امت باید مسلح باشد؛ هویت ما جهاد، رمایه و آمادگی دائمی است
کاتب: صلاح الدین مجاهد
امروز که سرزمینهای اسلامی مختلفی چون ایران و افغانستان و یمن و سومالی و مالی و بخشهایی از آفریقای مرکزی دارای دارالاسلامهای کوچک و بزرگی هستند جهاد باید از کانال این دارالاسلامها صورت گیرد نه گروههای متفرق، و مخاطب آیات قرآن در صدر اسلام برای جهاد نیز دارالاسلام واحد تحت پرچم رسول الله صلی الله علیه وسلم بود نه گروههای متفرق.
در این دارالاسلام امت محمد باید بداند که آمادگی نظامی یک حکم حاشیهای یا تجملی نیست؛ رکن بقا و عزت امت است.اسلام از روز نخست، مسلمان را سربازِ بیدار میخواهد، نه تماشاگرِ منفعل.
قرآن خطاب به مومنین موجود در دارالاسلام می فرماید: وَأَعِدُّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ (انفال/۶۰)
🔹 ما استطعتم من قوة» شامل هرگونه قدرت رزمی در هر عصر است
🔹 امروز «رباط الخیل» تعبیر به تانک، موتر، پهپاد، هواپیما و تجهیزات روز میشود
🔹 علما اجماع دارند که این آیه امر به توسعه نظامی در همه زمانها توسط حاکمیت بر دارالاسلام و جماعت مسلمین است
سنت نبوی نیز این مسیر را تأیید میکند چنانچه از عقبة بن عامر رضی الله عنه روایت است که می گويد: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنيدم که بالای منبر می فرمود: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» [انفال: ۶۰] «آنچه از نيرو در توان تان است، برای جنگ با آنان آماده سازيد». و افزود: «أَلا إنَّ القُوَّةَ الرَّميُ، أَلا إنَّ القُوَّةَ الرَّميُ، أَلا إنَّ القُوَّةَ الرَّميُ» [۱]: «بدانيد که نيرو همان تيراندازی است؛ بدانيد که نيرو همان تيراندازی است؛ بدانيد که نيرو همان تيراندازی است».
از سلمة بن اکوع رضی الله عنه نیز روایت است که می گويد: رسول الله صلى الله عليه وسلم از کنار چند نفر که مسابقه ی تيراندازی می دادند، گذشت و فرمود: «ارْمُوا بَنِي إسماعِيلَ فَإنَّ أَبَاكُمْ كَانَ رَامِياً».[۲] ای فرزندان اسماعيل، تيراندازی کنيد که پدرتان (اسماعيل – عليه السلام -) تيرانداز بود.
این حدیث فقط یک ورزش را تشویق نمیکند؛ بلکه هویت جنگی امت را در داخل حاکمیت اسلامی و دارالاسلام زنده میسازد.
رسول الله صلی الله علیه وسلم تیراندازی، سوارکاری و شنا را توصیه کرد. امروز سوارکاری = مدیریت ابزار جنگ مدرن است. سلاح آن زمان تیر و کمان بود؛ امروز تفنگ، موتر زرهی، پهپاد، جنگافزار.
علمای اهل سنت و جماعت گفته اند که: آمادگی نظامی فرض کفایه است؛ و اگر دشمن هجوم آورد فرض عَین میشود.
یعنی اگر امتی حتی هیچ کشوری به سرزمینهای اسلامی حمله نکرده باشد و بدون آمادگی نظامی باشد، گناه آن بر گردن همه مینشیند و اگر در برابر اینهمه اشغالگری کفار محارب و اشغالگر خارجی و مرتدین سکولار محلی بدون آمادگی نظامی باشد یک فرض عین را ترک کرده است.
امت بیسلاح و بدون آمادگی نظامی امت بیفردا است.و امروز که دشمن با بمبافکن میآید، امت باید با علم + ایمان + قدرت نظامی پاسخ دهد.
ما وارثان ابراهیم و اسماعیل هستیم؛ امت شمشیر نه امت سرود.اگر کمان را انداختیم و تفنگ برداشتیم،اگر اسب را رها کردیم و تانک گرفتیم، این تبدیل ابزار است، نه تغییر مسیر.
دشمن مسلح است؛ پس مسلمان نیز باید مسلح باشد. «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» هنوز حکم است برای حاکمیت بر دارالاسلام و مومنین ساکن در دارالاسلام و سایر مومنینی که هنوز موفق به تشکیل دارالاسلام نشده اند و در تلاش جهت بیرون راندن کفار اشغالگر خارجی و مرتدین داخلی از سرزمین خود تشکیل حاکمیت اسلامی هستند.
[۱] مسلم ۱۹۱۷
[۲] بخاری ۲۸۹۹- أحمد ۱۶۵۲۸ – ابن حبان ۴۶۹۳ – البيهقي ۱۹۷۸۴