غرب می‌خواهد از امارت اسلامی، حاکمیت جولانیِ دوم را در افغانستان بسازد

غرب می‌خواهد از امارت اسلامی، حاکمیت جولانیِ دوم را در افغانستان بسازد

 به قلم: سلیمان عبدالرحمن

امروز غرب و آمریکا با چهره‌ای فریبنده و شعارهایی چون «تعامل سیاسی» و «حفظ روابط بین‌المللی»، در تلاش‌اند تا امارت اسلامی افغانستان را از هدف اصلی‌اش، یعنی برپایی کامل نظام شریعت و استقلال اسلامی، جدا سازند. آنان می‌خواهند از کابل، همان نسخه‌ای بسازند که در شام با نام ابو محمد جولانی به اجرا درآمد؛ حکومتی که روزی از جهاد و مقاومت سخن می‌گفت، اما امروز در سایهٔ غرب و زیر پرچم صهیونیسم بر خون مجاهدان حکومت می‌کند.

جولانی در آغاز، با شعار مبارزه با طاغوت و دفاع از دین خدا ظهور کرد، اما وقتی در برابر فشارهای غرب و وعده‌های دنیوی قرار گرفت، از اصول خود برید، علما و مجاهدان مخلص را سرکوب کرد، و شریعت را با سیاست‌های سکولاریستی و دستورات سفارت‌خانه‌ها معاوضه نمود. امروز شام، به جای اینکه سنگر عزت و مقاومت باشد، به میدان نفوذ ترکیه، آمریکا و اسرائیل تبدیل شده است.

غرب از این تجربهٔ خیانت‌بار خود در شام آموخته است که برای نابودی جهاد نیازی به بمباران و اشغال نیست؛ کافی است رهبران را در قفس سیاست و تعامل گرفتار کند تا خودشان دروازه‌های شریعت را ببندند. و امروز همان نقشه در افغانستان نیز در حال اجراست: فشارهای دیپلماتیک، تحریم‌های اقتصادی، سخنان فریبنده دربارهٔ حقوق بشر و مشارکت زنان، همه ابزارهایی هستند تا امارت اسلامی را از درون نرم و بی‌روح سازند.

افزون بر این، آنان با به‌راه‌انداختن جنگ از طریق مزدوران پاکستانی، تشدید فشارها، اعمال تحریم‌های اقتصادی و بلوکه کردن دارایی‌های مردم افغانستان می‌کوشند امارت را وادار به سازش و تسلیم کنند؛ همان‌گونه که در شام جولانی را از جبههٔ جهاد به دامان غرب کشاندند.

اما ملت مسلمان افغانستان باید بداند که راه استقلال و عزت، تنها از ایمان، ایستادگی و پایبندی به شریعت می‌گذرد، نه از سازش با دشمنان دین. اگر امارت اسلامی از اصول دینی خود دست بکشد، اگر اجرای شریعت را با رضایت نهادهای غربی معاوضه کند، دیگر تفاوتی میان کابل و دمشق نخواهد ماند.

تاریخ هشدار می‌دهد: راه جولانی، راه سقوط است

پس ای امارت اسلامی! هوشیار باش تا در نام سیاست و تعامل، در دام جولانی‌گری نیفتی؛ چرا که غرب همیشه در جستجوی جولانی‌های تازه است.

غرب غواړي د امارت اسلامي نه، دویم جولاني  جوړ کړي

غرب غواړي د امارت اسلامي نه، دویم جولاني  جوړ کړي

نن ورځ غرب او امریکا په فریبېدلې څېره او د «سیاسي تعامل» او «د نړیوالو اړیکو د ساتنې» په پټو ژمنو سره هڅه کوي چې د افغانستان امارت اسلامي د خپل اصلي هدف، یعني د شریعت د تطبیق او د اسلامي نظام د ټینګولو له روحيې څخه بې برخې کړي. هغوی غواړي د امارت اسلامي له کابل څخه هم هغه نسخه جوړه کړي چې په شام کې د ابو محمد جولاني په بڼه عملي شوه؛ داسې حکومتي بڼه چې یوه ورځ د جهاد شعار به یې و، خو نن د غرب تر سیوري او د صهیونیزم تر پوښ لاندې په مجاهدینو باندې واکمني کوي.

جولاني چې په پیل کې د طاغوت پر ضد او د اسلام د دفاع په نامه راپاڅېد، کله چې د نړیوالو فشارونو او د نړۍ د وعدو سره مخ شو، له خپلو اصولو څخه بې برخې شو؛ علما او مخلص مجاهدین یې ځپل، او د شریعت پر ځای یې خپل سیاستونه د سکولاریزم او سفارتخانېزو امرونو تابع کړل. نن سرزمین شام، چې باید د عزت ډاډمن مرکز وای، د ترکېې، امریکا او اسرائیلو د نفوذ میدان ګرځېدلی دی.

غرب له دې خیانت‌آمیزې تجربې زده کړه چې د جهاد د له منځه وړلو لپاره لازم نه دي چې الوتکې راوغورځوي؛ بس رهبران په سیاسي قفسونو کې راګیر کړه شي چې پخپله د شریعت دروازې وتړي. او اوس هم همغه پالیسي په افغانستان تطبیقېږي: په دیپلوماتیکو فشارونو، اقتصادي بندیزونو، او په ظاهره د بشري حقوقو او د ښځو د ګډون په نوم د خبرې تپل دي — دا ټول هغه وسایل دي چې امارت له دننه څخه نرم کړي. دوی د جنګ د راوپارولو لپاره د پاکستانیانو مزدورانو له لارې د جګړې د رامنځته کولو هڅې هم کوي، فشارونه زیاتوي، اقتصادي تحریمونه لګوي او د افغانستان شتمنۍ او شتمني بلاکوي.

خو مسلمان ملت باید پوه شي چې د خپلواکي او عزت لار د ایمان او مقاومت له لارې تېریږي، نه د غرب سره په سازش او تسلیمۍ. که چیرې امارت اسلامي له خپل دیني اساس څخه لاس واخلي، که شریعت د نړیوالو ادارو د غوښتنو په بدل کې خرڅ شي، نو بیا به توپیر د کابل او ادلب ترمنځ له منځه ولاړ شي.

تاریخ خبرداری راکوي: د جولاني لار، د سقوط لار ده؛

نو امارت اسلامي ته یو ځل بیا وایو: د سیاست په نامه د خپل ځان په خرڅولو کې مه غلېږئ؛ ځکه غرب تل غواړي چې نوي جولانيان جوړ کړي.

امارات؛ چهرهٔ واقعی سکولاریسم و دست‌آغشته به خون امتِ مسلمان

امارات؛ چهرهٔ واقعی سکولاریسم و دست‌آغشته به خون امتِ مسلمان

به قلم: خالد سیف الله السملول

امارات متحدهٔ عربی امروز همان نقاب از پیش رو برداشته شده است که سال‌ها با پول و تبلیغات آن را بر چهره‌اش زده بود. این حکومت سکولاریستی — که ارزش‌های اسلامی را در عمل کنار گذاشته و مناسباتش را با دشمنان امت تنظیم کرده — دستش آغشته به خون مسلمانان یمن، فلسطین، سومالی و سودان و دیگر سرزمین‌های اسلامی است.

از حمایت‌های پنهانی و آشکار در بحران‌های یمن تا عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر قدس، سیاست‌های امارات نشان می‌دهد که منافع سیاسی و اقتصادی را بر خون و کرامت مسلمین ترجیح داده است. این کشور با سرمایه‌گذاری در رسانه‌ها و نفوذ در جوامع، تلاش کرد تا چهره‌ای مشروع و «متمدن» بسازد، اما واقعیت هرگز با زر و زور و تبلیغ پوشانده نمی‌شود.

از حمایت‌های پنهانی و آشکار در بحران‌های یمن و غزه و سودان و مصر و لیبی تا عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر قدس، سیاست‌های امارات نشان می‌دهد که منافع سیاسی و اقتصادی را بر خون و کرامت مسلمین ترجیح داده است. این کشور با سرمایه‌گذاری در رسانه‌ها و نفوذ در جوامع، تلاش کرد تا چهره‌ای مشروع و «متمدن» بسازد، اما واقعیت هرگز با زر و زور و تبلیغ پوشانده نمی‌شود.

فقط کافی است بدانیم که در مورد جنایت اخیر مزدوران امارات در الفاشر سودان سازمان جهانی بهداشت علام کرده است که شبه‌نظامیان نیرو‌های واکنش سریع سودان ۴۶۰ نفر را در بیمارستان الفاشر کشتند.

حساب‌های وابسته و دستگاه‌های تبلیغی‌اش وقتی با سیل نفرت و اعتراض روبه‌رو شدند، یکی‌یکی خاموش یا مخفی شدند — چون حتی دست‌اندرکارانِ این شبکه‌ها نیز حالا از پاسخ‌گویی و دفاع از سیاست‌های ضدامت شرم دارند. امارات امروز دیگر فقط یک بازیگر اقتصادی نیست؛ تبدیل به نیرویی شده که از ثروتش برای مشروع‌نمایی جنایات و حمایت از پروژه‌های سکولار و استعماری بهره می‌برد.

