
مختصری از تاریخ حركتهاي مسلحانه ی سکولاریستهای حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله با دولت شیعه مذهب ایران
ارائه دهنده : رسول هورامی (دانشجوی تاریخ )
وجود اختلافات قومي و عقیدتی براي هر دشمن و بیگانه پرستی غنيمت است. دشمنان هميشه سعي ميكنند چنين اختلافاتي را بهعنوان يك اهرم فشار در آستين روابط موزیانه ی خود نگاه دارند. در جريان جنگ ايران و عراق شاهد بهرهبرداري کشورهای متجاوز از احزاب و گروهک های سکولاریست و مرتد كرد ، عليه مردم مسلمان کردستان بودیم.
مهمترين اين موارد، تحريك سرکردگان گروهک سکولاریست کومله به سرکردگی عبدالله مهتدی و ابراهیم علیزاده ميباشد كه در بهمن سال ۱۳۵۷ و به تبع برهمخوردن ثبات رهبریت دینی کردها و ثبات سياسي ايران، بهعنوان سران کومله به تشکیل سازمان سکولاریستی و تقويت آن پرداخت. البته کومله از حزبهای سکولار باسابقه ايران نبود ، اما در فضاي سياسي سال های ۵۸ الی ۶۰ بهوجود آمد و با فراز و فرودهايي تداوم پيدا كرد. اما تقويت و تاثير سياسي مهم آن، بيشتر بهدوران پس از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و نقش آنها در حركتهاي ارتدادی سکولاریستی و همكاري با رژيم سکولاریست صدام در جنگ عليه کردهای اهل سنت و حکومت شیعه مذهب ايران مربوط ميشود. اتحاد اين گروه سکولار کمونیست با گروهک اتحاد مبارزان کمونیست نيز که منجر به تشکیل حزب کمونیست ایران در دوازدهم شهریور ماه سال ۱۳۶۲ گردید، يكي از نكتههاي مهم درباره آن است.
اما نکته ای که بسیار حائز اهمیت است این است که این حزب سکولار یست در طول سال های تاریک جنگ میان سکولاریستهای بعث عراق با حکومت شیعه مذهب ایران ؛ با همکاری صدام با انسداد جاده ها، تهدید و آدم ربایی، مین گذاری و اعزام تیم های ترور و حمله به علمای دینی ، حمله به مراکز دینی چونمکتب قرآن مریوان و…، حمله به شهرها و به شهادت رساندن بسیاری از هموطنان اهل سنت فعال در کردستان و هورامان نقش زیادی در کمک به رشد جریانات سکولاریستی و در انزوا قرار گرفتن جریانات مذهبی اهل سنت داشت .
وضعيت كردستان در آستانه انقلاب مذهبی ۱۳۵۷ ایران













