بخشی از پیشینه ی حمایت رسمی مالی حکومت سکولار آمریکا از گروههای سکولار کورد مخالف ج.ا.ایران (کومله-دمکرات- pkk)
ارائه دهنده: مجاهد با نه ای
ریس الریش روزنامه نگار آمریکایی: حمایت مالی رسمی آمریکا از گروههای کرد مخالف ایران
“ریس الریش” نویسنده کتاب “هدف گیری عراق” که اخیرا به ایران و مناطق کرد نشین شمال عراق سفر کرده است، در گفتگویی از حمایت مالی رسمی ایالات متحده ازگروه های مسلحی سخن گفته که برای سرنگونی جمهوری اسلامی تلاش می کنند.
الریش بیش از بیست سال است که در روزنامه ها و شبکه های مختلف رادیویی آمریکا فعالیت می کند. وی هم اکنون مراحل آخر نگارش کتاب جدیدش “دستور کار ایران: داستان واقعی سیاست آمریکا و بحران خاورمیانه” را به اتمام می رساند، که در ماه سپتامبر توسط انتشارات “پولیپ پوینت” به بازار کتاب آمریکا وارد خواهد شد.
او در سال ۲۰۰۹ همراه با شان پن به ایران سفر کرد. حمایت مالی آمریکا از گروه های مخالف ایرانی درحالی مطرح می شود، که طی ماههای گذشته دولت ایران از مقامات منطقۀ کردنشین عراق خواسته است که گروه های مسلح ایرانی مانند پژاک ، کومله و دمکرات را از کشورخود بیرون کنند.
مقامات ایرانی بارها گروه های مخالف ایران را به بی ثبات کردن مرزهای غربی این کشور متهم کرده اند. اما ماه گذشته برای نابودی افرادی از این گروه ها که به این سوی مرز نفوذ کرده بودند، در مناطق مرزی دست به عملیات نظامی زدند و گروهی ازآنان را به قتل رساندند..
ریس الریش که بیش از بیست سال است موضوعات خاورمیانه را پوشش می دهد، در مصاحبه ای با واشنگتن پریزم می گوید که ایالات متحده گروه های اقلیت ایرانی را با تاکید بر”رسانه های آنها” مورد حمایت مالی قرار می دهد. به گفته الریش که تلاش کرده با مقامات دولت بوش تماس بگیرد و نظر مستقیم آنها را بپرسد، این مقامات ازافشای نام این افراد خودداری کرده اند.
اما او به صورت غیررسمی از نظر آنها آگاه شده که چنین کمک هایی برای شبکه های تلویزیونی، وب سایت ها و ایستگاه های رادیویی گروه کومله مصرف می شود.
در شماره مارس- آوریل ماهنانه “مادر جونز” آمریکا، مقاله ای از این روزنامه نگار به چاپ رسیده است.
س: آیا حمایت های مالی یاد شده به گروه های کرد دمکرات و کومله محدود به رسانه هاست، و یا زمینه های دیگری همچون فعالیت های نظامی را هم دربرمی گیرد؟
ج: سرویس های اطلاعاتی آمریکا به صورت محرمانه از حملات به داخل ایران نیز، حمایت می کنند. من دریافتم که ایالات متحده و اسراییل از حزب دمکرات ایران و گروه کومله مهتدی –ایلخانی زاده پشتیبانی می کند. رهبران کومله و حزب دمکرات از سرویس جاسوسی آمریکا درخواست کمک می کنند؛ در صورتی که پاسخ مثبت باشد، به آنها برای عملیات در داخل خاک ایران، آموزش داده می شود.
من گمان می کنم حمایت های مالی آمریکا تندروترین بخش های گروه های اقلیت قومی مانند حزب دمکرات و کومله را دربرمی گیرد، و آنها را برای درگیر شدن در خشونت تشویق می کند.
گروه کومله ودمکرات نیز واقعا به جنون تقلید از طرز تفکری خاص (و فرد پرستی) مبتلا هستند و توسط رهبران پنهان کار، مرموز و اقتدارگرا رهبری می شوند.
در حالی که هر دو این گروه ها خودشان را سوسیال دموکرات می نامند، اما طعنه آمیزاست که بیشترین حمایت های خود را از دست راستی ترین گروه های آمریکا دریافت می کنند.
س: آیا این گونه گروه های مخالف، دست به اقدامات نظامی علیه مردم ایران و دولت می زنند؟ در واقع وقتی دولت در غرب کشور به شدت انها را سرکوب کرده، چطور به نام مردم ایران از داخل حمایت جلب می کنند؟
ج: من با سه گروه مخالف کرد که در اردوگاههای شمال عراق بودند، ملاقات کردم. حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله می گویند که آنها اعضای جدیدی را از داخل ایران استخدام می کنند، و هر دو دارای پیشمرگان شبه نظامی هستند و اخیرا درعملیات نظامی در داخل ایران دست داشته اند.
مشکل بتوان فهمید که آنها واقعا در داخل ایران، از چه حمایتی برخوردارند. اما به صورت تاریخی می توان گفت، که در مناطق کردنشین از این گروه ها پشتیبانی می شود. با این وجود آنها برخی ازاعضای خود را از جوانان عصبانی که در داخل ایران با سرکوب و فشار مواجهند، انتخاب کرده اند.
عبدالله مهتدی و دیگر رهبران حزب کومله کردستان ایران، دریافت کمک های مالی از آمریکا را رد نمی کنند و در عین حال تصریح می کنند که اگر چیزی بیشتراز کمک های مالی به این حزب پیشنهاد شود، آن را قبول می کنند.
س: با توجه به اینکه حتی در صورت قصد تغییر، راهکارهای دیگری در نظام سیاسی ایران وجود دارد، آنها می خواهند با این کارها چه چیزی به دست بیاورند؟
هر سه گروه روی یک چیز توافق دارند. آنها می گویند که درایران از انقلابی با هدف نهایی برقراری یک سیستم دموکراتیک فدرال، حمایت می کنند. آنها می خواهند دولت مرکزی موضوعات اصلی مانند سیاست خارجی، ارتش، و اقتصاد را به دست داشته باشد، و در مقابل دولتهای محلی روی آموزش، بهداشت، پلیس و دیگرمسائل مشابه استانی، کنترل داشته باشند.
اگر چه آنها از جدایی طلبی حمایت علنی نمی کنند. البته با وجود استقلال کردستان عراق و سیاست های تاکنونی دولت ایران امکان این خطر وجود دارد که این خواسته ها به نوعی حمایت ازجدایی از ایران تبدیل شود.
به علاوه خیلی دشوار است که قضاوت کرد که این گروه ها در داخل و خارج ایران، و یا در تهران از چه میزان حمایتی برخوردارند. من با برخی از روشنفکران، رهبران سازمان های جامعۀ مدنی، و دیگرانی دیدار کردم که به نظر می رسید از نوعی فدرالیسم (جدایی طلبی )و افزایش اختیارات محلی بیشتر، حمایت جدی می کردند.
س: آیا گروه های مخالفی که با آنها ملاقات کردید و منابع مالی خود را از ایالات متحده تامین می کنند، ازهیچ گونه حمله ای علیه ایران حمایت می کنند؟
حزب دمکرات کردستان ایران حمله نظامی آمریکا علیه ایران راهگشا می دانند آنها معتقدند که چنین کاری به نفع مردم ایران و حتی منتقدان دولت، است.
حزب حیات آزاد کردستان به این امید که چنین حمله ای به سرنگونی دولت بیانجامد، از آن استقبال می کند.
کومله هم می گوید از ایالات متحده کمک دریافت می کند، ودر صورت حمله آمریکا مخالفت نخواهد کرد. از نظر کومله ایها ممکن است چنین حملاتی به سرنگونی رژیم منجر شود، اما آنها به ترویج آن نمی پردازند.
مقامات رسمی نظامی آمریکایی که من با آنها صحبت کردم، حمایت از گروه های کرد مخالف رژیم مانند حزب حیات آزاد کردستان ، حزب دمکرات و کومله را، انکارنکردند.
اما موضع رسمی دولت آمریکا حمایت از ایرانی ها برای روی کار آوردن دولت جدیدی درایران است، اما رسما آن را “تغییررژیم” نمی نامد.
در واقع دولت آمریکا بر اساس قدرتی که دارد هر کاری که بتواند برای تغییر دولت ایران انجام می دهد، تا دولتی نزدیک به دولت خود را سرکار بیاورد.
س: به نظر شما با توجه به مصاحبه وگفتگوهایتان با هر دو طرف، آیا مقامات آمریکایی تماس های مستقیمی با مقامات مخالف کرد دارند؟ مثلا آیا همدیگر را به صورت مرتب می بینند؟
درسال ۲۰۰۶و۲۰۰۹ ، رهبران اصلی کومله و حزب دمکرات کردستان ایران به آمریکا آمدند و با مقامات سطح میانی وزارت خارجه و مأموران امنیتی نیز، دیدار کردند. این دیدارها رسمی بود و در همان زمان توسط برخی از رسانه ها نیز، پوشش خبری داده شد. آنها در خصوص محتویات جلسات برگزارشده، با من صحبتی نکردند و تنها گفتند که این دیدارها بسیار دوستانه بوده است.
حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله می گویند که آنها اعضای جدیدی را از داخل ایران استخدام می کنند، و هر دو دارای پیشمرگان شبه نظامی هستند.
در همان سال عبدالله مهتدی و مصطفی هجری برای دیدار با مقامات وزارت خارجه، به واشنگتن سفر کرد. آن ها به من گفتند: “ما برای مدتی طولانی، با مقامات آمریکایی در تماس بوده ایم.”
مرتضی اسنفدیاری نماینده حزب دمکرات کردستان ایران و حمید بهرامی نماینده کومله در آمریکا و کانادا، به من گفتند که برای بخشی از ۸۵ میلیون دلار اقدام کرده اند. پولی که برای “ترویج دموکراسی” و تجهیز شبکه های تلویزیونی در ایران، خرج می شود. آن ها به من گفتند: “ما با آمریکا دوست هستیم. چرا که نمی توانیم در جهان دوستی بهتر ازآمریکا پیدا کنیم.”