ﮐﻔﺮ ﺩﻭﻥ ﮐﻔﺮ، ابزار دارودسته ی منافقین جهت عدم کفر به طاغوت (۱)
به قلم: ابومحمود کندزی
عده ای نماز خوان پیدا شده اند که بر این باورند حکمرانان سکولار و دست نشانده ای که بر سرزمینهای مسلمین توسط کفار سکولار خارجی مسلط شده اند و ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﻣﺎ ﺃﻧﺰﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻏﯿﺮ ﺷﺮﻋﯽ ) ﺣﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻔﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻔﺮ ﺩﻭﻥ ﮐﻔﺮ ﺍﺳﺖ:
بعد از انکه آمریکا یا ناتو و روسیه و چین و اتحادیه آفریقا و غیره سرزمینی را اشغال می کنند و مزدوران سکولار خود را بر این سرزمین حاکم می کنند و یا بدون اشغال مستقیم و توسط کودتاهایی مزدوران سکولار خود را حاکم می کنند ﻣﺪﺍﻓﻌﺎﻥ ﻋﺴﺎﮐﺮ ﻭﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ این ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺻﻞ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﻥ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺣﮑﻤﺮﻭﺍﯾﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺳﺘﺨﺒﺎﺭﺍﺕ، ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻭﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﮑﻔﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖﻫﺎی سکولار، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﮐﻔﺮ ﺩﻭﻥ ﮐﻔﺮ ﺍﺳﺖ ( ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ). ﭘﺲ ﻫﺮ ﻓﺮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﮑﻔﯿﺮ ﺣﺎﮐﻤﺎﻥ ( ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻔﺮ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﺳﺖ ) ﺑﻨﺎﺀ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﺰﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ.
ﻣﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ : ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺴﺎﯾﻞ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﻖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﻫﺮ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﺪﺍﺭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ، ﻭ ﺣﻖ ﯾﮑﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯿﺸﻤﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻓَﻤَﺎﺫَﺍ ﺑَﻌْﺪَ ﺍﻟْﺤَﻖِّ ﺇِﻻَّ ﺍﻟﻀَّﻼَﻝُ [ ﻳﻮﻧﺲ ۳۲- ]، ﺗﺮﺟﻤﻪ : «ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﻖّ ﺟﺰ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ [ ﺩﻳﮕﺮ ] ﭼﻴﺴﺖ؟ »
ﻭﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﻭَﻟَﻮْ ﻛَﺎﻥَ ﻣِﻦْ ﻋِﻨﺪِ ﻏَﻴْﺮِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﻮَﺟَﺪُﻭﺍْ ﻓِﻴﻪِ ﺍﺧْﺘِﻼَﻓﺎً ﻛَﺜِﻴﺮﺍً [ ﺍﻟﻨﺴﺎﺀ ۸۲: ] ﺗﺮﺟﻤﻪ : « ﺍﮔﺮ (ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ) ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﻏﯿﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﺣﺘﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﯿﺪﻧﺪ ».
ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺗﻨﻮﻉ ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﻉ، ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺭ ﺻﺤﺖ ﻭﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﻟﯿﻞ، ﻋﺪﻡ ﻓﻬﻢ ﺁﻥ ﻭﯾﺎ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺗﻀﺎﺩ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺮﮎ ﻭﺗﻮﺣﯿﺪ، ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﮐﻔﺮ ﺟﻮﺍﺯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍﺿﯽ ﮔﺮﺩﺩ، ﯾﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ، ﯾﺎ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻭﻋﺬﺭﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻣﻮﺍﻻﺕ (سرپرستی) ﺑﺎ کفار اصلی و ﻣﺮﺗﺪﯾﻦ ﯾﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﻣﺴﺎﯾﻠﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﻓﯿﺼﻠﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺣﻖ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮﺩ، ﺯﯾﺮﺍ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮﯾﻦ ﺩﺳﺘﺎﻭﯾﺰ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺑﺮﺁﻥ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻭ ﻋﺒﺚ ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ،ﺃَﻓَﺤَﺴِﺒْﺘُﻢْ ﺃَﻧَّﻤَﺎ ﺧَﻠَﻘْﻨَﺎﻛُﻢْ ﻋَﺒَﺜﺎً ﻭَﺃَﻧَّﻜُﻢْ ﺇِﻟَﻴْﻨَﺎ ﻻَ ﺗُﺮْﺟَﻌُﻮﻥَ [ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻮﻥ ۱۱۵:] «ﺁﯾﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻋﺒﺚ ﻭﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺁﻓﺮﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻮﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ» ﻭ ﺍﻭ ﺳﺒﺤﺎﻧﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﻮﯾﺶ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﺑﯿﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻣَّﺎ ﻓَﺮَّﻃْﻨَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟﻜِﺘَﺎﺏِ ﻣِﻦ ﺷَﻲْﺀٍ [ ﺍﻷﻧﻌﺎﻡ ۳۸:] ، « ﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﯿﻢ» ﺧﻴﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﻭﺗﺮﻏﯿﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭﺷﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﻭﺑﺮﺣﺬﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻟِّﻴَﻬْﻠِﻚَ ﻣَﻦْ ﻫَﻠَﻚَ ﻋَﻦ ﺑَﻴِّﻨَﺔٍ ﻭَﻳَﺤْﻴَﻰ ﻣَﻦْ ﺣَﻲَّ ﻋَﻦ ﺑَﻴِّﻨَﺔٍ [ﺍﻷﻧﻔﺎﻝ ۴۲:] « ﺗﺎ ﻫﻼﮎ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﯽ ﻭﺑﺮﻫﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻼﮎ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﺮﺩﯾﺪ ». ﻭ ﻗﻀﯿﺔ ﻛﻔﺮ ﺣﺎﮐﻤﺎﻥ ﻃﺎﻏﻮﺗﯽ ﻧﺰﺩ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺷﻨﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﺔ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﭼﺸﻢ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﻨﮕﺮﺩ، ﺯﯾﺮﺍ ﺁﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺟﻠﻮ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ، ﭘﺲ ﺟﺎﯼ ﺷﮕﻔﺖ ﻭ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﯿﺴﺖ. ﻭ ﻫﺪﻑ ﻣﺎ ﻋﻼﺝ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﻫﻢ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺳﺮﻣﻪ ﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﻻﯾﻞ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺍﺳﺖ.
باید گفته شود هر جائی در قرآن و احادیث صحیح از طاغوت نام برده شده است یعنی: کافر. پس طاغوت یعنی کافر. و بعد از شیطان که کافر اصلی است و از جنیان است، در میان انسانها، طاغوتها یا کفاراصلی ۵ دسته هستند: : ۱- الَّذِينَ هَادُوا [یهودی ها]۲- وَالصَّابِئِينَ [مندائیان یا ستاره پرستان] ۳- وَالنَّصَارَىٰ [مسیحی ها] ۴- وَالْمَجُوسَ[زرتشتی ها] ۵- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا [مشرکین= احزاب = سکولاریستها] (حج/۱۷).
ﺍﯾﻨﮑﻪ دارودسته ی منافقین و فریب خورده ها ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻃﺎﻏﻮﺕ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺳﺨﻦ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﮐﺎﻓﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮐﻔﺮ ﺍﯾﺸﺎﻥ (ﮐﻔﺮ ﺩﻭﻥ ﮐﻔﺮ ) ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﻄﻌﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﯿﺰ ﮐﺎﻓﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ .