پیامی به عبدالحمید خراسانی و مبین و امثالهم در امارت اسلامی افغانستان
به قلم: فضل احمد هراتی
امارت اسلامی افغانستان در مدت ۲۰ سال جهاد و با دادن هزاران شهید و زخمی و علیل در نهایت توانست بر آمریکا و ۴۵ کشور سکولار دنیا که با او متحد شده بودند پیروز شود؛ اما همه ی ما فهمیدیم که این پیروزی تنها یک مرحله و مقدمه ی یک دوران طولانی و حساس حکومتداری است.
ما هم اکنون در دوران حفظ ارزشهای انقلابی و جهاد خود و در دورانی هستیم که به دنیا نشان دهیم که کی هستیم و اینهمه سال برای چه جهاد کرده ایم؟
به عنوان مثال در اتفاقاتی که بر سر حق آبه ایران اتفاق افتاد ما گفتار و رفتار با قومندانها و فرماندهانی مثل عبدالحمید خراسانی قومندان قطعه ناصر بدری و ژنرال مبین بشکه زرد و امثالهم مواجه شدیم که گفتار و رفتار آنها در همان حد قبیله ای و خانواده ای باقی مانده است و نتوانسته اند به جایگاه و حد و حدود خود به عنوان یک نظامی در ارتش یک کشور شناخت داشته باشند و خود را با این نظم عادت دهند!!
آقای عبدالحمید خراسانی گرامی و ژنرال مبین عزیر و سایر عزیزانی که مثل جنگ محله ای برخورد کردید و هنوز به جایگاه و اختیارات خودتان در حاکمیت امارت اسلامی آشنا نیستید: لازم است که بدانید یک نظامی دارای یک حیطه ی مشخص است و اختیارات مشخص و محدودی دارد و حق ندارد به کشورهای خارجی پیام بدهد و یا نقش رهبر و وزیران و سخنگوی دولت وووو را بازی کند!
شما جهت آموزش و یادگیری لازم است به سربازان ارتشهای سراسر دانیا نگاه کنید تا بدانید این کاربچگانه و قبیله ای شما را هیچ سربازی و هیچ فرماندهی بدون اجازه ی رهبریت و وزیران مربوطه انجام نمی دهد!
سخنان بی ربط و بی ارزش امثال شما با آنکه ممکن است باعث تحسین چند جوان خام و احساساتی جاهل شود اما تماماً مایه ی دردسر برای مسئولین حکومتی و مردم افغانستان در مرزها و در داخل ایران و تنگ کردن عرصه بالای مسئولین حکومتی و مردم افغان شده است به نحوی که باید کسانی چون شیر محمد عباس ستانکزَی آن بزرگ مردی که هرگز در اینهمه سال فعالیت سیاسی از کسی خواهش نکرده بود در برابر مسئولین حکومتی ایران به دلیل سخنان امثال شماها و حرکات سرخود عده ای که شماها یکی از محرکین آنها بوده اید به خواهش کردن بیافتد و …
شما اگر واقعاً مردمانی احساساتی نیستید و اهل تعقل و فهم حکومتداری هستید باید تابع دستور رهبر و مافوقهای خودتان باشید و برای رهبر و مسئولین حکومتی در غیر معصیت الله سمع و طاعه داشته باشید نه اینکه خودتان به جای آنها بیانیه و پیغام و پسغام به کشورهای خارجه بدهید و ادای رهبر و وزیر و سخنگوی دولت و… را در بیاورید و یا مثل آن مرزبان دستور اعلان جنگ بدهید که ما جنگ می کنیم و…
ما صدای مردم و مجاهدین اهل تعقل و اهل حکمت و فقه افغانستان را به شما رساندیم و به قول شاعر:
من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم …. تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال