مسئولین اجرائی دارالاسلامهای ایران و ا.ا.اافغانستان: ظلم به مستضعفین کوتاهترین راه برای خدمت به پروژه ی دشمن
به قلم: فضل احمد هراتی
یکی از خطرناکترین سیاستهایی که امروز در سرزمینهای اسلامی در حال اجراست، سیاستهایی است که ناخواسته یا آگاهانه، مستضعفین مسلمان را نسبت به حاکمیت بد بین کرده و حتی عده ای را بهسوی مسیرهای انحرافی سوق میدهد، مسیرهایی که در نهایت دشمنان اسلام از آن بیشترین سود را میبرند.
این یک قاعده ی روشن تاریخی و شرعی است که ظلمِ مستمر، تفرقگرای میزاید، و تفرقگرای، بهانه ی اشغال و سرکوب میشود.
در دارالاسلام امارت اسلامی افغانستان، وضع قوانینی که مستضعف نتواند کار کند و دربازار با گاری چیزی بفروشد مامورین شاروالی ممانعت کنند و بنام مالیات از مصتضعف پول اخذ گردد و راه حلالِ تأمین نان بسته شود و فقر به جرم تبدیل گردد نه با مقاصد شریعت سازگار است، نه با سیره ی رسولالله صلی الله علیه وسلم و خلفای راشدین.
در دارالاسلام ایران نیزمسئولین اجرائی باید سیاستهای کلی نظام حاکم بر کشور اهمیت دهند و در مسائل اجرائی کاری نکنند که با سیاستهای کلی نظام مغایرت داشته باشد. اجرای سیاستهایی که پناهجوی مسلمان را تحقیر میکند و به بهانهٔ «مدرک اقامت» زن و کودک و پیرمرد را بازداشت مینماید و به خانهها هجوم میبرد و خانوادهها را به اردوگاه و اخراج اجباری میکشاند، هیچ نسبتی با حرمتِ مؤمن، کرامت انسان و اخوت اسلامی و سیاستهای کلی و اساسی حاکم بر دارالاسلام ایران ندارد.
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ، لَا یَظْلِمُهُ وَلَا یَخْذُلُهُ،وَلَا یَکْذِبُهُ ، وَلَا یَحْقِرُهُ.[۱] مسلمان برادرمسلمان است، نه به او ظلم می کند و نه اورا تحقیر کرده و نه یاری نکرده ودر زمان مشکلات تنها رها می نماید .
در این صورت هر سیاستی که مؤمن را خوار کند و مستضعف را بیپناه سازد و زندگی حلال را بر او ببندد خلاف حدیث، خلاف مقاصد شریعت و خلاف عدالت اسلامی است.
وقتی عدالت تعطیل شود و کرامت لگدمال گردد و صدای مظلوم شنیده نشود طبیعی است که برخی جوانانِ خسته و تحقیرشده، به هر شعاری که وعدهٔ عدالت، قدرت یا انتقام بدهد گوش بسپارند؛ حتی اگر آن مسیر، در نهایت به انحراف و ویرانی بیشتر بینجامد.و این دقیقاً همان چیزی است که آمریکا، غرب و نظام استکبار میخواهند.
آنها با تحریم، فشار و نفوذ و با سیاستهای غلط داخلی و با تحریک تضادها امت را از درون میسوزانند و سپس از آتشِ تفرقه گرای بهعنوان بهانهٔ سرکوب استفاده میکنند.
ما هم اکنون دو دارالاسلام بزرگ ایران و افغانستان که با فقه حنفی و جعفری اداره می شوند را داریم و خطاب به این امرای حاکم بر مسلمین می توانیم به عنوان شهروندان این دارالاسلامها بگوئیم اگر به نام امنیت، عدالت را قربانی کنید و به نام قانون، مستضعف را له نمایید و به نام دین، کرامت مسلمان را نادیده بگیرید بدانید که شما ناخواسته در حال اجرای همان سناریویی هستید که دشمنان اسلام سالها برای آن برنامهریزی کردهاند.
باید یقین داشته باشیم که امت اسلامی امروز، بیش از هر زمان، به عدالت، رحمت، عقلانیت فقهی و شنیدن صدای مظلوم نیاز دارد؛ نه فشار، تحقیر و سیاستهایی که امت را از هم بیگانه میکند.
ظلم، امنیت نمیآورد بلکه بی امنیتی میآورد و هر نظامی که این حقیقت را نبیند، خواسته یا ناخواسته، در زمین دشمن بازی کرده است.
[۱] بخاری ۲۴۴۲- مسلم 2580