دسته: تاریخ اسلام (فرق و مذاهب در امت واحده )

مختصری از زندگی عُـتـبـه بن غَـزوان  (رضی الله عنه)

به قلم: ع . خانی بیسارانی

از سابقین اول بود و هفتمین نفری بود که اسلام آورد و جزو مهاجرین اولیه به حبشه  و سپس به مدینه بود و تیرانداز ماهری نیز بود ,,, کنیه اش ابوعبدالله و ابوغزوان بود [۵۱۳۵ مستدرک حاکم]

وقتی در حبشه بود ، غم و پریشانی اش برای پیامبر صلی الله علیه وسلم زود باعث شد به مکه برگردد و سپس به مدینه هجرت کرد و در تمام جنگها شرکت فعال داشت . عمر بن خطاب (رضی الله عنه) برای آزاد سازی شهر ابله که تا آنوقت  ایرانیانی بودند که آن را به محلی برای حمله به مسلمانان تبدیل کرده بودند ، تصمیم میگرفت … چون مسلمانان بیشترشان در جهاد به سر میبردند و در مدینه جز تعداد اندکی در اطراف خلیفه نمانده بود ..

در نتیجه عمر فاروق (رض) باید فرمانده ای زیرک و باتجربه انتخاب کند . چندی نگذشت فریاد براورد: یافتم ,, بله یافتم ، به بستر خواب رفت وبه خود میگفت; مجاهدی است که  بدر   احد   خندق و دیگر غزوه ها را دیده است و شمشیری او را نگزید و تیرش به خطا نرفت و هفتمین نفری بود بر این کره خاکی به اسلام پیوست.

فردا دستور داد عتبه بن غزوان  رضى الله عنه را برایش صدا زنند  و فرماندهی سیصد وچند نفر را به او داد و فرمود; زینهار! در مورد موضوع ولایت خود ازخدا بترس ، نفس و هوا تورا به تکبر و خودخواهی نخواند که آخرتت را هدر دهد ، تو گمراه بودی خداوند تو را هدایت داد و حالا فرمانروا شده ای [۳۱۵/۱ استيعاب ابن عبدالبر]

عتبه در صف اخر سپاهش به زنان پرچمهایی داد و گفت; وقتی دو سپاه بهم رسیدند گرد وخاک به راه اندازید . همین که به  ابـلـه  رسیدند سرزبازان فارس به پرچمهای برافراشته نگاه کردند ودیدند که پشت سر آنها گرد وخاک بلند شده به خود گفتند; اینها پیشقراول هستند ، پشت سرشان حتما سپاهی انبوه است ، آنگاه ترس و اضطراب وجودشان را گرفت و فرار کردند ادامه خواندن مختصری از زندگی عُـتـبـه بن غَـزوان (رضی الله عنه)

آیا حکومتها و امارتهای اسلامی ما را فریب داده اند؟

ارائه دهنده: صلاح الدین الکردی

سوالی که بر زبان بسیاری از مسلمانان متداول است، چه طالبان علم و چه عوام مسلمین، اینست که آنچه به گفته ایشان حکومتها و امارتهای اسلامی بر اساس یکی از مذاهب اسلامی خوانده می شود که قانون اسلام بر اساس یکی از مذاهب اسلامی را آشکار کرده و گمان تطبیق آن را دارد، و هیچ بیانی از بیانات فرماندهانش نیست که از ذکر قانون شریعت الله و برپا نمودن آن و دیگر احکام اسلام در آن نباشد، اما چرا اکثر شیوخ و علمای معروف در تمام سرزمین های اسلامی آنها را سرزنش کرده و به آنها رخنه وارد می کنند. و به طور دقیق تر:
آیا معقول است که این همه علما و مجامیع علمی و هیئت های شرعی بر سرزنش آنها اتفاق داشته باشند در حالی که چنین نیستند؟
و این سوالی وجهه دار و منطقی است، و هر مسلمانی حق دارد که این سوال را بپرسد، زیرا هر کسی که بر تطبیق قانون شریعت الله بر اساس یکی از مذاهب اسلامی معترض است یا با آن مخالفت دارد، مسلماً نیت بدی ندارد یا آدم خبیثی نیست، و خاصتاً در زمان تلبیس و وارونه جلوه دادن حقایق همچون زمان ما . بلکه بسیاری از عوام مسلمانان و بعضی شیوخ و طالبان علم به خاطر دینداری و غیرتش نسبت به اسلام از دولت اسلامی کراهت دارند، و از تسلط یهود و نصارا و رافضی ها بر آن می ترسند.
وقبل از جواب این سوال مهم که درباره حکومت اسلامی مردم را دچار اشکال نموده است، لازم است بدانیم که امت اسلام بر علما و ائمه ای ربانی اجتماع دارند که از مراجع معتبر بشمار می آیند، که از آنان احکام دینشان را گرفته اند، چه در باب عقیده یا فقه یا غیر آن.
و اگر از تمام کسانی که امروز با حکومت اسلامی دشمنی می کنند درباره امامان بزرگوار مسلمین  سوال کنیم آنان و فضل و بزرگواری و ارزش آنان را می شناسند، و به اقوال و گفته های ایشان و اتباع شان از علمایی که شریعت را پس از آنان برای ما حفظ نمودند و از توحید دفاع کردند، استناد می کنند. اما سوالی که اغلب این افراد آن را نمی دانند، نا آگاهی آنان از این موضوع است که اکثر این امامان به عنوان مثال نه منحصرا، زمانی که دین الله را آنگونه که الله خواسته تبلیغ نمودند در میان مجتمعات طاغوتی خود منفور بودند، و اوصاف و القاب زشت و ناپسند نصیب شان می گشت، و اتهام های بزرگ به آنان زده می شد، بلکه تحت تعقیب بوده و زندانی می شدند و می خواستند آنان را کشته و مسلمانان را از شر وفتنه آنان نجات دهند. و حتی آنان را به خوارج بودن متهم می کردند و آنان را به مخالفه نمودن با اهل سنت و جماعت متهم می نمودند! ادامه خواندن آیا حکومتها و امارتهای اسلامی ما را فریب داده اند؟

