جولانی در حال تولید مجدد حیوان و حیوان – رب از سوریه ای هاست
به قلم: ابوبکر الخراسانی
انسان و جن بر خلاف حیوان دارای اختیار است و با حفط اختیار خود از حیوان جدا می شوند و بر اساس این اختیار است که الله می فرماید: وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (ذاریات/۵۶) همچنین می فرماید: إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ (الانبیاء /۹۲)
در این صورت انسان برای عبادت خلق شده است و باید با حفظ اختیار خود در جایگاه انسان بودن باقی بماند و الله هم تنها ربی کسی است که قانون و حکم و برنامه تعیین می کند و باید تنها او عبادت شود و آنچه به مسلمین هویت می دهد دین اسلام است و اسلام است که مسلمین را در قالب امت واحدی در طول تاریخ تعریف کرده است.
زمانی که در جامعهاى، دین الهی ملاك وحدت و هويت اجتماعى نباشد، ناگزير بايد به جاى آن چيز ديگرى گذاشت، سكولاريسم مفهوم «امت» را (كه به معنى تشخيص جامعه بر حسب عقيده دينى آسمانیاست) كنار مىگذارد و به ناچار به مفهوم «ملت» مستمسك مىشود. ملت، در اينجا يك مفهوم و تشخّص اعتبارى برحسب ملاكهايى از قبيل نژاد، زبان، تاريخ مشترك و سرزمين است.
در شریعتهای آسمانی با وجود احترام به تمام قبایل و ملتها اعلام می گردد که مليت مسلمان، عقيده اوست و دارالاسلام که تمام سرزمينهای اسلامی را دربر می گیرد ميهن مسلمانان است و همه برادرند و از حقوق يكسان در اين دنيا برخورداند. و اگر اسلام شخصی را جدا كرده باشد ديگر نژاد، منطقه جغرافيايي، فرهنگ، رنگ، زبان و… نمي تواند آنرا وصل کند و اگر وصل نموده باشد ديگر رنگ و زبان و نژاد و… نمي تواند آنرا جدا کند.
شما فقط کافی است تصور کنید که چه چیزی باعث شد آنهمه مجاهد مهاجر از اروپا و آسیا و آفریقا و فییره زادگاه خود را ترک کرده و به میدانهای جهاد روی آوردند به امید نصرت مسلمین و تشکیل دارالاسلامی که مجری قوانین شریعت الله باشد؟
شریعت اسلام قوانين خود را جايگزين قيد و بندها و تكاليف طاقت فرسايي مي نمايد كه مردم بدان دچارند و عرفا پذيرفته شده و بعنوان فرهنگ عامه عموميت يافته اند: الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذي يَجِدُونَهُ مَکْتُوباًعِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَالْإِنْجيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَيُحِلُّلَهُمُ الطَّيِّباتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْل الَالَّتي کانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَالَّذي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (اعراف/ ۱۵۷ )
این قوانین دست و پاگیر و طاقت فرسا معمولا از دو کانال بر مردم تحمیل می شوند:
۱- عرف و رسم آباء و اجدادي بعنوان فرمانروا: وَإِذا قيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ماوَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَوَلَوْکانَ الشَّيْطانُ يَدْعُوهُمْ إِليعَذابِ السَّعيرِ(لقمان / 21)
۲- فرمانروايان و مراکز تصمیمی گیری چون دارالندوه ها و پارلمانها به عنوان نمايندگان فرهنگ عمومي و خدايان قانونگذار حلال و حرام كن: إِنَّمَا النَّسيءُ زِيادَةٌ فِي الْکُفْرِ يُضَلُّبِهِ الَّذينَ کَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَيُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ماحَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّواماحَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَاللَّهُ لايَهْدِي الْقَوْمَ الْکافِرينَ(توبه / ۳۷)
جولانی که هم اکنون برای عده ای تبدیل به احمد الشرع شده است طی پروسه ای هماهنگ شده با آمریکا و ناتو و شرکای آنها و با کمک گرفتن از بلعمهای باعورا و تخدیر افکار عمومی مسلمین سوریه، با جایگزین کردن قومیت عرب و سوریه ای بودن، نژاد و سرزمین را عامل هویت بخشی معرفی کرده است و با دادن قدرت قانونگذاری و تعیین حلال و حرام به مجالس قانونگذاری همان مسیری را می رود که طاغوتهای گذشته رفته اند.
جولانی به این شکل قصد دارد با قدرت حکومتی از سیاست فرعون پیروی کند: فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ ۚ (زخرف/۵۴) و با گرفتن اختیار مردم سوریه و ذلیل و زبون کردن آنها، مردم را به درجه حیوانیت سقوط دهد تا از او اطاعت کنند اما در شریعت اسلام انسان در جایگاه انسان باقي می ماند نه حيوان و نه رب و نه حيوان – رب.