آسیب شناسی گروههای مسلح بلوچ(۳) : محتوای «قالب» فدرالیسم و آینده ی سیاسی مورد نظر گروههای مسلح بلوچ
کاتب: بِراهُندگ بلوچ
گروه جیش العدل بلوچستان در ارگان رسمی خود مقاله ای تحت عنوان « آینده سیاسی ما و یا ما و آینده سیاسی» ارائه داده بود که ضمن نقد تمرکز گرائی و نژاد پرستی، آینده ای که برای ایران معرفی می کند که در قالب و سیستم فدرالیسم اداره شده و می گویند:
” از نظر ما خلق ها تنها یک ایران فدرال غیر متمرکز می تواند ایرانی برای همه ایرانیان باشد که از حقوق مساوی و قدرت سیاسی مساوی در اداره امور کشور بهره مند می گردند و این به خوشحالی و پیشرفت ایران کمک می کند. و برای همین منظور خلق های تحت ستم دور این پلاتفرم گرد هم آمده و مبارزات خود را شروع کرده اند. از نگاه دوم هستند احزابی که برای استبداد از نوع دینی و غیر دینی آن تحت عنوان قدرت متمرکز در حال تلاش و مبارزه هستند.مانند سازمان مجاهدین خلق و سلطنت طلبان. ”
و به صورت مختصر می گویند که : ” یعنی شعار ما ملت بلوچ فدرالیزم برای ایران و خودمختاری برای بلوچستان است… بنابراین ما در نهضت عدالت بلوچستان و سازمان جیش العدل با توجه به آینده روشن برنامه خودمختاری بلوچستان را ادامه داده و این روند مبارزه را کارآمدترین روش برای بدست گرفتن آینده سیاسی خود می دانیم.”
در اینجا آنچه واضح و روش بیان شده تنها «قالب» حکومتی است که باید یک عقیده و ایدئولوژی در آن ریخته شود ، اما صحبتی از محتوای این « قالب» نیست. یعنی گفته نمی شود که در این لیوانی که در دست ماست می خواهیم شراب مست کننده بریزیم یا آب و شربتی گوارا یا سمی مهلک؟!!
به عنوان مثال ما «قالب»ی داریم به نام جمهوری که اکثریت مطلق کشورهای جهان این « قالب» را انتخاب کرده اند؛ مثل آمریکا، روسیه، استرالیا، کانادا،آلمان،ژاپن، مالزی، اندونزی، میانمار، ایتالیا، هند، چین، ویتنام، کنگو، کره شمالی، الجزائر، پاکستان،بنگلادش، افغانستان، سوریه، عراق، لبنان،اردن، سوئیس، ترکیه، ایران و…
اما اگر به دقت نگاه کنیم هر کدام از این کشورها این « قالب»ها و سیستمهای حکومتی را برای اجرای قوانین و برنامه هائی به کار می گیرند که محتوای این « قالب»ها را تشکیل می دهد .
- آمریکا، روسیه، استرالیا، کانادا،آلمان،ژاپن، مالزی، اندونزی، میانمار، ایتالیا، هند و… محتوای « قالب» جمهوری آنها سکولاریسم و دموکراسی از نوع لیبرال آن است؛
- در برابر چین، ویتنام، کنگو، کره شمالی ، شوروی سابق و… محتوای « قالب» آنها سکولاریسم و دموکراسی از نوع کمونیستی و سوسیالیستی آن است .
- در برابر اینها ایران وجود دارد که محتوای« قالب» آن اسلامی از نوع مذهب شیعه ی ۱۲ امامی است .
مشخص است که شیوه های حکومت در کشورهای مختلف جهان چون ساخته ی ذهن بشر هستند می توانند مثل تمام چیزهائی که توسط انسان ساخته شده اند متفاوت باشند. مثل انواع لباسها یا وسایل نقلیه یا …. .
