تاریخ خونین کفار سکولار در سرزمینهای اسلامی را بشناسیم، حمله روسیه به ایچکریا در ۱۱ دسامبر ۱۹۹۴ (۴)
به قلم: کارزان شکاک
در ۶ دسامبر ۱۹۹۴، د. دودایف، رئیس جمهور جمهوری چچن ایچکریا، اظهار داشت که سیاستهای تهاجمی روسیه باعث افزایش احساسات اسلامی در چچن شده است. جوهر دودایف هشدار داد که منافع جهانی کشورهای اسلامی خارج از کشور میتواند در چچن به نمایش گذاشته شود و به طور بالقوه تحولات بیشتر را غیرقابل کنترل کند.
آنها اعلام کردند: “اکنون نیروی سومی در چچن در حال شکلگیری است – اسلامگرایان، که به تدریج ابتکار عمل را به دست میگیرند. ما دیگر سربازان شما نیستیم، رئیس جمهور، ما سربازان خدا هستیم.”
در ۷ دسامبر ۱۹۹۴، د. گراچف، وزیر دفاع روسیه، با د. دودایف، رئیس جمهور جمهوری چچن ایچکریا، در روستای اسلپتسووسکایا دیدار کرد. گراچف پیشنهاد داد که رهبر چچن همزمان با آوتورخانوف خلع سلاح شود، اگرچه واحدهای جنایتکار دست نشانده کرملین قبلاً توسط نیروهای دولتی چچن سرکوب و خلع سلاح شده بودند و به جرم راهزنی و تلاش برای کودتا محکوم شده و روزهای خود را در زندان میگذراندند.
ژنرال گراچف یک مانور تبلیغاتی ترتیب داد که ظاهراً شبیه عملیات حفظ صلح بود، اما در واقع برای خرید زمان جهت اعزام نیروهای بیشتر به مرز چچن برای حمله طراحی شده بود.
در ۷ دسامبر ۱۹۹۴، شورای امنیت روسیه در مسکو برای جلسهای اختصاص داده شده به وقایع چچن تشکیل جلسه داد. در همان روز، جلسه غیرعلنی دومای دولتی فدراسیون روسیه نیز با در نظر گرفتن “دستور کار چچن” برگزار شد. ژیرینوفسکی که با دو زندانی از گروزنی آمده بود، اعلام کرد که ۵۰ سرباز روسی بازمانده توسط مخالفان به دلیل حمله ناموفق به گروزنی اعدام شدهاند.
روسای سازمانهای امنیتی در جلسه دومای دولتی حاضر نشدند زیرا نمیخواستند به سؤالات تهیه شده توسط نمایندگان پاسخ دهند: چه کسی دستور استخدام پرسنل نظامی را داده است؟ چه کسی دستور بمباران گروزنی را داده است؟
پس از انجام تحقیقات پارلمانی، نمایندگان دومای دولتی تأیید کردند که استخدام پرسنل نظامی به دستور استپاشین، مدیر سرویس امنیت فدرال فدراسیون روسیه، انجام شده و دستور بمباران گروزنی شخصاً توسط گراچف، وزیر دفاع، صادر شده است.
در ۸ دسامبر ۱۹۹۴، طرف چچنی گزارش داد که طبق اطلاعات موجود، کرملین در حال آمادهسازی برای ورود نیروها به خاک جمهوری چچن ایچکریا و آغاز جنگ است. در آن روز دو حمله تروریستی در مسکو رخ داد که طبق معمول، چچنیها بلافاصله مقصر شناخته شدند.
در ۸ دسامبر ۱۹۹۴، کمیسیون کاری مذاکرات حل و فصل مناقشه در جمهوری چچن ایچکریا، بین نمایندگان رئیس جمهور جمهوری چچن ایچکریا، د. دودایف، و مخالفان به توافقی برای آغاز مذاکرات در ولادیقفقاز در ۱۲ دسامبر ۱۹۹۴ دست یافت.