نفت و طلا شاید بتوانند قراردادها و میهمانی‌ها بخرند، اما هرگز نمی‌توانند خونِ ریخته‌شده را پاک کنند یا وجدان جمعی امت را تسکین دهند. تاریخ بارها نشان داده است که ستم و بی‌عدالتی بی‌پاسخ نمی‌ماند؛ کسانی که در خون مظلومان شریک‌اند، هر لحظه در انتظار پیامدهای اخلاقی و سیاسی اعمال خود خواهند بود.

سؤال برای طرفداران امارت اسلامی در مورد جولانی ( احمد الشرع) سوریه

سؤال برای طرفداران امارت اسلامی در مورد جولانی ( احمد الشرع) سوریه

به قلم: ابومحمود کندزی

آیا کسی می‌داند که ابو محمد جولانی (احمد الشرع) از منهج محمد بن عبدالوهاب نجدی پیروی می‌کند؟

تمامی گروه‌هایی که در شام بودند، همگی نجدی، وهابی و سلفی بودند و یکدیگر را تکفیر می‌کردند و همه نوبتی با هم جنگیده اند. اکنون تنها چند گروه باقی مانده‌اند که یکی از آن‌ها گروه جولانی است که هم اکنون به مزدور و غلام غرب و آمریکا و صهیونیستها تبدیل شده است.

جولانی کسی است که در آغاز از جهاد و تشکیل حکومت اسلامی و تطبیق شریعت الله و آزاد سازی قدس سخن می‌گفت، اما وقتی به قدرت رسید نه تنها حکومتی اسلامی اعلام نکرد بلکه یک جمهوری قومیتی عربی اعلام کرد و قانونی سکولار و لیبرال اعلام کرد و هرگز شریعت الله و حدود اسلامی را بر اساس نجدیت خودش هم پیاده نکرده است و حتی در یک مصاحبه گفت: «شام افغانستان نیست و…» و سپس وزیرش اعلام کرد: «ما در شام مثل داعش و طالبان افراطی نیستیم».

این چه معنا دارد؟

یعنی کسی که در ابتدا شعار شریعت، جهاد و توحید می‌داد، اکنون در برابر غرب، سکولاریسم و مصالح سیاسی سر فرود آورده است.

او راه جهاد واقعی اسلامی را کنار گذاشته و خود را در بازی‌های سیاسی سکولاریستی جهانی شریک کرده است.

به زبان ساده: جولانی که زمانی داعیه‌دار جهاد و شریعت بود، امروز جای آن را به سازش، سیاست سکولاریستی و رضایت غرب و صهیونیستها داده است.

به همین دلیل است که غرب او را به رسمیت می‌شناسد، اما امارت اسلامی واقعی توحیدی و جهادی را نه.

پوښتنه د امارت اسلامي پلویانو ته

پوښتنه د امارت اسلامي پلویانو ته

ايا څوک پوهېږي چې ابو محمد جولاني (احمد الشرع) د محمد بن عبدالوهاب نجدی منهج تعقیبوي؟

تمامې ډلې چې په شام کې وې، ټول نجدی، وهابي او سلفي وې، او یو بل یې تکفیر کاوه. اوس یوازې څو ډلې پاتې دي، چې یوه یې د جولاني ډله ده.

هغه څوک چې په پیل کې د جهاد او اسلام خبرې کولې،

خو کله چې واک ته ورسيد، په یوه مرکه کې یې وویل:

«شام افغانستان نه دی، قبله نه ده»،

او بیا وزیر یې اعلان وکړ چې: «موږ په شام کې د داعش او طالبانو افراطیان نه یو».

دا څه معنی لري؟

یعنې هغه چې په پیل کې د شریعت، جهاد او توحید شعارونه ورکول،

اوس د غرب، سکولاريزم او مصالحو مخې ته سر ټیټ کړی.

هغه خپله ډله د اصلي اسلامي جهاد له لارې لرې کړې او ځان یې د نړۍ په سیاسي لوبو کې شامل کړی.

په ساده ټکو: جولاني چې د جهاد او شریعت داعیه لرله، اوس د هغې پر ځای د سازش، سیاست او غرب خوښۍ ته ځان اړولی.

همدا دلیل دی چې لوېديځ هغه په رسمیت پېژني، خو د حقیقي توحید او جهاد امارت اسلامی نه پېژني.