در این صورت می توان گفت به دلیل متفاوت بودن شرایط روز و نیازهای روز سرزمینها با همدیگر، شاید نتوان دو کشور را یافت که« قالب» اداره امور در آنها دقیقا مثل هم باشد به همین دلیل « قالب» ها و اشکال حکومتی مختلف و متعددی وجود دارند، اما نظام های حکومتی و معیار انواع حکومت ها را می توان در چند عنوان کلی دسته بندی و خلاصه کرد.
الف) طبقه بندی حکومت، بر اساس تعداد حاکمان
ب) معیار تمرکز قدرت و پراکندگی آن در کشور.
ج) معیار مشارکت شهروندان
د) معیار جهان بینی
در اینجا واضح است که الله جل جلاله با تعیین و معرفی ابزاری به نام «شورا » به معرفی « قالب»ها و سایر معیارها نمی پردازد، بلکه مستقیما معیار عقیده و جهانبینی و محتوای « قالب»ها به عنوان معیار اصلی در نظر گرفته می شود. در نگرش قرآنی، حکومت ها بر حسب جهان بینی به دو نوع، حکومت اسلامی و طاغوتی، تقسیم می شوند:
۱-حکومت اسلامی
در این حکومت منبع قانون خداوند است که بر اساس حکمت، مصالح و شناختی که از ابعاد وجودی انسانی دارد تشریع می کند و حکومت امانتی در دست حاکمان به شمار می آید.
حکومت اسلامی، با حفظ تحکیم قانون الله، می تواند با توجه به نیازهای روز جامعه در قالب ها و نظامهای گوناگونی تحقق یابد و این نیاز جامعه و میزان پایبندی و دلسوزی حکام است که انتخاب می کند کدام نظام جهت تامین رفاه و امنیت برای عموم شهروندان و فراهم نمودن تشکیل جامعه ی اسلامی مورد پذیرش قانون الله کارآمدترمی باشد . در هر صورت اساس پیروی از قوانین و دستورات الله بدون کم و زیاد می باشد و کسی حق سرپیچی از این خط قرمز را ندارد . قرآن کریم در این باره می فرماید:«وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ. لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ » (الحاقة/۴۴ .۴۶).اگر پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم) چیزی بر ما می بست (می افزود) او را با قدرت تمام اخذ می کردیم، سپس رگ گردن او را قطع می کردیم.
در حکومت اسلامی کار ویژه حکومت صرفا ایجاد رفاه و امنیت برای عموم نیست، بلکه حاکم اسلامی نقش هدایت جامعه از گمراهی به سوی آرمان های الهی ( فالیعبد رب هذا البیت ) و فراهم نمودن زمینه های عبادت پروردگار را نیز دارد و تلاش می کند تا ضمن ایجاد محیطی مساعد، زمینه رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان، تقوا، عدالت و فسادزدایی و در یک کلمه عبادت برای الله را مهیا نماید .
پرسش اصلی همه نویسندگان مسلمانی که امروزه نظامهای حکومتی را مورد مطالعه قرار می‌دهند این است که چه نوع ترتیب نهادی یا چه نوع نظام حکومتی می‌تواند سبب تحکیم قوانین شریعت اسلامی در جامعه و ابزار مفیدی جهت تامین رفاه و امنیت (أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ) برای عموم شهروندان جامعه ی اسلامی باشد که زمینه مناسبتری برای «فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ » فراهم گردد ؟
۲-حکومت طاغوتی
در نظمهاى جاهلی و طاغوتی، اکثرحكومتها به پشتوانه آراء مردم و نخبگان سیاسی، اقتصادی و نمایندگان مردم مقبوليت و مشروعيت پيدا مىكنند، و عمل آنها را هم، قانونهايى تعيين و تحديد مىكند كه همین نمایندگان مردم وضع كردهاند که به آن دموکراسی یا حکومت مردم بر مردم می گویند . یعنی حکومت قوانین مردم بر مردم به جای قوانین الله بر مردم. در این نوع حکومت منبع قانون بشر است و قانون الله به صورت کامل جایگاهی در قانون اساسی و احکام اجرایی جامعه ندارد.
