تشکیلات القاعده و سیاست “عدم تمرکز” و گاهشماری عملیات ۱۱ سپتامبر
گردآوری و ارائه دهنده : ابوسلیمان هورامی
چندین سال از زمانی که دیکتاتوری سکولاریسم به رهبری دولت نومحافظه‌کار جورج بوش به بهانه جنگ علیه اسلام ومجاهدان مسلمان بویژه تشکیلات القاعده سرزمینهای مسلمان نشین را دستخوش جنگ و آشوب کرده می‌گذرد، اما هنوز با وجود گذشت این زمان و ویرانی‌های به جای مانده از این جنگ‌ها، کاخ سفید معتقد است که تشکیلات القاعده هم‌چنان بزرگترین خطر و تهدید برای منافع آمریکا محسوب می‌شود؛ اعترافی که علامت سوال‌های زیادی را در خصوص جنگ علیه مجاهدان مسلمان بویژه تشکیلات القاعده و اهداف پشت پرده آن به وجود می‌آورد. روزنامه فرامنطقه‌ای القدس العربی، در تحلیلی تحت عنوان “القاعده پیشرفت می‌کند و آمریکا پس‌رفت” می‌نویسد:ادامه…
«با گذشت چند سال از اعلام جنگ آمریکا علیه مجاهدان مسلمان ، واشنگتن اعلام کرده که تشکیلات القاعده هم‌چنان خطرناک‌ترین تهدید برای منافع آمریکا در داخل و خارج محسوب می‌شود.
این اذعان که در گزارش سالانه وزارت امور خارجه‌ی آمریکا آمده است، اعترافی آشکار به شکست این جنگ و پیامدهای بزرگ آن بر سر راه تلاش‌های در حال جریان جهت مقابله با این خطر و خنثی سازی آن است.
تشکیلات القاعده عملا ثابت کرده که توانایی آن را دارد از پناهگاه‌های امنی که به دور از حملات آمریکا به ویژه در افغانستان و عراق برای خود برگزیده به آسانی عملیات‌های خطرناکی را برعلیه اشغالگران طرح‌ریزی و اجرا کند.
این در حالی است که تشکیلات القاعده نظریه “عدم تمرکز” را در پیش گرفته و شاخه‌هایی را برای خود در سرزمینهای مسلمان نشین هم‌چون شرق آسیا ، آسیای مرکزی ، شمال آفریقا، صحرای آفریقا، سومالی و یمن و…علاوه بر مقرهای اصلی‌اش در افغانستان و پاکستان گشوده است.
شاید دلیل موفقیت بزرگ القاعده موفقیت شاخه‌های آن در نفوذ به داخل آمریکا باشد، اما در حال حاضر القاعده در شرایط فعلی بسیار خطرناک‌تر از قبل و پیش از حملات ۱۱ سپتامبر است، زیرا دیگر تشکیلاتی تحت یک عنوان واحد در کوه‌های تورا بورا در افغانستان نیست و دایره عملیات‌هایش را گسترش داده و بسیاری از جماعتهای جهادی نیز به این تشکیلات پیوسته و یا تحت لوای آن فعالیت می‌کنند.
در گذشته القاعده نهایتا هر دو سال یک بار یک عملیات بزرگ انجام می‌داد، اما در شرایط موجود به نظر می‌رسد که عملیات‌های این تشکیلات متنوع‌تر و بیشتر شده است .
آمریکا در جنگ علیه مجاهدان مسلمان بویژه تشکیلات القاعده به رغم هزینه‌ی بیش از یک تریلیون و دویست میلیارد دلار در افغانستان و عراق و تدابیر امنیتی جهت تحکیم امنیت داخی‌اش و امنیت سفارت‌خانه‌هایش شکست خورده است، زیرا دایره‌ی این جنگ را به شکلی مبالغه آمیز و بیش از امکانات و توانمندی‌های انسانی و عملیاتی‌اش گسترش داده است»
خالد شیخ محمد،
خالد شیخ محمد، عضو بلوچ پاکستانی الاصل القاعده که بر پایه گفته هایش، طراح اصلی عملیات مبارک ۱۱ سپتامبر است، در اگفته هایش که از یک نوار ضبط شده پخش می‌شد، مدعی شد: من مسئول عملیات ۱۱ سپتامبر از آغاز تا پایان و نیز فرمانده نظامی کلیه عملیات خارجی در کل جهان تحت فرماندهی شیخ اسامه بن لادن و دکتر ایمن الظواهری بودم.
او گفته بود: در تدارک ترور بیل کلینتون و جیمی کارتر، رؤسای جمهور اسبق آمریکا، پرویز مشرف رئیس‌جمهور پاکستان و پاپ ژان پل دوم، رهبر کاتولیک‌های جهان دست داشته است.
«خالد شیخ محمد» همچنین ابراز داشته بود: در برنامه‌های نقشه منفجر کردن دفتر ستاد فرماندهی ناتو در بروکسل، تدارک عملیات در آسمان خراش «امپایر استات بیلدینگ» نیویورک و همچنین حمله مسلحانه به کشتی نیروی دریایی آمریکا در تنگه هرمز، گیبرالتار و سنگاپور دست داشته است.
خالد با وجود فشارهایی که در مدت بازجویی بر وی وارد آمده بود در همان زمان به گونه‌ای سخن می‌گفت که نسبت به تفکراتش ذره‌ای عقب‌نشینی نکرده است. او تأكيد كرده بود: «هنگامي كه آمريكا به عراق حمله كرد براي صدام، گل رز يا بوسه نفرستاد. آنها بمباران كردند و مطمئنا من دشمن آمريكايي‌ها هستم.»
گفتنی است، خالد شيخ محمد اول مارس سال ۲۰۰۳ ميلادي در راولپندي پاکستان توسط مرتدین پاکستانی بازداشت شد
مجاهدان استشهادی :
مجاهدان استشهادی در مجموع ۱۹ نفر بودند، که شامل ۵ نفر در پرواز شماره ۱۱ آمریکن ایرلاینز، ۵ نفر در پرواز شماره ۱۷۵ یونایتد ایرلاینز، ۵ نفر در پرواز شماره ۷۷ آمریکن ایرلاینز و ۴ نفر در پرواز شماره ۹۳ یونایتد ایرلاینز می‌شدند.
ملیت مجاهدان استشهادی را ۱۵ تبعه [[عربستان سعودی]]، ۲ تبعه [[امارات عربی متحده]]، یک تبعه [[مصر]] و یک تبعه [[لبنان]] تشکیل می‌داد.تیم عملیات استشهادی ۱۱ سپتامبر تماماً [[عرب]] و عضو سازمان [[القاعده]] بودند
اهداف مجاهدان استشهادی در این عملیات حمله استشهادی به دو برج تجارت جهانی در [[نیویورک]] و ساختمان [[پنتاگون]](وزارت دفاع آمریکا) بود٬که به وسیلهٔ سه [[هواپیمای مسافربری]] انجام شد در طی این حوادث و در مجموع ۲۹۹۳ نفر (با احتساب مجاهدان استشهادی) کشته شدند. زخمی‌ها بیش از ۶۰۰۰ نفر
در مجموع ۲۹۹۲ نفر یا ۲۹۹۳ نفر (با احتساب مجاهدان استشهادی) یا ۲۹۹۸ نفر شامل ۲۴ نفر مفقود (بدون احتساب مجاهدان استشهادی) کشته شدند.
- ۲۴۶نفر در ۴ هواپیما به استثنای مجاهدان استشهادی شامل: پرواز شماره ۱۱ آمریکن: ۸۸ نفر، پرواز شماره ۱۷۵ یونایتد: ۵۹ نفر، پرواز شماره ۷۷ آمریکن: ۵۹ نفر، پرواز شماره ۹۳ یونایتد: ۴۰ نفر
- ۲۶۰۲ در برج‌های مرکز تجارت جهانی
- ۱۲۵ نفر در پنتاگون
از میان این افراد ۳۴۳ از ادارهٔ آتش‌نشانی نیویورک، ۲۳ نفر از ادارهٔ پلیس نیویورک و ۳۷ نفر از ادارهٔ پلیس بندر نیویورک بودند. ژنرال تیموتی مودی بلندپایه‌ترین مقام کشته‌شده در پنتاگون بود
گاه‌شمار ۱۱ سپتامبر ==
[[پرونده: Story.crash.sequence.jpg|thumb|سیر حرکت هواپیما و برخورد با ساختمان تجارت جهانی]]
[[پرونده:World Trade Center Site After 9-11 Attacks With Original Building Locations.jpg|thumb|450 px|World Trade Center Site After 9-11 Attacks With Original Building Locations.jpg]]
۸:۴۵ – برخورد نخستین هواپیمای ربوده شده به برج‌های مرکز تجارت جهانی
۹:۰۳ – برخورد دومین هواپیمای ربوده شده به برج‌های مرکز تجارت جهانی
۹:۱۷ – اعلام تعطیلی فرودگاه‌های منطقه [[نیویورک]]
۹:۲۱ – اعلام ممنوعیت تردد در کلیه تونل‌ها و پل‌های نیویورک
۹:۳۰ – [[جرج واکر بوش]] [[رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا]] در [[فلوریدا]] اعلام کرد که [[ایالات متحده آمریکا]] مورد حمله قرار گرفته‌است
۹:۴۰ – اعلام ممنوعیت پرواز برفراز ایلات متحده آمریکا برای نخستین با در [[تاریخ هوانوردی]] این کشور
۹:۴۳ – برخورد یک هواپیمای ربوده شده به ساختمان [[پنتاگون]] در [[واشنگتن دی سی]]
۹:۴۵ – تخلیه [[کاخ سفید]]
۹:۵۷ – پرواز بوش از [[فلوریدا]]
