تاثیر صلابت دارالاسلام ا.ا.افغانستان در تعامل حکومت دست نشانده ی پاکستان با آن
به قلم: فضل احمد هراتی
حادثهٔ اخیر، یک‌بار دیگر نشان داد که هرگاه دارالاسلام ا.ا.افغانستان با صلابت سخن بگوید، حاکمیت مزدور و غلام پاکستان به‌سرعت رنگ می‌بازد و از موضع خود عقب‌نشینی می‌کند.
پس از آن‌که دارالاسلام امارت اسلامی در برابر تجاوز هوایی دارالکفر پاکستان هشدار روشن، جدی و بدون ابهام صادر کرد، ارتش و حکومت دارالکفر طاری پاکستان ـ که در سال‌های گذشته بارها به خاک دارالاسلام تجاوز کرده بود ـ این‌بار به‌طور بی‌سابقه‌ای از پذیرش مسئولیت فرار کرد و لحن خود را کاملاً تغییر داد.
سخنگوی ارتش دارالکفر پاکستان که در ابتدا تلاش داشت حمله را توجیه کند، پس از هشدار قاطع دارالاسلام امارت اسلامی ، سریعاً سکوت را برگزید و با انکار و شانه‌خالی‌کردن، ترس آشکار خود را از واکنش دارالاسلام به نمایش گذاشت.
این عقب‌نشینیِ ناگهانی، پیام روشنی دارد: دارالکفر طاری پاکستان خوب می‌داند که دارالاسلام امروز، هم توان پاسخ دارد و هم ارادهٔ پاسخ.
در این حملهٔ بزدلانه و غیرانسانی حاکمیت غلام و مزدور پاکستان بر مناطق سرحدی دارالاسلام:
۱۰ تن شهید شدند، که میان آنان ۹ کودک معصوم و یک زن حضور داشتند، و ۳ تن دیگر زخمی شدند.
این فاجعه نه یک «اشتباه» بود و نه «اقدام ناخواسته»؛ بلکه بخشی از همان رفتار سال‌های اخیر دارالکفر پاکستان است که بارها بدون هیچ ملاحظه‌ای خاک دارالاسلام را هدف قرار داده است.
پیام دارالاسلام امارت اسلامی کاملاً روشن و مستقیم بود: تجاوز تحمل نمی‌شود، خون کودکان قابل چشم‌پوشی نیست، و هرگونه تکرار حمله، پاسخ متناسب خواهد داشت.
دارالکفر طاری پاکستان دقیقاً از همین می‌ترسد؛ از اراده‌ای که در دارالاسلام شکل گرفته، اراده‌ای که اجازه نمی‌دهد تاریخ تلخ گذشته تکرار شود.
این اقدامات و واکنشها نشان داد که عقب‌نشینی دارالکفر طاری پاکستان نشانهٔ قدرت دارالاسلام است؛ قدرتی که امروز با آرامش، صلابت و حکمت اعلام می‌کند: هیچ تجاوزی بی‌پاسخ نمی‌ماند و خون مردم دارالاسلام، ارزان نیست.