنم. دستور محمد (الضیف) حفظه‌الله قطعی و حتمی بود و بدون شرط باید انجام می‌شد. خطرش تا چه اندازه بود، این مهم نبود؛ باید اجرا می‌شد.

رو به محمد کردم «من تا صبح تنها نمی‌تونم دستگاه رو فعال کنم. چیکار کنم؟» محمد از جیب خود دستگاه کوچکی بیرون آورد. نقطه‌ی جی‌پی‌اس خانه ما را برای شخصی فرستاد. بعد از چند دقیقه درِ خانهٔ ما به صدا درآمد. عمادالدین آمد و گفت «چند نفر اومدن که نمی‌شناسم‌شون.» محمد گفت «برادرای خودمون هستن».

سمت در رفتیم. سه جوان که سر و صورت خود را با چفیه‌های قرمزرنگ بسته بودند وارد خانه شدند. دفترچه‌ی کوچکی در دستشان بود. اندکی بعد محمد رو به من گفت «خب برادر من دیگه میرم. این سه برادر افراد خاص امیر هستن، هر کمکی لازم داشتی روشون حساب کن. إن‌شاءالله کارها زودتر پیش برن و تمام بشن».

محمد را تا نزدیک در مشایعت کردم. وقتی برگشتم سمت تخته، برادران نشسته بودند. خوش‌آمد مجدد گفتم. یکی از آن‌ها گفت «اینجاها خونهٔ امنی وجود نداره؟»
گفتم «الان ترتیبش رو می‌دم.» ما برای کارهای اضطراری در اطراف روستا خانه‌ای را کرایه کرده بودیم. یک مجاهد همراه خانواده‌اش آنجا سکونت می‌کرد. به‌وقت ضرورت مخفیانه می‌رفتیم و کارهای خودمان را پیش می‌بردیم. به آن مجاهد که نامش یاسر بود زنگ زدم که مهمان دارم.

به عمادالدین گفتم تا آمدنم در خانه بماند و قبول کرد. همراه برادرها به خانه یاسر رفتیم. یاسر همه‌چیز را آماده کرده بود. به طبقه‌ی بالای خانه رفتیم. وقتی پا درون اتاق گذاشتم تعجب کردم؛ پنج کامپیوتر همراه با تمام امکاناتش مهیا بود. به یاسر گفتم «این چیه؟» یاسر گفت «خبر داشتم که اینجا می‌آیید.» سه‌برادر مرا با تبسم نگاه می‌کردند و فهمیدم که داستان از چه قرار است.

ممکن است که برای شما سؤال‌ ایجاد شود؛ در مورد مجاهدین حماس که آیا همهٔ آن‌ها دارای تجهیزات و سلاح هستند؟ آن‌ها کارهای نظامی و ارتباطی را خوب می‌فهمند؟

ادامه خواندن استشهادی “عمادالدین” در طوفان الأقصی

افغانستان و فلسطین؛ جان مشترک، درد مشترک

به قلم: محمود فاتح

افغانستان سرزمینی است که در آن سه امپراطوری بزرگ (انگلیس، شوروی و آمریکا) با پشتیبانی زیادی از کشورها، اقوام، نیروهای داخلی و خارجی آمدند و بی‌انتها بر ملت مظلوم افغانستان ظلم کردند؛ اما در آخر، پیروزی از ملت مظلوم افغانستان شد؛ ملتی که با دست خالی در برابر دشمنی به پا خواستند که سرتاپا مسلح بود و از هرگونه تجهیزات نظامی و زرهی بهره‌مند بود.

اکنون دشمنان اسلام جنگ نظامی خود را به سوی فلسطین کشانیده‌اند. اگرچه از ۷۰ سال بیشتر می‌شود که بر سر ملت مظلوم فلسطین ظلم و تجاوز می‌شود؛ اما بعد از شکست دشمنان در افغانستان، حملات نظامی پی‌درپی را بر غزه آغاز کرده‌اند.

غزه شهر کوچکی است؛ اما پر از شیرمردان و فداکاران است. مادرانی که در آن شهر وجود دارند همواره به‌خاطر آزادی قدس، کودکان خود را تربیه می‌کنند و در حقیقت آزادی قدس مسئولیت هریکی از ما مسلمانان است.

اگر در تاریخ نگاهی ببندازیم این را می‌یابیم که در جهان، حکومت‌های زیادی آمدند و حکومت‌های آنها سالیان سال طول کشید؛ اما حکومت‌هایی که ظلم کرده‌اند، زود از بین رفته و دوام چندانی نداشته‌اند. امیدوارم با مبارزهٔ مردم غزه، اسرائیل و هم‌پیمانش شکست عبرت‌آموزی بخورند و شکست اسرائیل خنکی چشمان مسلمانان جهان باشد.