مروری مختصربر تاریخ خلافت عثمانی و دلایل شکست و نابودی آن

ارائه دهنده: ابوصلاح الدین الکردی

 

دولت خلافت اسلامی عثمانی دارای مشخصات ذیل بود:

تاسیس: ۱۲۹۹/ انقراض: ۱۹۲۲/ دین: اسلام/  دولت: خلافت/  زبان: ترکی، عربی و فارسی/ خلیفه: عثمان بن ارطغل(اولین)/ خلیفه: عبدالحمید ثانی (آخرین)/  شعار: خلافة إلى الأبد / صدراعظم: علاء الدین پاشا(اولین) / صدراعظم :احمد توفیق پاشا (آخرین) / مساحت: ۷۵۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع / واحد پول: لیره

خلافت عثمانی یک اقتدار واحد سیاسی و کتلوی مسلمانان بود که طی سالهای ۱۲۹۹ الی ۱۹۲۲ حدود ۶ قرن در مدیترانه حکومت می کرد، و در اوج اقتدار خود یعنی قرن شانزدهم مناطق همچون اکثر خاورمیانه،آسیا کوچک، شمال آفریقا و جنوب شرقی اروپا تا قفقاز را نیز شامل می شد.

– منشاء عثمانیان

عثمانیان شاخه‌ای از ترکمن‌ها بودند که در اواخر امپراتوری سلجوقیان از ترکستان به آسیای صغیر کوچیدند. در آن زمان، سلجوقیان روم، که قسمتی از سلسله دولت‌های سلجوقی بودند، در این سرزمین فرمان می‌راندند. ترکان عثمانی اندک‌اندک در نواحی غرب آناتولی به یک قدرت منطقه‌ای و متحد سلاجقه تبدیل شدند و بعداً جانشین سلجوقیان گشتند.

– اوج شکوه اقتداری خلافت عثمانی

دولت عثمانی به‌عنوان بزرگ‌ترین و پهناورترین دولت اسلامی بعد از خلافت عباسی شناخته شده بود، که از سدهٔ چهاردهم، به رهبری بایزید اول (ایلدرم بایزید)، قلمرو آن در قارهٔ اروپا گسترش چشمگیر یافت و در اوایل نیمهٔ دوم سدهٔ پانزدهم، با فتح قسطنطنیه، به رهبری سلطان محمد دوم (فاتح)، در مقام تنها وارثامپراتوری روم شرقی (بیزانس) جای گرفت.

بدین‌سان، در پایان سدهٔ پانزدهم، دولت عثمانی به اوج اقتدار و شکوه خود دست یافت؛ اقتدار و شکوهی که بیش از یک سده دوام آورد. در این دوران، خلافت عثمانی شامل قلمروهای آناتولی، سوریه، فلسطین، عراق، ارمنستان در آسیا، و مصرو لیبی در آفریقا،و بلغارستان، یونان، صربستان، آلبانی،بوسنی و رومانی را در اروپا شامل می‌شد. ادامه خواندن مروری مختصربر تاریخ خلافت عثمانی و دلایل شکست و نابودی آن

مختصری از باورهای اهل غلو و افراط در تاریخ اسلام

به قلم: ابومصعب

غلو به خروج از منهج و تجاوز از حد، و عمل به چیزی که الله سبحانه و تعالی و رسولش  به آن اجازه نداده است.

قال تعالی:همانگونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانهای قرار دادیم (درحد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید؛ و پیامبر هم بر شما گواه است. و ما، آن قبلهای را که قبلا بر آن بودی، تنها برای این قرار دادیم که افرادی که از پیامبر پیروی میکنند، از آنها که به جاهلیت بازمیگردند، مشخص شوند. و مسلماً این حکم، جز بر کسانی که خداوند آنها را هدایت کرده، دشوار بود.و خدا هرگز ایمان شما را ضایع نمیگرداند؛ زیرا خداوند، نسبت به مردم، رحیم و مهربان است (البقره_ ۱۴۳)

خوارج اولین فرقه از این امت است که دچار غلو شده اند و از دین بسبب غلو خارج شدند همانطوریکه تیر از کمان خارج می شود. واین تندی و غلوشان اولین بار در امت سبب شد صحابه کرام را به ناحق تکفیر کنند و سپس جنگ هایی با صحابه و سلف نمایند که در زیر به ذکر باورهای این گروه به صورت مختصر می پردازیم : ادامه خواندن مختصری از باورهای اهل غلو و افراط در تاریخ اسلام

مفهوم و تفاوت تشیع انگلیسی با آنچه اهل سنت ایران تا کنون از تشیع اطراف خود دیده اند

ارائه دهنده : شیعه علی

چند سالی است که در شبکه های ماهواره ای بر خلاف عرف رایج تشیعی که اهل سنت ایران با آن سرو کار داشته اند شاهد نوعی از تشیع غلاه هستیم که با تحریک و ترویج  مردم ساده لوح  به توهین به اهل سنت و تحریک احساسات آنها و قمه زنی و دیوانه بازی و…تلاش دارد در جوامع بین الملل این مفهوم را بگنجاند که شیعه یعنی فحش و ناسزا و توهین و گریز از عقل و وحشی گری و…. آنهم به اسم امام حسین (ع) اما در حقیقت در جهت خدشه دار کردن و منفور نشان دادن چهره ی شیعیان در جهان . اینها در واقع قبل از شور حسینی نیاز به کمی شعور حسینی دارند .

آیت الله خامنه ای با وارد کردن اصطلاح تشیع انگلیسی و ممنوع نمودن پاره ای از رفتارهای ضد اسلامی آنها واکنشهایی را در سطح کلان انجام داده اند از جمله ممنوع نمودن قمه زنی که صراحتا اعلام نمود : ” قمه زدن علاوه بر اینکه از نظر عرف از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمیشود و سابقه ای در عصر ائمه(علیهم السلام) و زمان بعد از آن ندارد و تایید هم به شکل خاص یا عام از معصوم (ع) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب میشود بنابراین در هیچ حالت جایز نیست!”

با آنکه در ظاهر امر قمه زنی در ایران ممنوع گردید اما قمه ای که تشیع انگلیسی  و مریدان آن با همکاری دشمنان قسم خورده ی ما چون انگلیس و … از طریق کانالهای ماهواره ای به قلب مذهب شیعه  و اهل سنت می زنند بسیار ویرانگرتر از قمه ایست که بر جسم فریب خوردگان خود زده اند .

ما شناختی از اسلام آمریکائی که امثال سید قطب و آیت الله خمینی ارائه داده اند داریم، اما ماهیت تشیع انگلیسی چیست ؟

• تشیع انگلیسی نیز همچون سلفیت آل سعود و اخوان الشیاطین(شاخه انحرافی و سکولار حرکت مبارک اخوان المسلمین)، شعبه‌ای از “اسلام آمریکایی” است که با قانون شریعت و تشکیل حکومت مجری احکام شریعت و جهاد نسبتی ندارد. حتی به تنها حکومت شیعی جهان نیزمی‌تازد.
• تشیع انگلیسی بی‌خطر برای طاغوت و ظالمین  بوده و از کنار آمریکا و اسرائیل نیز با سکوت عبور می‌کند.
• تشیع انگلیسی بیشتر تمایل دارد با داستان سرائی توهمی  بر پیکر خونین اسب امام حسین (ع) گریه و زاری کند تا  اینکه در راهی که نوه رسول الله صلی الله علیه وسلم در آن قدم گذاشت حرکتی کند .
• تشیع انگلیسی هدفش حرکت در مسیر وحدت اسلامی و تمرکز بر دشمن مشترک مسلمین نیست و تنها بر تفرقه و اختلافات تأکید دارد. “تکفیر” می‌کند. ناسزا می‌گوید. به مقدسات سایر مسلمانان توهین می‌کند و تیغ بر روی برادر مسلمان خود می‌کشد و در برابر کفار و مستکبران خضوع می‌کند.

