ملتهای اسلامی در مسیر امت شدن با اهل جماعت شدن
به قلم: محمد الکوردی
اینکه امروزه دارالاسلام ایران به عنوان قدرتمندترین نیروی اسلامی توانسته است جبهه ای تحت عنوان جبهه ی مقاومت تشکیل دهد که مستقییماً آمریکا و منافع آمریکا و ناتو و صهیونیستهای سکولار را مورد هدف قرار دهد واقعیتی است غیر قابل انکار.
دارالاسلام ایران و جبهه مقاومت تحت پرچم آن با آمریکا و ناتو و رژیم صهیونیستی درگیر مستقیم شده اند که دیگران حتی جرئت ندارند زنگ در آنها را بزنند و دربرن.
اما باید بدانیم که جنگ های آزادی خواهانه را ملت ها به پا می کنند نه جماعت ها، ملت ها بهایش را می پردازند -چه بخواهند چه نخواهند- میلیون ها کشته و زخمی می دهند تا به آزادی و بزرگی دست یابند و این سرنوشتِ محتومِ مسلمانان است.
جنگ هایی که به مسلمانان تحمیل شده، خود آن را انتخاب نکرده اند و راه چاره ای ندارند جز این که در برابرش به پاخیزند همان طور که همه ملت ها در برابر اشغالگران به پاخواستند بدون این که به قربانیان این جنگ ها و خسارت های سنگینِ آن توجهی بکنند، چرا که هیچ بهایی هم طرازِ آزادی و نجات یافتن از ظلمِ اشغالگر جود ندارد.
مسلمانان به سبب کمبود تعدادشان شکست نمی خورند چون بیشتر از یک و نیم میلیارد نفرند و تا کنون به اندازه ی اروپا در جنگ جهانی دوم برای آزاد شدن از دست نازی ها قربانی نداده اند، اروپایی ها در این جنگ ۶۰ میلیون قربانی دادند و تمدن و شهرهایشان بخاطر آزادی نابود شد.
مسلمانان به سبب کمبود ثروت شکست نمی خورند چرا که اراضی مسلمانان اکثریت مطلق ثروت، نفت و گاز جهان را در خود جای داده است.
مسلمانان تنها به یک دلیل شکست می خورند و آن تفرق و اهل جماعت نشدن است آنهم به دلیل تعصبات خشک و جاهلانه ی مذهبی و قومیتی و سپس سستیِ اراده، خیانت حاکمان، و ترس علماست، وگرنه ملت های مسلمان بارها در طول تاریخ قربانی داده اند در برابر این حملات سکولاریستی ایستاده اند و میلیون ها شهید، مجروح و آواره تقدیم کرده اند و این صادقانه ترین روش و پاک ترین راه است.
در مقابل، حکومت های دست نشانده ای وجود دارند که با وَهمِ استقلال مردم را می فریبند، علیه شان توطئه می کنند، با دشمنانشان هم پیمان می شوند و آن ها را به اشغالگرانِ جدید تسلیم می کنند.
با وجودِ همه ی این اوصاف، دشمن هنوز نتوانسته اهدافش را در جنگ های نظامی تحقق ببخشد و اکنون می خواهد با جنگ رسانه ای و روانی و نیز توطئه های سیاسی به منویات و اهدافش دست یابد و آنچه را که با جنگ های نظامیِ وحشیانه از حصولش عاجز مانده این بار به شیوه های دیگر به دست آورد اما باذن الله هرگز موفق نخواهد شد چرا که امت راهشان را با اهل جماعت شدن و پرهیز از تفرق شناخته اند و در قیامشان پابرجا هستند و حرکتشان متوقف نخواهد شد تا وقتی که از زنجیرهای بندگی آزاد شوند.
ملتهای اسلامی چاره ای جز اهل جماعت شدن ندارند، باید تعصبات مذهبی و قومیتی را کنار بگذارند و همگی در بدترین حالت یک «جبهه ی متحد مقاومت» در برابر این کفار اشغالگر و مزدوران محلی آنها شوند.
این مسیر صحیح اسلامی جهت «امت شدن» است که هم اکنون دارالاسلام ایران و سایر اعضای جبهه ی مقاومت اسلامی تا قلب فلسطین خواستار آن هستند و در آن قرار گرفته اند.
تو هنوز به تفرق ذلیلانه دلخوشی یا در این مسیر مبارک و عزتمند قدم گذاشته ای؟