دارالاسلام افغانستان و دارالاسلام ایران؛ هوشیاری در برابر پروژههای تفرقهافکن
کاتب: فضل احمد هراتی
در روزهایی که در مرزهای افغانستان با ایران رخدادهای ناگوار امنیتی گزارش میشود، بعضیها گمان میکنند سکوت حکومت امارت اسلامی به معنای بیتفاوتی است؛ در حالیکه این سکوت، سیاست خویشتنداری و تدبیر در روابط است، نه عقبنشینی و نه انفعال.
همزمانی ناامنیها در مرزهای ایران و تاجیکستان و همچنین بسته شدن مرز با پاکستان، اتفاقی ساده نیست؛ بلکه نشانهای روشن از تحرک شبکههایی است که مأموریتشان تخریب روابط دو دارالاسلام یعنی امارت اسلامی افغانستان و جمهوری اسلامی ایران است.
دستهایی که سالهاست از لاهور و دیگر اتاقهای تاریک سیاست، برای شعلهور کردن اختلاف میان مسلمانان منطقه سرمایهگذاری کردهاند، امروز نیز در تلاشاند جنگ روانی، ناامنی مرزی و بدبینی متقابل ایجاد کنند تا راه ارتباط و همسویی مسلمانان بسته بماند.
این پروژهها، همان پیمانکاران ترامپ و محور آمریکا هستند که نمیخواهند دو کشور مسلمان با هم همسو باشند، چون یک پارچگی امت اسلامی بزرگترین تهدید برای منافع کفر جهانی است.
بنابراین بر دولت ایران نیز واجب است با دقت، نفوذ جریانات خرابکار و مشکوک را که به نام دفاع از وطن اما با هدف ایجاد تفرقه میان دو دارالاسلام عمل میکنند شناسایی و مهار کند.
چرا که دشمن امروز نه فقط با توپ و تانک، بلکه با فتنه، تحریک رسانهای و عملیات مرزی نیابتی وارد میشود.
باذن الله، افغانستان و ایران اگر با هم باشند، محور شر نمیتواند هیچکدام را بشکند و تقابل دو کشور خواست واشنگتن و اسلام آباد است، نه خواست امت اسلام و آینده منطقه را عقلانیت، اتحاد و بستن راه نفوذ بیگانگان تعیین خواهد کرد.