پست سكولاريسم (۴۱)
بر گرفته از کتاب روابط متقابل اسلام و دین سکولاریسم
مؤلف: ابوحمزه المهاجر هورامی
سكولارها داعيه‌اي جهان شمول داشتند، و معتقد بودند به مرور زمان، هم در جوامع غربي و هم در شرق، دین سكولاريسم سرانجام محتوم همه ملت‌ها، براي پيشرفت و ادامه‌ي حيات است. اما بعد به دليل شكست دین سكولاريسم و به خاطر نتايج وحشتناك ناديده انگاشتن دین خدا، ناگزير شدند به نقش دين خدا در حيات اجتماعي گردن نهند.
و پيشوند «پست» يا «ما بعد» اشاره در يك نوع تجديد نظر، در بنيان‌هاي فرهنگي و فلسفي دین سكولاريسم دارد و در جست و جوي روش‌هاي نو براي حضور فعال‌تر اخلاق و معنويت و دين آسمانی در ساخت و بافت مناسبات اجتماعي و بين المللي است.
منظور از مراحلي كه در بحث تطور معناي سكولاريسم گذشت، آن نيست كه با شروع مرحله جديد، مرحله قبل به شكل كلي از بين رفته و ديگر طرفدار ندارد، بلكه ممكن است اين مراحل في‌الجمله و در ميان برخي از افراد پديدار گشته باشد و عده‌اي ديگر هنوز در مراحل قبلي مانده باشند، و وارد مرحله‌ي جديد نشده باشند.[۱]
[۱] ، محمد علي اسدي نسب ، قرآن وسكولاريسم ، تهران، دفتر نشر معارف، چاپ اول ۱۳۸۶٫ ص ۲۵ـ ۳۲