پروژه ی تنشسازی میان دو دارالاسلام ایران و افغانستان؛ از پاکستان تا نفوذیهای امنیتی
به قلم: فضل احمد هراتی
در یکیدو ماه اخیر، همزمان با قطع روابط دارالاسلام امارت اسلامی افغانستان با دارالکفر طاری پاکستان و در مقابل، گسترش تبادلات تجاری و ترانزیتی میان دارالاسلام امارت اسلامی افغانستان و دارالاسلام ایران، تحرکات مشکوکی در عرصه ی رسانهای و امنیتی پدیدار شده است که نمیتوان آن را تصادفی دانست.
این تحرکات، بیش از هر چیز، نشانه ی فعالشدن شبکههای نفوذی شناختهشده همسو با سیاتهای غربی در داخل دارالاسلام ایران است؛ عناصری که مأموریت اصلیشان ایجاد تنش مصنوعی، بزرگنمایی اختلافات، و انتقال بحرانهای ساختگی به حوزه ی آب و امنیت میباشد.
چرا اکنون؟ زمانبندی این تنشها معنادار است چون پاکستان، پس از ناکامی در فشار مستقیم بر امارت اسلامی، عملاً از معادله کنار زده شده و مسیرهای اقتصادی و ترانزیتی افغانستان به سوی ایران فعالتر شده و همین مسئله، منافع آمریکا و متحدان منطقهایاش را بهطور جدی تهدید کرده است.
در چنین شرایطی، تنشسازی میان دو دارالاسلام بهترین ابزار برای برهمزدن این همگرایی است.
تنش سازی با ابزارهای مختلفی و اینبار ابزار فتنه سوءاستفاده از موضوع آب و تبدیل یک مسئله ی طبیعی و فنی به بحران سیاسی، یا پروندهسازیهای امنیتی مشکوک برای القای بیاعتمادی، یا تحریک افکار عمومی از طریق رسانهها و عناصر نفوذی و القای این تصور که گویا میان دو دارالاسلام تضاد منافع بنیادین وجود دارد.
این دقیقاً همان الگوی کلاسیک آمریکا و پاکستان در منطقه است جهت ایجاد اختلاف، سپس مدیریت بحران، و در نهایت بازگشت به صحنه بهعنوان «میانجی».
در این مقطع حساس، مسئولیت دارالاسلام ایران سنگین و روشن است، مثل شناسایی و مهار عناصر نفوذی شناختهشده و جلوگیری از تبدیل مسائل فنی به بحران سیاسی و بستن راه فتنهگرانی که مأموریتشان اختلافافکنی میان دو دارالاسلام است.
نباید اجازه داده شود دستهای آلوده ی دارالکفر طاری پاکستان و دارالکفر محارب و اصلی آمریکا، از درون ساختارها یا رسانهها، پیوندهای اسلامی و منافع مشترک دو ملت مسلمان را هدف قرار دهند.
پس باید هوشیار باشیم و فریب نخوریم و بدانیم که تنشهای اخیر تصادفی نیست و پشت این تحرکات، نقشه ی مشترک آمریکا و پاکستان دیده میشود که هدف، برهمزدن همگرایی اقتصادی و سیاسی میان افغانستان و ایران است، و ابزار آن، نفوذیها و فعلا بحرانسازی مصنوعی در حوزه ی آب و امنیت است.
هوشیاری، پالایش امنیتی و تکیه بر منطق اخوت اسلامی، تنها راه خنثیسازی این توطئه است.