۱۰:۰۵ – فروریختن برج جنوبی مرکز تجارت جهانی
۱۰:۱۰ – فروریختن یک ضلع ساختمان [[پنتاگون]]
۱۰:۱۰ – سقوط یک فروند هواپیمای ربوده شده در [[پنسیلوانیا]]
۱۰:۱۳ – تخلیه ساختمان [[سازمان ملل متحد]] در نیویورک
۱۰:۲۲ – تخلیه [[وزارت امور خارجه]] و [[وزارت دادگستری]] ایالات متحده و ساختمان [[بانک جهانی]] در واشنگتن دی سی
۱۰:۲۴ – انتقال کلیه هواپیماهای در حال پرواز در آسمان آمریکا به [[کانادا]]
۱۰:۲۸ – سقوط برج شمالی مرکز تجارت جهانی
۱۰:۴۵ – تعطیلی کلیه ساختمان‌های [[دولت فدرال]] در [[واشنگتن دی سی]]
۱۰:۴۶ – قطع سفر [[کالین پاول]] [[وزیر امور خارجه]] ایالات متحده آمریکا به [[آمریکای لاتین]] و بازگشت به کشور
۱۰:۵۴ – تعطیلی کلیه اماکن [[دیپلماتیک]] [[اسرائیل]] در سراسر جهان
۱۰:۵۷ – اعلام تعطیلی کلیه مراکز دولت ایالتی نیویورک
۱۱:۰۲ – درخواست [[رودی جولیانی]] [[شهردار]] نیویورک برای ماندن شهروندان در منازل
۱۱:۱۸ – اعلام گم شدن دو فروند هواپیمای مسافربری آمریکا: پرواز ۱۱، یک فروند بوئینگ ۷۶۷ از مبدأ [[بوستون]] به مقصد [[لس آنجلس]] به همراه ۸۱ مسافر و ۱۱ خدمه و پرواز ۷۷، یک فروند بوئینگ ۷۵۷ از مبدأ [[واشنگتن دی سی]] به مقصد [[لس آنجلس]] با ۵۸ مسافر و ۵ خدمه.
۱۱:۲۶ – اعلام سقوط پرواز ۹۳ از مبدأ [[نیوجرسی]] به مقصد [[سانفرانسیسکو]]
۱۱:۵۹ – اعلام سقوط پرواز ۱۷۵ از مبدأ [[بوستون]] به مقصد لس آنجلس با ۵۶ مسافر و ۹ خدمه
۱۲:۰۴ – تخلیه فرودگاه بین‌المللی لس آنجلس
۱۲:۱۵ – تخلیه فرودگاه بین‌المللی سانفراسیسکو
۱۲:۱۵ – اعلام بالاترین [[وضعیت خطر]] در [[مرز]]های ایالات متحده آمریکا با کانادا و [[مکزیک]]
۱۲:۳۰ – اعلام این‌که ۵۰ فروند هواپیما در آسمان آمریکا در حال پرواز هستند
۱۳:۰۴ – جورج بوش از پایگاه [[نیروی هوایی]] در بارکس دیل Barksdale Air Force Base گفت که ارتش ایالات متحده در سرتاسر جهان به حال آماده باش کامل در آمده‌است و تأکید کرد که عاملین این جنایات به‌شدت مجازات خواهند شد
۱۳:۲۷ – اعلام وضعیت اضطراری در شهر واشنگتن دی سی
۱۳:۴۴ – پنتاگون اعلام کرد ۵ ناو جنگی و ۲ ناوهواپیمابر مسئولیت تأمین امنیت سواحل شرقی ایالات متحده رابرعهده گرفته‌اند
۱۳:۴۸ – پرواز جورج بوش از پایگاه نیروی دریایی براکس دیل در [[لوئیزیانا]] به نقطه نامعلوم
۱۴:۳۰ – اعلام ممنوعیت پروازهای تجاری در سرتاسر آمریکا تا روز چهارشنبه
۱۵:۵۵ – اعلام حضور جورج بوش در یک پایگاه نیروی هوایی در [[نبراسکا]]، شرکت بوش در یک کنفرانس ویدئویی با شرکت [[دیک چنی]] و [[کاندولیزا رایس]]
۱۶:۰۰ – [[سی ان ان]] خبر داد که مقامات آمریکایی به احتمال زیاد [[اسامه بن‌لادن]] را مسبب وقوع حوادث تروریستی می‌دانند
۱۶:۱۰ – آتش سوزی در ساختمان شماره ۷ مرکز تجارت جهانی
۱۶:۲۵ – تعطیلی بازار بورس نیویورک ([[وال استریت]])
۱۶:۳۰ – پرواز جورج بوش از پایگاه نیرو هوایی آفوت در [[نبراسکا]] به سوی واشنگتن دی سی
۱۷:۲۰ – سقوط ساختمان شماره ۷ مرکز تجارت جهانی با ۴۷ طبقه
۱۸:۵۴ – ورود جورج بوش به واشنگتن تحت تدابیر شدید امنیتی، بازگشت [[لورا بوش]] به کاخ سفید