اصل حاکمیت قانون شریعت (۱۵۳)
بر گرفته از کتاب روابط متقابل اسلام و دین سکولاریسم
مؤلف: ابوحمزه المهاجر هورامی
معنی ومفهوم سیاست
سیاست واژهء عربى است، اصل آن «سَوْس» به معنى : نگهدارى كردن، سرپرستى، اصلاح وارشاد مردم براه رستگارى، حكومت دارى، ادارهء امور مملكت، فن كشور دارى وادارهء امور داخلى وخارجى آن.[۱]
مفهوم خاص سیاست : سیاست درمفهوم خاص، تدابیر و قوانینی است كه حكومت ها، در باره ی اداره ی امور كشور وتعیین شكل ومحتواى فعالیت خود اتخاذ مى كنند، واین تدابیر از دو کانال داخلى وخارجى صورت می گیرد :
الف-کانال داخلى : حكومت ها با اتخاذ قوانین و تدابیرسنجیده ومتناسب با شرایط مادى ومعنوى مشخص، امور كشور را اداره مى كنند تا اعضاى جامعه به وظایف دنیوی خود عمل نمایند.
ب- کانال خارجى : مربوط است به اصول روابط دولتها با دولت هاى دیگر كه آنرا روابط بین المللى گویند
معنى سیاست شرعى :
علماى اسلام با توجه به مفهوم عام وخاص این كلمه، و با استنباط از دلایل شرعى وسیرت نبوى در نحوهء حكومت دارى معنى سیاست شرعى را چنین بیان داشته اند :” السياسة الشرعية هی تدبير الشئون العامة للدولة الإسلاميه بما يكفل تحقيق المصالح ورفع المضار،مما لا يتعدى حدود الشريعة وأصولها الكلية “.[۲]
” سیاست شرعى عبارت از: ادارهء امور داخلى وخارجى دولت اسلامى در پرتو احكام ومقررات وقواعد كلى شریعت به نحوى كه مصالح علیا ی دولت تحقیق یافته وازخطر مصون بوده باشد”. ادامه خواندن اصل حاکمیت قانون شریعت (۱۵۳)