حقایقی ترسناک از زندان سکولاریستهای آمریکائی در بگرام افغانستان
ارائه دهنده: عبدالله مسلم
محمد عمر عبدالرحمن فرزند بزرگ شیخ عمر عبدالرحمن رهبر معنوی جماعت اسلامی مصر، که مدتی پیش، پس از ۵ سال حبس از زندان مصر آزاد شد داستانهایی را از زندان بگرام که خود بعد از اینکه در سال ۲۰۰۲ در پاکستان بازداشت و به آنجا منتقل شده بود، تعریف می کند .
بعد از اینکه حکومت طالبان سقوط کرد “اسدالله” به پاکستان فرار کرد و در آنجا دستگیر شد و سپس به نیروهای آمریکایی نحویل داده شد و در بگرام، بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا تا سال ۲۰۰۵ بازداشت بود و بعد از آن به مصر تحویل داده شد ، و در زندان بگرام قبل از اینکه به مصر تحویل داده شود به شیوه ی بسیار غیر انسانی مورد شکنجه قرار گرفت.
در یک مصاحبه که با سایت جماعت اسلام انجام داده بود در مورد مدت زمان حیس خود در بگرام سخن گفت … اینها همش خیاله … و با واقعیت هیچ ارتباطی ندارد … و کوچکترین حق انسانی را به زندانیان نمی دهند . گاهی ۳ تا ۴ ماه یک برادر در زندان ، آب به بدنش نمی خوره … و لباسهایش را عوض نمی کند … و ناخنهایش را هم کوتاه نمی کند … و موهی سرش را نیز نمی زند . و قضای حاجت توی یک حلبی است .
وی افزود : در ابتدا ، به مدت ۲ ماه ، نمی گذارند برای اسنجا (شستن خود بعد از قضای حاجت ) حتی از سنگ نیز استفاده کنند . و زندانی باید با دست آب بخورد .. و استفاده کردن از این حلبی زمان مخصوص خود را دارد .. برادران را دست بسته و پا بسته نگه می دارند ولی فقط همین نیست باز به حلقه ای که به دیوار وصل است بسته شده اند … و در حالت نشسته قرار داده می شود تا نتواند بخوابد .
وی در ادامه گفت : در ابتدا فقط یک پتو دارد… و گاهی برخی از برادران در سرمای شدید افغانستان همین طور رها می شوند . شما از سرمای افغانستان و مخصوصا کابل خبر ندارید!! . بعضی وقتها فقط یک لباس افغانی بر تن افراد هست در این سرمای شدید !! . و در مورد غذا ، بسیار اندک و ناچیز و غیر بهداشتی.. و به اینگونه تقسیم می شود ..یک روز دو وعده صبح و شام و روز بعدی فقط یک وعده صبحانه فقط و تا روز بعدی این فرد بدون غذا می ماند .
نیروهای اشغالگر از سال ۲۰۰۱ که طالبان سقوط کرد از این پایگاه نظامی که در شمال کابل واقع شده ، استفاده می کند .
همه ی زندانیان آزاد شده از این زندان ، از وضعیت فاجعه بار زندان شکایت کرده اند ولی مقامات آمریکایی همه ی این اتهامات را رد می کنند و ادعا می کنند که در این زندان همه ی شیوه های حقوق بشر رعایت می شود .
فرزند عمر عبدالرحمن انواع شکنجه های این زندان را فاش ساخت و به عنوان مثال گفت : دستهای فرد را به یک قرقره بسته اند و پاهایش هنوز بر روی زمین است و به این شیوه برای مدت طولانی نگه داشته می شود و در اوقات بازجویی و یا برای مدت بسیار کوتاهی استراحت می کند و این وضعیت گاهی روزها به طول می انجامد .
همچنین فرد را لخت مادرزاد می کنند .. و در اثنای بازجوی آب یخ بر سرش می ریزند .. و اگر در فصل زمستان باشد که دیگر خیلی وضع بدتر است .. و در اثنای بازجوی سربازان فرد زندانی را به سرعت بلند می کنند و در داخل یک نیمه بشکه قرار می دهند ، و فرد را به زور در حالت نیمه نشسته در آن قرار می دهند .. .سپس در بشکه را می بندند و فرد نیز نمی تواند چند دقیقه ای بیشتر تحمل و بعد شروع به داد و فریاد می کند .
در ادامه گفت : سپس فرد را درحالیکه دستهایش را به کمرش بسته اند و پاهایش را غل و زنجیر کرده اند در حالت نشسته، به حلقه ای که در دیوار است می بندند به طوریکه نه می تواند بخوابد و نه می تواند بایستد… و در این حالت فرد دردهای بسیار شدیدی را در کمر و زانوها احساس می کند و صلیبیها تا زمانیکه زانوی فرد ورم نکند وی را باز نمی کنند . و روشهای شکنجه ی جسمی دیگری نیز دارند . وی این چیزها را به عنوان شاهد عینی بازگو می کند .
به علاوه ی این شکنجه های جسمی زندانیان مورد شکنجه ی روحی نیز قرار داده می شوند به طوریکه موسیقی و صدای طبل از بلند گو و با صدای بسیار شدید ۲۴ ساعته در زندان پخش می شود … و در طول یک ماه فقط یک بار یا دو بار برای ۱۵ دقیقه این صدا قطع می شود . تاریکی مطلق در تمام زندانها … به طوریکه شب و روز را اصلا از هم تشخیص نمی دهی !!!.
و در این اوقات ما برای نماز مجبور بودیم زمان بندی بکنیم و یک بار که من می خواستم نماز عشا بخوانم در این حال صدای طبل قطع شد و من از زندان مجاور صدای اذان شنیدم که مؤذن می گفت “الصلاة خیر من النوم” .. و فهمیدم که نماز صبح است ، در حالیکه من فکر میکردم آن وقت باید نماز عشا را بخوانم . (به گزارش اخبار جهان اسلام به نقل از مفکرة الاسلام )