قدس اولین قبلهٔ مسلمانان، خانهٔ الله و فلسطین نیز شهر انبیای کرام -علیهم السلام- است. دشمنان قدس دشمنان ما هستند. هدف ما، درد ما و دشمن ما مشترک است. از این بابت ملت افغانستان درد مردم مظلوم و ستم‌دیده فلسطین را درد خود می‌داند و در این مورد در اندیشه و فکر است.

صهیونیست‌های جنایت‌کار، آمریکا و هم‌پیمانشان بیشتر از ۲۲ هزار نفر را در غزه شهید و ده‌ها هزار نفر را مجروح کرده‌اند. تاریخ گواه باشد خون ملت مظلوم فلسطین، بیت المقدس را آزاد و انقلابی اسلامی را به‌وجود می‌آورد.

مروری بر خدمات دو ساله ا.ا.افغانسنان: امارت اسلامی دولت خدمت‌گزار

به قلم: محمدداود مهاجر

خدماتی را که امارت اسلامی در مدت دوسال (تا کنون) ارائه داده است، در مقایسه با «بیست‌سالِ جمهوریت» بی‌نظیر است. با وجود تمامی فشارها و تنگناهای اقتصادی و سیاسی، باز هم روی‌پا‌ایستادن برای نظامی نوپا همانند امارت اسلامی کمتر از معجزه نیست! مسئولان و رهبران امارت اسلامی، چنانچه در مدت بیست‌سال جهاد، از هیچ قربانی‌ای در برابر تهاجم همه‌جانبهٔ غرب، دریغ نورزیدند و همهٔ مشقت‌ها (ترک خانه و کاشانه، هجرت، دوری از فرزندان و همسر، زخم و معلولیت، زندان و اسارت، شهادتِ نزدیکان و جگرگوشه‌ها) را در این راه تحمل کردند، در بخش خدمت‌رسانی به مردمِ رنج‌دیدهٔ خود (جهادی نو) نیز از همه‌چیز مایه گذاشته و تلاش دارند تا بتوانند به هرنوع ممکن، راه‌های رفاه و آسایش را برای این ملتِ ستم‌دیده هموار کنند.

بزرگان امارت اسلامی، هر کدام‌شان، همانند ستارگان آسمان در هر بخشی مثال‌زدنی هستند. چه گپ از اقتصاد و تحولات ساختاری دراین باب بزنیم و چه در چاردیواری سیاست داخل شویم و چه از کوه‌های کابل سرک بکشیم و پایتخت را نگاهی بیندازیم و چه نگاهی به طول و عرض خاک پهناور و نیروهای استخباراتی، امنیتی و دفاعی آن بیندازیم، باز هم دستاوردهای امارت اسلامی در این مدت، چنان برجسته است که دوست و دشمن همه به آن معترف اند و محلی برای انکار وجود ندارد. طبق ضرب المثل مشهور «مشت، نمونهٔ خروار» چندی از این موارد مهم را متذکر می‌شوم:

عفو عمومی؛

رهبران دلسوز امارت اسلامی اولین و بزرگترین خدمت خود را، به‌خاطر بستن دروازهٔ خونریزی، با اعلان عفو عمومی ابراز داشتند. این بصیرت و رحمت بزرگان ما، برنامه‌های مرموز و تعبیرِ خواب‌های زیادی از تحلیل‌گران خارجی و داخلی را، تفسیری دیگر کرد و رنگی جدا از گمان آن‌ها بخشید. رهبران امارت اسلامی واقعاً و عملاً نشان دادند که خیرخواه ملت و مردم خود هستند؛ تا اینکه انتقام‌جو و فرصت‌طلب باشند. عین همین مسئله را شما دقیقاً در سال ۲۰۰۱ پس از داخل‌شدن گروه‌های مخالف امارت اسلامی در کابل و دیگر شهرها مقایسه کنید و ببینید که آن‌ها با سربازان امارت اسلامی چِه‌ها که نکردند!

فرستادن صدها تن از نیروهای جوان و پیر امارت اسلامی به زندان‌های گوانتانامو (چاه‌های وحشت و ترس) و هتک حرمت آن‌ها با بهانه‌های مختلف، حادثهٔ تلخ قلعهٔ جنگی و کشتن هزاران جوانِ دست‌بسته در آن قلعه و کانتینرهایی که در دشت‌های شمال خالی می‌شد و همه را تیرباران می‌کردند، نشان از اعمال ننگین و تنگ‌نظری‌ای داشت که پروای هیچ‌کس و هیچ‌چیزی را نداشتند.
اما امارت اسلامی با چشم‌بستن بر همۀ تلخی‌های گذشته، باری دیگر خود را در صحنهٔ عشق و ایثار برجسته کرد و عفو عمومی را بر همهٔ کسانی که سال‌ها دشمنی و قتل و غارت کرده بودند، اعلان نمود؛ همه را فرزندان خود گفت و در دادن اعاشه، بین معیوب مجاهد و معیوب مخالفش فرقی نگذاشت.

ادامه خواندن مروری بر خدمات دو ساله ا.ا.افغانسنان: امارت اسلامی دولت خدمت‌گزار

سعید رمضان و تأسیس اخوانِ فلسطین

چند ماه قبل از مرگ شیخ عزالدین قسام، که حماس او را پیشرو خود می‌داند، از ۳ تا ۶ اوت ۱۹۳۵، هیئتی از اخوان‌المسلمین مصر برای اولین بار از فلسطین دیدن کرده بود.

در آن زمان، مسئله فلسطین از قبل برای اخوان المسلمین اهمیت حیاتی داشت. ناسیونالیست های سکولار مصری موضوع فلسطین را اساساً از منظر ژئوپلیتیک می نگریستند، زیرا یک کشور یهودی در فلسطین تهدیدی دائمی برای مصر بود. اما با این حال، بنیانگذار اخوان المسلمین البنا و همکارانش به مسئله فلسطین به عنوان یک موضوع دینی و مذهبی مهم می نگریستند.

فلسطین تنها یکی از مسائل متعددی نبود که اخوان المسلمین در دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ به آن علاقه مند شد. این مسئله اساسی مورد توجه البنا بود تا پیروانش را به درک بعد فراملی سوق دهد و جنبشی را که با افق محدود مصری متولد شده بود به یک واقعیت جهانی اسلامی تبدیل کند.

اخوان المسلمین به دلیل اینکه مسئله فلسطین را بر مسئله مصر ارجحیت دادند تعدادی از اعضای مصری خود را از دست دادند. از سوی دیگر، آنها این فرصت را داشتند که به وضوح خود را از ناسیونالیست های سکولار مصری متمایز سازند.به همین خاطر تبليغات به نفع آرمان فلسطين اساس موفقيت بين‌المللی جنبش در سال‌های ۱۹۴۵_۱۹۳۵ را رقم زد.

پس از تأسیس شاخه های سوری و لبنانی در سال ۱۹۳۷، شاخه‌ فلسطینی آن در سال ۱۹۴۵ با تلاش سعید رمضان (۱۹۲۶-۱۹۹۵) ۲۰ ساله، تأسیس شد.

سعید رمضان داماد حسن البنا و از شخصيت‌هاى برجسته و عالى‌رتبه سازمان اخوان‌المسلمين مصر است كه در كنار مرشد خود، در زمينه‌هاى سياسى، فرهنگى، رسانه‌اى و… پيشتاز بود و از نقطه نظر نطق و خطابه، در ميان رهبران اخوان، يگانه و بى‌نظير به شمار مى‌آمد.

وى نخست، مديريت مرکز فرهنگی_ رسانه ای «الشهاب» در غزه را به عهده گرفت و سپس به عنوان سردبير ماهنامه تئوريك «المسلمون» انتخاب شد كه در آن، شخصيت‌هاى برجسته‌اى چون شهيد سيد قطب مقالاتى مى‌نوشتند.

او پس از توطئه عبدالناصر سکولار حاكم بر مصر و قتل عام رهبران اخوان‌المسلمين توسط سکولاریستها، توانست به «سوريه» بگريزد و مجله «المسلمون» را از دمشق منتشر سازد، سپس در كشورهاى مختلف اسلامى و عرب، به فعاليت‌هاى تبليغى خود ادامه داد و سرانجام در «ژنو» استقرار يافت و مؤسسه «مركز اسلامى ژنو» را تأسيس نمود و نشرياتى به زبان‌هاى: عربى، آلمانى، انگليسى و فرانسوى منتشر ساخت.

سعيد رمضان در سفرى به ايران، در دوران شكوفايى نهضت ملى شدن صنعت نفت، به محضر آيت‌الله كاشانى رسيد و تحت تأثير معنويت و صداقت او قرار گرفت و طى نامه سرگشاده‌اى، آرزوها و ايده‌هاى خود را با ايشان در ميان گذاشت.

فعالیت‌های سعید رمضان فوق‌العاده موفق بود: در یک سال، از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۶، او پانزده هزار عضو اخوان‌المسلمین را در فلسطین جمع کرد و در سال ۱۹۴۷، این رقم از بیست هزار نفر فراتر رفت.

▫️اعضای فلسطینی اخوان خط اصیل را آنگونه از حسن البنا و داماد وی دریافته بودند که با هرگونه مواضع سازش پذیر، سخت مخالفت می کردند و هرگونه حل و فصل مسالمت آمیز در خصوص مسئله فلسطین را قاطعانه پس می زدند.