د مسلمان د طاغوتي نظامونو ته د سپارلو فقهي او تاریخي نقد، د امیرالمؤمنین علي رضياللهعنه له سیرت څخه تر نننیو انحرافونو پورې
وروستیو کې داسې خبرونه خپاره شوي چې ګواکې د دارالاسلام افغانستان استخباراتو د ترکیې یو تبعه نیولی او د هغه سکولر دولت ته یې سپارلی، په دې ادعا چې نوموړی د داعش له عناصرو څخه و.
د دې تور د رښتیا یا ناسم والي تر څنګ، اساسي مسئله دا ده چې: یو مسلمان د کفري او غیر اسلامي نظامونو ته سپارل په شریعت کې څه حکم لري؟ دا هغه پوښتنه ده چې فقه اسلام پرې روښانه ځواب لري.
روښانه شرعي اصل
په اسلامي شریعت کې، د مسلمانانو ترمنځ د جرمونو او اختلافاتو حل—حتی که څوک منحرف، بدعتي یا د فاسد منهج څښتن وي—د خپلې اسلامي امت دنده ده، نه د کفري او سکولر حکومتونو.
الله تعالی فرمايي: وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا) نساء/ ۱۴۱) یعنې: الله تعالی هېڅکله کافرانو ته پر مؤمنانو د تسلط لاره نه ده ایښې.
د یو مسلمان سپارل د کفارو عدلي او امنیتي نظامونو ته، په حقیقت کې هغوی ته پر اهل ایمان د واک او تسلط ورکول دي، او له همدې امله دا کار حرام او مردود دی.
فکري انحراف د کفارو ته د سپارلو جواز نه دی
زموږ اختلاف له داعش یا هر بلې ډلې سره، فکري او فقهي اختلاف دی، په ځانګړي ډول د تکفیر او هغو برداشتونو په اړه چې محمد بن عبدالوهاب نجدي ته منسوبېږي.
خو دا انحرافونه هېڅکله دا جواز نه ورکوي چې مسلمان د دین د دښمنانو لاس ته وسپارل شي.
اسلام د منحرفو ډلو د اصلاح او حساب لپاره د امت دننه لارې لري، نه دا چې هغوی سکولر او طاغوتي دولتونو ته وسپاري.
د امیرالمؤمنین علي رضياللهعنه سیرت د خوارجو په اړه
د دې مسئلې د سم فهم لپاره باید د امیرالمؤمنین علي رضياللهعنه عملي چلند ته وکتل شي، نه د نن ورځې تحریف شوو روایتونو ته.
حضرت علي رضياللهعنه د خوارجو په اړه وفرمایل:
«من الکفر فرّوا» یعنې: هغوی له کفره تښتېدلي دي.
او همدارنګه یې وفرمایل:
«لا نكفّرهم، ولا نمنعهم حقهم، ولا نبدأهم بقتال»
یعنې: موږ هغوی تکفیر نه کوو، حقونه یې نه پرې کوو، او جګړه هم ورسره موږ نه پیل کوو.
حتی د نهروان له جګړې وروسته یې وویل:
«إخوانُنا بغَوا علينا»
یعنې: هغوی زموږ وروڼه وو چې پر موږ یې بغاوت وکړ.
که خوارج له اسلامه وتلي وای:
• ولې علي رضياللهعنه هغوی وروڼه وبلل؟
• ولې یې مالونه غنیمت ونه ګرځول؟
• ولې یې ښځې اسیرانې نه کړې؟
• او ولې د ماتې وروسته یې د هغوی تعقیب او ځورونه ونه کړه؟
د احادیثو شعوري تحریف
نن له بده مرغه ځینې خطیبان او د علم دعوهداران د خوارجو احادیث داسې نقلوي چې هر مخالف کافر وښيي او د ظلم او سرکوب لاره هواره کړي.
حال دا چې د اهلسنت جمهور علما په ډاګه ویلي: خوارج بدعتي دي، خو کافران نه دي.
له هغوی سره چلند باید:
• اصلاحی،
• قضایي،
• او د اسلامي امت په چوکاټ کې وي؛
نه د سکولر محکمو او طاغوتي نظامونو له لارې.
د دې لارې خطرناک انجام
د یو مسلمان سپارل—حتی که ګمراه هم وي—طاغوتي حکومتونو ته:
• نه انحراف له منځه وړي،
• نه امت ساتي،
• بلکې یوازې د اسلام د دښمنانو جرأت زیاتوي.
پایله
موږ نه د داعش مدافعین یو او نه د هغوی انحرافات انکاروو؛
خو وایو: د اسلام لاره د علوي عدالت لاره ده، نه د مسلمان د دښمن ته د سپارلو لاره.
هره لاره چې له دې پرته وي:
• نه د رسول الله صلیاللهعلیهوسلم سیرت دی،
• نه د خلفای راشدینو طریقه،
• او نه د اسلامي امت عزت ته رسوي.