قرار بود طرف روسی با ۱۲ نفر به رهبری میخائیلوف، معاون وزیر امور ملیتها و سیاستهای منطقهای فدراسیون روسیه، جمهوری چچن ایچکریا (CRI) با ۹ نفر به رهبری ابوباکاروف، وزیر اقتصاد و دارایی، و مخالفان با سه نفر به رهبری باسخانوف، مأمور قدیمی کا گ ب، در این مذاکرات شرکت کنند.
از ۸ تا ۱۰ دسامبر ۱۹۹۴، «هلیکوپترهای ناشناس» نسخههایی از یک دستور فوق سری را در سراسر روستاهای جمهوری چچن ایچکریا انداختند که به روسای وزارت دفاع، وزارت امور داخلی و سرویس امنیت فدرال فدراسیون روسیه دستور میداد تا تبعید اجباری جمعیت چچنی را به مناطق مختلف روسیه انجام دهند.
اصالت این دستور بعداً توسط سرهنگ ژنرال پودکولزین، فرمانده نیروهای هوابرد روسیه، به طور علنی تأیید شد. تنها مقاومت قهرمانانه مردم چچن در برابر اشغالگران، این نقشههای هولناک جنایتکاران جنگی کرملین را خنثی کرد.
در ۹ دسامبر ۱۹۹۴، رسانههای روسی گزارش دادند که مذاکرات با دودایف در ۱۲ دسامبر از سر گرفته خواهد شد و ژنرالهای گراچف، ارین و استپاشین برای این منظور به موزدوک پرواز کردهاند.
همانطور که بعداً مشخص شد، ترور دودایف در طول سفرش به موزدوک برنامهریزی شده بود و این جنایت به چچنیهای «مخالف» نسبت داده شد.
در ۹ دسامبر ۱۹۹۴، رئیس جمهور یلتسین در تاریکی شب فرمان ۲۱۶۹ را امضا کرد که دستور میداد: «خلع سلاح باندهای مسلح در قفقاز شمالی با تمام نیروها و ابزارهای موجود تضمین شود.» هیچ کلمهای در مورد مذاکرات برنامهریزی شده گفته نشد. سخنرانان شورای فدراسیون و دومای دولتی این فرمان را تحت توافقنامههای محرمانه قرائت کردند.
در ۱۰ دسامبر ۱۹۹۴، رئیس جمهور دوما از جمهوری چچن ایچکریا (CRI) د. دودایف تمام مزدوران روسی دستگیر شده را به سرهنگ ژنرال چیژ از خدمات پزشکی وزارت دفاع روسیه تحویل داد. نخست وزیر روسیه، وی. چرنومیردین، فرمان محرمانه شماره ۱۸۸۷-p را امضا کرد که قصد دارد چچنیها را به اعماق روسیه تبعید کند.
رئیس جمهور روسیه، یلتسین، به مدت نه روز «برای جراحی تیغه بینی» در بیمارستان بستری است. این تعداد روزهایی است که او به گراچف فرصت داده تا چچن را «آرام» کند، اگرچه گراچف قول داده است که این کار را حتی زودتر انجام دهد. ستاد ناحیه نظامی قفقاز شمالی دستوری مبنی بر اعزام دو لشکر تفنگدار موتوری و یک لشکر تانک به چچن در ۱۱ دسامبر صادر میکند.
دو هنگ از نیروهای وزارت امور داخلی روسیه برای کمک به آنها منصوب شدهاند. عملیات «خلع سلاح گروههای مسلح غیرقانونی و احیای نظم قانون اساسی در چچن» قرار است حداکثر تا ۲۰ دسامبر ۱۹۹۴ تکمیل شود.
در ۱۱ دسامبر ۱۹۹۴، یک نیروی نظامی روسیه متشکل از ۹۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰۰ سرباز و افسر و تقریباً ۶۰۰۰ قطعه تجهیزات نظامی، از اینگوشتیا، داغستان و سرزمین استاوروپول به جمهوری چچن ایچکریا حمله کرد. متعاقباً، تعداد نیروهای روسی مهاجم به چچن به ۲۴۰۰۰۰ نفر افزایش یافت.
یکی از خونینترین و طولانیترین جنگهای تاریخ مدرن آغاز شده بود.
بر اساس مطالب رسانههای چچنی