امارت اسلامی افغانستان و انحراف منهجی در تحویل مسلمان به کفار اشغالگر خارجی و مرتدین محلی

امارت اسلامی افغانستان و انحراف منهجی در تحویل مسلمان به کفار اشغالگر خارجی و مرتدین محلی

به قلم: محمد اسامه

در پیوند به بازداشت یک مسلمان مجاهد ومهاجر تبعه ی ترکیه توسط نیرو‌های ویژه حکومت سکولار و مرتد ترکیه در پاکستان با این ادعا و اتهام  که وی از عناصر داعش بوده است دیروز مولوی ذبیح‌الله مجاهد سخن‌گوی امارت اسلامی افغانستان گفت در نتیجه اطلاعات امارت اسلامی این عضو گروه داعش بازداشت شده است.

صرف‌نظر از درستی یا نادرستی این اتهام، مسئلهٔ اساسی، حکم شرعیِ تحویل یک مسلمان به نظام‌های کفری و ارتدادی است؛ موضوعی که در فقه اسلام پاسخ روشنی دارد.

در شریعت اسلام، رسیدگی به جرایم و اختلافات میان مسلمانان حتی اگر فرد منحرف، اهل بدعت یا صاحب منهج فاسد باشد—وظیفهٔ خود امت اسلامی است، نه حکومت‌های کفری و ارتدادی سکولار.

الله جل جلاله می فرماید: وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا (نساء/۱۴۱)  خداوند هرگز برای کافران بر مؤمنان راه سلطه قرار نداده است.

سپردن یک مسلمان به دستگاه‌های قضایی و امنیتی کفار سکولار و مرتد، به‌معنای ایجاد سلطه برای آنان بر اهل ایمان است و از این جهت حرام و مردود می‌باشد و انحراف فکری یک مسلمان، مجوز تحویل آن به کفاراصلی و مرتدین محلی نیست.

اختلاف ما با داعش یا هر گروه دیگر، اختلافی فکری و فقهی است؛ به‌ویژه در مسئلهٔ تکفیر و برداشت‌های منسوب به محمد بن عبدالوهاب نجدی. اما این انحراف‌ها، هیچ‌گاه مجوز تحویل مسلمان به دشمنان دین نبوده و نیست.

اسلام برای برخورد با گروه‌های منحرف، راه‌حل درون‌امت دارد، نه واگذاری آنان به دولت‌های سکولار و طاغوتی.

سیرهٔ امیرالمؤمنین علی رضی‌الله‌عنه در برخورد با خوارج بهترین نمونه برای زمان معاصر است که عده یا با برچسب خوارج به مسلمین مخالف خود حمله می برند در حالی که اینها از خوارج بری هستند همچنانکه گرگ از خوردن یوسف علیه اسلام.

حتی اگر به فرض محال این فاراد و گروهها خوارج اصلی هم باشند برای فهم صحیح این مسئله، باید به رفتار امیرالمؤمنین علی رضی‌الله‌عنه مراجعه کرد، نه روایت‌های تحریف‌شدهٔ امروزی.

آن حضرت دربارهٔ خوارج فرمود: «من الکفر فرّوا» یعنی آنان از کفر گریخته‌اند.

و نیز فرمود: «لا نكفّرهم، ولا نمنعهم حقهم، ولا نبدأهم بقتال» یعنی آنان را تکفیر نمی‌کنیم، حقوقشان را قطع نمی‌کنیم و آغازگر جنگ با آنان نیستیم.

حتی پس از جنگ نهروان نیز فرمود: «برادران ما بودند که بر ما بغی کردند.»

اگر خوارج از اسلام خارج شده بودند:

• چرا علی رضی‌الله‌عنه آنان را برادر خواند؟

• چرا اموالشان را غنیمت نگرفت؟

• چرا زنانشان را اسیر نکرد؟

• و چرا بعد از  شکست دادن دنبال شان نرفت و تعقیب شان نکرد؟

امروز متأسفانه برخی خطبا و مدعیان علم، احادیث خوارج را به‌گونه‌ای نقل می‌کنند که هر مخالفی را کافر جلوه دهند و راه ظلم و سرکوب را باز کنند. در حالی که جمهور علمای اهل‌سنت تصریح کرده‌اند: خوارج مسلمان بدعت‌گذارند، اما کافر نیستند. و برخورد با آنان باید: اصلاحی، قضایی و در چارچوب امت اسلامی باشد، نه در دادگاه‌های کفار اصلی یا مرتدین سکولار محلی.

تحویل مسلمان به حکومت‌های کافر اصلی و مرتد محلی نه انحراف را درمان می‌کند، نه امت را حفظ می‌نماید، بلکه تنها دشمنان اسلام را جسورتر می‌سازد.

آیا عبرت تحویل دکتر عافیه صدیقی توسط حکومت ارتدادی پاکستان به آمریکا کافی نیست؟ آیا ندیدیم که عمر سوم بنیانگذار ا.ا.افغانستان در مورد تحویل بن لادن تقبله الله به آمریکا و آل سعود چه واکنشی نشان داد؟

پس ما نه مدافع داعش هستیم و نه منکر انحرافات آن؛اما می‌گوییم راه اسلام، راه عدالت است، نه راه تسلیم مسلمان به دشمن. هر مسیری جز این، نه سیرهٔ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم است، نه راه خلفای راشدین، و نه به عزت امت اسلامی می‌انجامد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *