نشست گروه ۷ و افغانستان؛ فریب یا تکرار تاریخ؟
به قلم: ابومحمود کندزی
نشست اخیر گروه ۷ درباره ی افغانستان چیزی جز تأکید بر فریب و سیاستهای دوگانه ی دشمنان اسلام نبود. این نشستها با وعدههای دروغین و سخنان پرزرقوبرق برگزار میشود، اما تجربه ی قرنها نشان داده است: هیچگاه نمیتوان به این کفار سکولار اعتماد کرد.
نشست و قطعنامهها برای غرب سکولار و گروههای وابسته، ابزاری است برای فشار، تحمیل شرایط و تضعیف حکومتهای مستقل اسلامی. افغانستان باید درس بگیرد: اعتماد به دشمن، نتیجهای جز خسران و ذلت ندارد.
راه عزت افغانستان تنها در وحدت داخلی، اتکا به توان مردم، رعایت منافع واقعی امت اسلام و مقابله ی هوشمندانه با دشمنان خارجی است. نشستها و کاغذهای پرزرقوبرق غربی هرگز جایگزین عمل واقعی و مقاومت ملی نمیشوند.
ای مردم مسلمان افغانستان، در برابر وعدههای فریبندهٔ خارجی تسلیم نشوید؛ عزت و استقلال فقط در اقتدار، وحدت و تصمیمگیری مستقل شماست، نه در اعتماد به دشمنان دیرینهٔ امت.
د ۷ ګروپ (Group 7) وروستۍ غونډه چې د افغانستان په اړه وشوه، زموږ لپاره نوې نه وه — بلکې دښمنۍ او دوهمخي سیاستونو یوه بله بیلګه ده. دغه غونډې د دروغو وعدو او ښایسته خبرو له لارې ترسره کېږي، خو تاریخ په بېرحمه توګه ښيي: پر دغه یهود او نصارا باور نشي کېدای.
غونډې او پرېکړې ډېر ځله د فشار، شرایطو تحمیل او د خپلواکو حکومتونو د کمزورتیا وسیله وي. افغانان باید له دې درس واخلي: د دښمن په وعدو باور، پرته له تاوان او ذلت بل څه نه لري.
د افغانستان عزت او خپلواکي یوازې د لاندې لارو په پلي کېدو کې پيدا کېدای شي:
د کورني وحدت پیاوړتیا؛
د خلکو پر وړتیا او منابعو اعتماد؛
د امت اسلامي مشترک اهدافو ته لومړیتوب؛
او د بهرنیو دښمنانو پر وړاندې هوښیار، متحد او خپلواکه دریځ.
د غربي غونډو ښکلې ژبې او کاغذي توافقونه هېڅکله د اصلي عمل او ملي مقاومت ځای نه نیسي.
ای د افغانستان خلک! د بهرنیو فریبونو تر شا مه ځئ — عزت او خپلواکي یوازې په خپل ځواک، په وحدت او په خپلواکه پرېکړه کې موندل کيږي، نه په دښمنانو باندې تکیه.