پێشمه‌رگه و پۆلیسی کوردستانی عیراق و سوریا بۆچی كافرن ؟
سه ره تا پیم خوشه به بیری هه موو به ریزیك بهینمه وه که به رچاومان روون بیت خوای گه وره هه موو پیغه مبه رانی بو گه یاندنی “لا اله الا الله” ره وانه کردوه و ئه و ووشه جوانه ش دو دانه “روکن” یان راگری سه ره کی هه یه و به بی هیچکامیك له و دوانه ئه و وشه یه بو قه برو قیامه تی هیچ که سیك و بو مامه له کردنیش له گه لی له دنیا هیچ سودیکی نابیت.
هه ردوو راگره که ش له خودی وشه که وه ر گیراوه و کراویشه به دوو به شه وه، واته به شی (لا اله) که دواتر به جوانی باسی ده که م له گه ل به شی (الا الله).
وشه ی “لا اله” واته نه فی کردن و به ر هه لستکاری کردنی هه موو په رستراویکی ناحه ق و درو که له قورئاندا به چه ندین ئایه ت به وشه ی “طاغوت” ناوی هاتوه ، که واته به ریزانم هه رکات ئه و ووشه ی “طاغوت” تان چاو پیکه وت یه کسه ر بزانن مه به ست لیی که سیکه که وا سیفه تیکی په رستراوی به خوی ده دات، که واته گه ر ن وی به راستی شوین “لا اله الا الله” که وتبیت ده بیت خوت به ته واوی به “زمان” و به “دل” و به “کردار” بیباوه ری و بیزاری و دوزمنايه تى خؤت بؤ “طاغوت” ده ر ببریت، به پیی توانا و هه ول بده یت و بگه رییت که له شوینیك ژیان ببه يته سه ر که وا بتوانیت تیيدا بیت و به و حاله وه بگه رییته وه بو لای خوا ، چونکه به هه شتی خوا ته نها بو ئه هلی ئه و ووشه جوانه دانراوه و ئه وه ش ده هینیت که هه موومان هه رچیمان هه یه له پیناویدا بیبه خشین .
باسه که م لیره وه ده ست پی ده که م کاتیك بو مان روون بویه وه که بی باوه ر بوون و دوژمنایه تی “طاغوت” کاری سه ره کی هاتنی پیغه مبه ران “علیهم السلام” بوه ، کاتیكیش زانیمان هه رکه س بی باوه ر نه بوو به “طاغوت” هیچکات نه یوتوه “لا اله الا الله” واته موسولمان نیه، لیره وه بوشمان ده ر ده که ویت که ئه گه ر که سیك ببیته پاریزه رو سه رخه ر و ئيشکگری مانه وه ی “طاغوت” زور دورتره له وه ی که خوی به “طاغوت” بیباوه ر کردبیت و کافر بونی ئه و که سه حه تمیه .
ئایا کی طاغوته و خه لك دیفاعی لی بکات؟
زانایانی پیشین طاغوتیان پیناسه کردوه که سیکی وه ك ابن قیم یان محمدی کوری عبدالوهاب ده لین: (طاغوت وشه یه کی گشتیه بو هه ر که سیك که عیباده تی بو بکریت یان خه لك شوینی بکه ون یان گویرایه لی بکه ن له غه یری فه رمانی خوا پاشان خوی پیی رازی ببیت ئه وا ئه و که سه ده بیته طاغوت).
پاشان محمدی کوری عبدالوهاب ده فه رمویت: (طاغوت زورن به لام سه ره گه وره کانیان پینج دانه ن که ئه مانه ن “۱ الشیطان، ۲ الحاکم المغیر لأحکام الله، ۳ الذی یحکم بغیر ما أنزل الله، ۴ الذی یدعي علم الغیب، ۵ الذی یعبد من دون الله وهو راض بالعبادة” واته “یه که م شه یطان دووه م که سیك حوکمی خوا ده گوریت بو یاسای تر سی یه م که سیك حوکم به یاساکه ی تر ده کات چواره م که سیك بانگه شه ی زانینی غه یب ده کات پینجه م که سیك که خه لك جوریك له په رستشی بو ئه نجام ده ده ن و خوی پیی رازیه.
به ریزانم ئه و پینجه که باس کرا گه وره ترین و مه ترسیدارترین جوره کانی طاغوتن که فه رزه ئيمه دژیان بوه ستین، هینده مه ترسیدارن که زانایان به “رؤس الطواغیت” ناوی بردون .
جا بزانن له ولاتی خومان و زوربه ی ولاتان چه نده طاغوت زورن له ناو بینای په رله مان چه ند یاسای پیچه وانه به لکو دژ به یاسای خوا ده نوسریته وه و له دادگاکان خه لکی پیوه پا به ند ده که ن.
بیشزانن سیکولار(عه لمانی) واته جیاکردنه وه ی هه موو دین له ژیانی خه لك ئایا “طاغوت” هه یه له وه طاغوت تر؟
باسمانکرد که وا بیباوه ر بوون به طاغوت بریتیه له نیوه ی “لا اله الا الله” هه رکه س تییدا نه بیت ئه هلی به هه شت نیه واته کافره و نه هاتوه ته ناو ئيسلام تکایه هه رچیتان پیده کریت که س و کارتان ئاگادارکه ن.
چونیتی بیباوه ر بوون به طاغوت به و شیوه ده بیت که باوه رت وابیت په رستش کردنی غه یری الله نه گونحاوو باطله و پاشان خوت وازی لی بهینیت و پاشان رق و کینه ت لیی هه بیت و پاشان شوینکه وتوانی به کافر بناسینیت و پاشان دژایه تیشیان بکه یت.
به ریزانم جوره کانی په رستن یه کیکیان بریتیه له گویرایه لی کویرانه که له قورئاندا له سوره تی محمد له ئایه تی ۲۵ و ۲۶ خوای گه وره باسی کافر بونی خه لکیك ده کات که گویرایه لی خویان بو طاغوت راده گه یه نن جوری طاغوته که ش له و دو ئایه ته دا که باسکراوه ده قاو ده ق عه لمانی ده گریته وه که مانای دور خستنه وه ی دینه له حوکم کردن، که واته پیشمه رگه سه رخه ری طاغوتن خواش له قورئاندا به کافریان ناو ده بات و ده فه رمویت ( والذین کفروا یقاتلون في سبیل الطاغوت)
واته ئه وانه کافرن که له پیناو طاغوت دا ده جه نگن، بویه زانایانی کون و نوی به دارو ده سته و سه رباز و شونکه وتوانی طاغوت یان ووتوه (انصار الطواغیت) یان (أعوان الطواغیت) نمونه شیان به فیرعه ون سه ربازه کانی هیناوه ته وه که خوای گه وره ده فه رمویت: ( وفرعون ذي الأوتاد ) واته فیرعه ونی خا وه ن سه ربازگه لیك که وه کو میخ حوکم و ده سه لاته که یان له هه موو لایه که وه پته و کردبوو
بویه شیخ محمد له یه کیك له هه لوه شنه ره وه کانی “لا اله الا الله” باس له که سانیك ده کات که کافر به سه ر موسلماندا سه ر ده خه ن ئه گه ر به وشه ش بیت جوری پته و کردنی طاغوت و ده سه لاتی طاغوت فه رق ناکات، واته فه رقی نیه بوون به پیشمه رگه و ته قه له موجاهید کردن له گه ل قسه ی مه لایه کدا که به وشه کانی طاغوت پته و تر ده کات و خه لك بانگهیشت ده کات بو گویرایه لی کردنی به ناوی “ولي أمر” و ته نانه ت خو پیشاندانی هیمنانه شی بو حرام ده کات.
باسه که م زوری خایاند به لام با هه موومان له خوا بترسین به یانی من و ئيوه له قیامه ت رو به رو ده بینه وه تکایه ئاگاتان له روکنی یه که می “لا اله الا الله” بیت له خوتان و له که س و کارتان و ئه وه شی ده یناسن.
پرسیار ده کریت ده لین پیشمه رگه نازانن بویه ده بیت کافریان نه که ین.
وه لام : له دوای هاتنی پیغه مبه ر هیچ که س عوزری نیه که نه زانیت “لا اله الا الله” یعنی چی! ئه ی ئه و هه موو حیزبی به ناو ئيسلامی و هه زاران مه لا له کوردستان خه ریکی چین؟!