اسلوب ثابت و تکراری بیماردلان در برخورد با دارالاسلام ایران و فرقه نجدی دوله
به قلم: محمد اسامه
فرقه ی نجدی دوله در واقع محمد بن عبدالوهاب است در زمان ما و مجری صادق تفکرات دعوت نجدیت است به همین دلیل و طبق عادت دعوت نجدیت، با تعریف اشتباهی که از اصطلاح مشرک و مشرکین دارند و با برداشتن عذرهای معتبر شرعی برای مسلمین و در نتیجه تکفیر نابجای مسلمین، در دشمن شناسی شرعی دچار انحراف شده اند و به سادگی کفار اصلی و اشغالگر را رها می کنند و خودشان را به خودشان و به سایر مسلمین مشغول می کنند و یا در بهترین حالت با همه وارد جنگ می شوند و صدها جبهه برای خودشان از مسلمان و کافر اصلی و مرتد باز می کنند.
در برابر اینها، دارودسته ی منافقین مسلح و غیر مسلح و همچنین مومنین بیمار دل هستند که «عملاً» در اختیار آمریکا و ناتو و متحدین آنها در آمده اند اما از دور کارخانه ی دروغسازی و شبهات آنها از کار نمی افتد و پیوسته جهت توجیه انحرافات خود مشغول تخریب مخالفین خود با هر تهمت و دروغ و توهمی هستند.
مثلاً زمانی که فرقه نجدی دوله به دروازه های دمشق رسیده بود، گروههای متفرقی چون دارودسته ی جولانی و جمال معروف و علوش و جیش الحر و… کلاً حکومت بشار اسد و متحدین آن را رها کردند و به دستور تحالف بین المللی به جنگ با فرقه ی نجدی دوله در ریف حلب و رقه و دیرالزور و… آمدند و از هیچ وحشیگری و جنایتی فروگذار نکردند حتی با گواهی محیسنی که از خودشان بود این گروهها چون دارودسته ی جولانی به زنان و خواهران مسلمان و مهاجر اهل سنت تجاوز کردند و….
این گروهها می گفتند که داعش مانع جنگ ما با آمریکا و مرتدین کمونیست پ.ک.ک است و اجازه نیم دهد با حکومت بشار اسد هم بجنگیم، اما بیشتر از ۳ سال است که فرقه ی نجدی دوله از منطقه برچیده شده است و با آنکه این گروهها صدها کیلومتر با حکومت بشار اسد مرز دارند اما بر علیه حکومت بشار اسد نمی جنگند؛ چرا؟ چون بر خلاف توافقات روسیه و ناتو و آمریکا از کانال حکومت سکولار ترکیه است.
دارودسته ی جولانی با آنکه می گویند صد هزار نیرو دارند به همراه سایر گروهها با آنکه مرتدین کمونیست پ.ک.ک هم روبروی آنها هستند و در حالی که آمریکا جلو چشم آنهاست با آنکه هییچ خبری از دوله (داعش) نیست اما نه با مرتدین کمونیست پ.ک.ک می جنگند نه با آمریکا بلکه علاوه بر این ارتش ناتو از کانال حکومت سکولار ترکیه را هم به مناطق خود آورده و این مناطق را به اشغال ناتو در آوردند؛ پس کسی بر علیه اربابش نمی جنگد.
دارودسته ی جولانی علاوه بر آن به دستور تحالف بین المللی مناطق تحت تصرف خود را به حکومت بشار اسد تحویل می دادند و با سوار شدن بر اتوبوسهای سبز خودشان را به ادلب رساند و به اینجا محدود شدند.
اما این واگنرهای ناتو، اگر دوله نیروهای روسیه را بزند می گویند چرا آمریکا را نمی زند؟ اگر آمریکا را بزند می گویند چرا آفریقا را نمی زند؟ اگر آفریقا را بزند می گویند چرا قطب جنوب را نمی زند؟ اگر قطب جنوب را بزند می گویند چرا ایران را نمی زند؟ اگر ایران را بزند می گویند کار خودشان بود؛ اگر با کفار بجنگد می گویند نمایش است و ساخته ی دست خودشان است و…
یعنی هیچ چیزی این بی عرضگی و تماشاچی بودن و خیانت آ«ها را سیرآب نیم کند تا خودشان را راضی کنند که دیگران هم مثل خودشان بی عرضه و تماشاچی و بیماردل هستند.
حالا عین همین سیاست و دلقک بازی را در برابر ایران دارند. اگر ایران مستقیماً آمریکا و رژیم صهیونیستی را بزند و از طریق بازوهایش در غزه و لبنان و یمن و عراق و سوریه، آمریکا و رژیم صهیونیستی را بزند و روزانه در این راه قربانی بدهد باز این دغل بازان بی عرضه ی تماشاچی که آمریکا و متحدین آمریکا و رژیم صهیونیستی قاتلین مسلمین غزه جلو چشمان هستند، بهانه می آورند و شبهه پشت شبهه تولید می کنند و اگر در سوریه یا در بلوچستان ایران فرصتی برایشان پیش بیاید وحشیانه به ایران به عنوان مهمترین حامی فلسطین حمله می کنند.
نه گروه جولانی و نه تمام گروههای کنونی موجود در شمال سوریه و ادلب و نه تمام بلوچهای مسلح جیش العدل و جیش الفرقان و … حتی یک گلوله به سمت آمریکا متحدین رژیم صهیونیستی شلیک نکرده اند در حالی که آمریکا و متحدینش جلو چشمشان هستند.
آیا هنوز مانده که این واگنرهای پیاده ی آمریکا و ناتو را بشناسید؟