 

کالبدشکافی جریان تشیع ۱۲ امامی در گذرتاریخ ( ۴ ) تشیع و مسئله ی تحریف قرآن

به قلم استاد : ابو ابراهیم هورامی

 

……. سان تزو در اهمیت شناخت خود و شناخت دشمن و رابطه ی آن با پیروزی در جنگ می گوید :

۱- شناخت دشمن و شناخت خود ، موجب رستن از خطر در همه جنگ هاست

۲- شناخت خود و نشناختن دشمن ، با یک پیروزی و یک شکست همراه است

۳- نشناختن دشمن و خود ، به شکست در هر جنگی می انجامد .

پس ، شناخت وضع موجود خود و دشمن مقدمه ی پیروزی اند و عدم شناخت وضع موجود می تواند مقدمه ی شکست و نابودی باشد . با این توصیف باید بگویم که شناخت واقعی وضع موجود تمام مذاهب منتسب به اسلام ، به عنوان یک دوست یا دشمن ، از جمله حنفی ها ، مالکی ها ،شافعی ها ، سلفی های مدخلی آل سعود ، اخوان المفلسین ، اخوان المسلمین و بخصوص شناخت واقعی وضع موجود تشیع ۱۲ امامی یک ضرورت و نیاز روز مسلمین و بخصوص مجاهدین فرقه ی ناجیه می باشد ……

***

به دلیل از میان رفتن حکومت شورائی و عدم تحیکم قوانین شریعت الله در سرزمینهای اسلامی  ، به صورت تدریجی  جامعه به مرداب  خطرناکی تبدیل گردید که زمینه ی  پیدایش و رشد انواع گروهها و فرقه های منحرف  را فراهم آورد . در این فرصت قصد نداریم که به سیر تاریخی تمام گروههای منحرف  و عقاید منحرف آنان بپردازیم  ، بلکه با پرداختن به دو نمونه  ، در میان اهل سنت و تشیع  ، در دهه های گذشته و موضوع گیری آنان در برابر قرآن  ، به تبیین مسئله ی تحریف قرآن از دیدگاه تشیع و موضع گیری امامان شیعه در این زمینه خواهیم پرداخت .

ادامه خواندن کالبدشکافی جریان تشیع ۱۲ امامی در گذرتاریخ ( ۴ ) تشیع و مسئله ی تحریف قرآن

اهل فارس (ایران زمین آنزمان که ایران کنونی بخشی از آن است ) در مدرسۀ یاران پیامبر صلی الله علیه وسلم

 

نويسنده : عادل حیدری

 

آنگاه که پروردگار برای هدایت بشریت پیامبر خاتم را برگزید برای نصرت وی و رسالتش یارانی را نیز برای او اختیار نمود تا با جانفشانی کردن از رسالتش دفاع نمایند. پس از وفات رسول خدا بار هدایت جامعه و رهنمون ساختن بشریت بر عهده آنها قرار گرفت که خود سبب شد فرزندان مسلمان از جای جای عالم اسلامی به خدمت آنها درآیند و از دریای پهناور دانششان برای خود جرعه ای برگیرند و از میان نقاط مختلف عالم اسلامی منطقه فارس (ایران زمین آنزمان که ایران کنونی بخشی از آن است ) بود که شاگردان بس فراوانی را در محضر یاران رسول خدا صلی الله علیه وسلم داشت که در این مجال مختصر إن شاء الله به بررسی چکیده ای از زندگی آنها خواهیم پرداخت:

۱- سلیمان بن یسار (یکی از فقهای سبعه ی مدینه)

امام، فقیه ومفتی مدینه ابوایوب و در روایتی ابو عبدالرحمن و به نقلی دیگر ابو عبدالله المدنی غلام ام المؤمونین جویریه بنت حارث هلالی رضی الله عنها ؛ وبرادر عطاء بن یسار و عبدالملک و عبدالله ونیز گفته شده که وی غلام ام المؤمنین ام سلمه بوده است، ایشان در زمان خلافت عثمان رضی الله عنه بدنیا آمدند. امام ذهبی رحمه الله در سیر أعلام النبلاء می فرمایند: پدرش یسار از اهل فارس بوده است.

