تاریخ خونین کفار سکولار در سرزمینهای اسلامی را بشناسیم، حمله روسیه به ایچکریا در ۱۱ دسامبر ۱۹۹۴ (۱)
به قلم: کارزان شکاک
وقایع تاریخی:
۲ نوامبر ۱۹۹۴. بوریس یلتسین، رئیس جمهور روسیه، فرمان محرمانه N-۲۱۳۷Ts را در مورد آغاز قریب الوقوع تجاوز مسلحانه روسیه علیه جمهوری چچن ایچکریا امضا کرد.
۱۳ نوامبر ۱۹۹۴. بوریس یلتسین، رئیس جمهور روسیه، اولتیماتومی به نیروهای مسلح چچن صادر کرد و از آنها خواست تا ۱ دسامبر ۱۹۹۴ سلاحهای خود را زمین بگذارند. در این اولتیماتوم، ارتش جمهوری چچن ایچکریا برای اولین بار به عنوان “تشکیلات مسلح غیرقانونی” نامیده میشود.
این در حالی بود که در اوایل سال ۱۹۹۲، نمایندگان نظامی جمهوری چچن ایچکریا و فدراسیون روسیه مجموعهای از توافقنامهها را امضا کردند که بر اساس آن، اموال، تجهیزات و سلاحهای نیروهای روسی مستقر در جمهوری چچن ایچکریا به نیروهای مسلح جمهوری چچن منتقل شد و این نیروها از چچن خارج شدند.
از طرف روسیه، مارشال شاپوشنیکوف (وزیر دفاع روسیه)، ژنرال ارتش کوبتس و سرهنگ ژنرال گراچف (که بعداً جایگزین مارشال شاپوشنیکوف به عنوان وزیر دفاع روسیه شد) این توافقنامهها را امضا کردند و وضعیت رسمی نیروهای مسلح چچن را به رسمیت شناختند. اتفاقاً، این اولین خروج نیروهای شوروی (روسیه) از خاک جمهوریهای شوروی سابق و کشورهای پیمان ورشو بود.
در ۱۷ نوامبر ۱۹۹۴، یک حمله تروریستی در پل راهآهن روستوکینو-ولادیکینو در منطقه مسکو انجام شد. سازمانهای اطلاعاتی روسیه چچنیها را مسئول این حمله دانستند. تنها در سال ۲۰۰۲ ثابت شد که این حمله و سایر حملات تروریستی (یک سری انفجار در اتوبوسهای برقی مسکو) توسط گروهی به رهبری لازوفسکی، مأمور سرویس امنیت فدرال (که اکنون سرویس امنیت فدرال است) فدراسیون روسیه انجام شده است.
همانطور که میبینیم، “گرم شدن” احساسات ضد چچنی در جامعه روسیه قبل از تجاوز برنامهریزی شده به همان روشی رخ داد که در پاییز ۱۹۹۹، زمانی که مأموران FSB ساختمانهای آپارتمانی را در شهرهای روسیه منفجر کردند تا اینکه در ریازان در حین ارتکاب جرم دستگیر شدند.
۱۸ نوامبر ۱۹۹۴. تماس ناشناس با اداره کل امور داخلی مسکو. تماسگیرنده گزارش داد که یک کامیون ZIL-۱۳۰ پر از مواد منفجره در بیرون دفتر شرکت لاناکو، جایی که مأمور FSB مذکور، لازوفسکی، کار میکرد، پارک شده است. در جریان بازرسی از کامیون، ۱۰ مین MON-50، ۵ نارنجک RGD-5، ۱۰ نارنجک F-1 و ۴ بسته مواد منفجره پلاستیکی به وزن کلی ۶ کیلوگرم کشف شد.
۱۸ نوامبر ۱۹۹۴. انفجاری در پل راهآهن بر روی رودخانه یاوزا (مسکو) رخ داد.
بیست متر از مسیر راهآهن تخریب شد. جسد تکهتکه شده یک تروریست از سرویس امنیت فدرال فدراسیون روسیه، کاپیتان A. Shelenkov، که همچنین به عنوان کارمند شرکت نفت Lanako ذکر شده بود، در محل انفجار پیدا شد.
۱۸ نوامبر ۱۹۹۴. با وجود این شکستها، رهبری سیاسی روسیه حملات تروریستی تحریکآمیز در خاک روسیه، از جمله در مسکو و منطقه مسکو را تصویب کرد. همانطور که بعداً سرویس اطلاعاتی چچن “ZAZA” تأسیس شد، رئیس اداره اصلی مسکو از سرویس امنیت فدرال فدراسیون روسیه، E. Savostyanov، به عنوان هماهنگکننده این حملات تروریستی منصوب شد.
هدف از این فعالیت تروریستی توسط سرویسهای ویژه روسیه علیه شهروندان خود، تحریک هیستری ضد چچنی و مقصر دانستن طرف چچنی برای اقدامات خود است تا فضای روانی مساعدی را در میان مردم روسیه و جامعه بینالمللی در انتظار تجاوز برنامهریزی شده علیه جمهوری چچن ایچکریا ایجاد کند.
در ۱۸ نوامبر ۱۹۹۴، رهبری چچن رسماً هرگونه دخالت در حملات تروریستی در مسکو را تکذیب کرد.
در ۲۲ نوامبر ۱۹۹۴، کمیته دفاع دولتی جمهوری چچن ایچکریا (GKO) روسیه را به قصد آغاز جنگ علیه چچن متهم کرد. جوهر دودایف، رئیس جمهور چچن، اظهار داشت که «حزب جنگ» در رهبری کرملین تصمیم به آغاز تجاوز علیه چچن گرفته است. طرح اولیه اشغال مناطق نائورسکی و شچیولکوفسکی جمهوری چچن ایچکریا بود.
جوهر دودایف به اطلاعاتی استناد کرد که نشان میداد خودروهای زرهی سنگین، توپخانه و شش گردان پیاده نظام در نزدیکی روستای وسِلایا در سرزمین استاوروپول متمرکز شدهاند. نیروهایی از ناحیه نظامی قفقاز شمالی (SKVO)، نیروی هوایی ارتش و نیروهای ویژه از سرویس امنیت فدرال (FSK)، وزارت امور داخلی و وزارت دفاع فدراسیون روسیه در این امر مشارکت داشتند.