با اینکه شعار مطرح شده ی گروههای مسلح بلوچ برای بسیج جوانان تنها تعیین« قالب» با معیار تمرکز قدرت و پراکندگی آن درکشور و میزان مشارکت شهروندان تحت عنوان « فدرالیزم برای ایران و خودمختاری برای بلوچستان»است، اما چنانچه در دو قسمت قبل ذکر شد محتوای این فدرالیسم و خودمختاری و « قالب»ی که گروههای مسلح بلوچ ارائه داده اند دموکراسی است، یعنی هدف آنها تثبیت دموکراسی و تشکیل جامعه ای دموکراتیک است که با شعارهای اسلامی و مذهبی به سبک سکولارهائی مثل قدافی، صدام حسین ، جمال عبدالناصر، خائن اعظم پاکستان ، اردوغان ترکیه، ترکیه و غنوشی تونس و … قصد دارند در این راه جوانان احساسی و حماسی غافل از منهج اسلامی را خرج کنند .
البته می دانیم که کردهای سکولار و مرتد حزب دمکرات کردستان ایران هم قبلا شعارشان این بود : دموکراسی برای ایران خودمختاری برای کوردستان!! . در اینجا کردهای سکولار هم « قالب» حکومتی را مشخص کرده اند و هم ماهیت و جهانبینی حکومت را . یعنی هم « قالب» مشخص شده و هم چیزی که در این قالب ریخته می شود، اما گروههای مسلح بلوچ تمایلی به صحبت کردن با این صراحت را ندارند و تنها از روی اعمال و گفتارهای متفرق آنهاست که می توان به برنامه ها، قوانین،اهداف و محتوای « قالب» فدرالیسمی که ارائه داده اند پی برد .
واضح و روشن هم هست که شخص تنها در دو راه می جنگد یا فی سبیل طاغوت یا فی سبیل الله، یا در راه تحکیم قانون شریعت الله یا در راه تحکیم دین سکولاریسم و دموکراسی، و راه سومی وجود ندارد .
الله جل جلاله می فرماید: الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفاً (نساء/۷۶) كساني كه ايمان آورده‌اند، در راه الله مي‌جنگند، و كساني كه كفرپيشه‌اند، در راه طاغوت مي‌جنگند . پس با ياران شيطان بجنگيد . بيگمان نيرنگ شيطان هميشه ضعيف بوده است .
در اینجا ما با تمام عذرهای شرعی که برای جوانان بلوچ آورده ایم از آنها می پرسیم که آیا شما فکر کرده اید در چه راهی می جنگید؟ آیا جنگ شما در راه تحکیم قانون شریعت الله و تشکیل حکومتی اسلامی (فی سبیل الله) است یا طبق گفته و برنامه ی رهبرانتان در راه تحکیم دین سکولاریسم و دموکراسی آن و تشکیل جامعه ای دموکراتیک و تثبیت دموکراسی؟ (فی سبیل طاغوت)
آیا همچون سکولار زده ها(منافقین) عزت و بزرگی را نزد طاغوتها و جنگ در راه طاغوت می جویید در حالی که الله جل جلاله می فرماید : الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعاً (نساء/۱۳۹) اين منافقان كساني هستند كه كافران را به جاي مؤمنان به سرپرستي و دوستي مي‌گيرند . آيا عزّت را در پيش كافران مي‌جويند ؟ (چنين چيزي محال است) چرا كه عزّت و شوكت جملگي از آن خدا است.
اما این را بدانید که عمر بن خطاب رضی الله عنه می گوید: « نحن قوم أعزنا الله بالإسلام ولو ابتغينا العزة في غيرها أذلنا الله » خداوند ما را به اسلام عزت داده است اگر عزت را در جای ديگر جستجو کنيم،خداوند ما را خوار می گرداند.
جوان احساسی و نا آگاه از منهج اسلامی باید فکر کند که در چه مسیری حرکت می کند؟ در مسیر طاغوت و ذلت و خواری دین دموکراسی و سکولاریسم؟ یا در مسیر الله جل جلاله و عزت و بزرگی قانون شریعت الله و حکومت اسلامی ؟