سلیمان در محضر بسیاری از یاران پیامبر دانش آموخت واز آنها سخنان گهربار رسول خدا صلی الله علیه وسلم را شنید که از جمله آنها می توان به: زیدبن ثابت، و إبن عباس و أبو هریرة وحسان بن ثابت و جابر بن عبدالله و رافع بن خدیخ، وإبن عمر وعائشة و أم سلمة و میمونة، وأبو رافع غلام پیامبر صلی الله علیه وسلم و حمزة بن عمرو الأسلمی و مقداد بن عمرو رضی الله عنهم اجمعین اشاره کرد.

سلیمان جزو هفت فقیه مدینه به شمار می آمد که دانش یاران رسول خدا را به نسل بعد رساندند و دانشمندان اسلامی متفق القولند که ایشان از زمره دسته اول تابعین می باشد.

ادامه خواندن اهل فارس (ایران زمین آنزمان که ایران کنونی بخشی از آن است ) در مدرسۀ یاران پیامبر صلی الله علیه وسلم

سیف الدین قُطز و پایان افسانه‌ی شکست ناپذیری مغول

ارائه دهنده : م.صادقی سقزی

شاید از هنگام پیدایش زمین تا حالا، هیچ مصیبتی بزرگتر از حمله‌ی مغول بر سرزمین فارس و ملت‌های مسلمان نرفته است. فاجعه‌ای که هرگز نه قبل و نه بعد از آن، تاریخ مثل آن را به چشم ندید و شلاق نابودی و دمار را بر پیکره آن فرود نیاورده. حمله‌ی مغول به جهان اسلام، میلیونها انسان را به کام مرگ فرستاد و هزاران شهر و آبادی را ویرانه ساخت و قیامت را برای مردم مجسم و متحقق ساخت.

نگاهی به برخی از جنایات مغول

“تعداد کشته‌شدگان مرو به نظر ابن اثیر هفتصد هزار نفر و به گفته جوزجانی دو میلیون و چهارصد هزار نفر، تعداد کشته‌شدگان هرات در سال ۶۱۹ ه‍. ق به گفته جوزجانی یک میلیون و چهارصد هزار نفر و به گفته سیفی یک میلیون و ششصد هزار نفر. در این میان بسیاری از شهرها مانند نیشابور که در آن شهر تغاجار داماد چنگیز کشته شده بود کلاً قتل‌ عام می‌‌شوند، حتی مغول به حیوانات نیز رحم نمی‌‌کنند بیش از یک میلیون و هشتصد هزار کشته. در شهر بامیان نیز کلیه‌ی مردم با تمامی جانداران به قتل می‌‌رسند، چرا که در آن شهر نیز پسر جغتای نوه‌ی چنگیز به قتل رسیده بود و چنگیزخان که بعضی از نویسندگان و تاریخ‌نگاران او را می‌ستایند و می‌گویند که قصد انتقام‌گیری نداشت دستور می ‌دهد حتی جنین در شکم مادر و گربه‌ها و سگ‌ها را نیز بکشند”. (۱)

در این میان تنها اهل خوارزم بودند که توانستند درحدود چهار ماه در برابر این سیل عظیم مغول سد ایجاد کنند و در بعضی مواقع آنها را به عقب برانند.

از میان سلاطین خوارزمشاهی، سلطان جلال الدین محمد خوارزمشاه از بزرگترین قهرمانان و دلاورمردانی است که در چند نقطه بر مغولان هجوم برده و آنها را به سختی شکست داد. اما به دلیل تفرقه‌ای که بین لشکریان رخ داد و باعث شد بعضی از فرماندهان با سپاهیان خود از لشکر سلطان جلال الدین جدا شوند، و از طرف دیگر خیانت و کشتار ملحدان اسماعلیلی‌ و همچنین هجوم صلیبی‌ها، همه دست به دست ِهم داد تا سلطان نتواند پیروزی خود را به اتمام برساند.

اینها فقط قسمتی از جنایت‌های مغول در سرزمین فارس است،اما جنایت‌های مغول به مراتب بیشتر و بدتر از آن چیزی است که ذکر شد، خاصتا، که بعد از کشتار مردم فارس، عراق و مناطقی تحت خلافت عباسی بود نیز تحت تصرف مغول در آمد و به دلیل حقد و کینه‌ی آنها با اسلام و مسلمین، چندین برابر بیشتر از آن چیزی که در فارس رخ داد، به قتل و کشتار دست زدند.

ادامه خواندن سیف الدین قُطز و پایان افسانه‌ی شکست ناپذیری مغول